🔍
    sense 2v
    sense 1v
    Στην ιταλική γλώσσα υπάρχουν τέσσερις βασικές έγκλιες των ρημάτων: η δηλωτική, η υποθετική, η υποτακτική και η προστακτική.
    Κάθε μία από αυτές έχει τη δική της μοναδική χρήση για να εκφράσει διάφορες προθέσεις, ενέργειες και καταστάσεις. Η δηλωτική μας βοηθά να μιλήσουμε για γεγονότα, η υποθετική αναφέρεται σε αμφιβολίες και επιθυμίες, η υποτακτική αφορά υποθετικές καταστάσεις, ενώ η προστακτική χρησιμοποιείται για εντολές και αιτήσεις.
    Μαθαίνοντας να κλίνουμε σωστά τα ρήματα σε κάθε μία από αυτές τις έγκλιες, μπορούμε να εκφράζουμε εύκολα τις πιο ποικιλόμορφες σκέψεις και συναισθήματα στην καθημερινή μας ομιλία.
    Hanno accoppiato i colori per la decorazione. (Dante Alighieri, Divina Commedia)
    accoppiàre : συνδυάζω
    ac|cop|pià|re : (accento grave)

    Οριστική έγκλιση (Indicativo) του ρήματος accoppiàre

    Το οριστικό (Indicativo) είναι μία από τις βασικές έγκλιες στην ιταλική γλώσσα, που χρησιμοποιείται για να εκφράσει δράσεις, καταστάσεις ή γεγονότα που θεωρούνται πραγματικά και συγκεκριμένα.
    Χρησιμοποιείται για την περιγραφή γεγονότων, καθημερινών ρουτινών και αντικειμενικών καταστάσεων.
    Για παράδειγμα, προτάσεις όπως "Io vado al mercato" και "Loro studiano per l'esame" δείχνουν πώς το οριστικό μας επιτρέπει να μεταφέρουμε συγκεκριμένες πληροφορίες.
    Αυτή η έγκλιση μπορεί να κλίνεται σε διάφορους χρόνους, όπως ο ενεστώτας, ο παρελθόντας και ο μέλλοντας, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να προσδιορίσουμε ακριβώς πότε συμβαίνει η δράση. Η κατανόηση του οριστικού είναι ζωτικής σημασίας για την αποτελεσματική επικοινωνία και για την εκμάθηση των αποχρώσεων της ιταλικής γλώσσας.

    Tempo semplice

    Presente accoppiàre

    io accoppio
    🔊
    tu accoppi
    🔊
    lui/lei/Lei accoppia
    🔊
    noi accoppiamo
    🔊
    voi accoppiate
    🔊
    loro accoppiano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto accoppiàre

    io accoppiavo
    🔊
    tu accoppiavi
    🔊
    lui/lei/Lei accoppiava
    🔊
    noi accoppiavamo
    🔊
    voi accoppiavate
    🔊
    loro accoppiavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice accoppiàre

    io accoppierò
    🔊
    tu accoppierai
    🔊
    lui/lei/Lei accoppierà
    🔊
    noi accoppieremo
    🔊
    voi accoppierete
    🔊
    loro accoppieranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto accoppiàre

    io accoppiai
    🔊
    tu accoppiasti
    🔊
    lui/lei/Lei accoppiò
    🔊
    noi accoppiammo
    🔊
    voi accoppiaste
    🔊
    loro accoppiarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore accoppiàre

    io avrò accoppiato
    🔊
    tu avrai accoppiato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà accoppiato
    🔊
    noi avremo accoppiato
    🔊
    voi avrete accoppiato
    🔊
    loro avranno accoppiato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo accoppiàre

    io ho accoppiato
    🔊
    tu hai accoppiato
    🔊
    lui/lei/Lei ha accoppiato
    🔊
    noi abbiamo accoppiato
    🔊
    voi avete accoppiato
    🔊
    loro hanno accoppiato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo accoppiàre

    io avevo accoppiato
    🔊
    tu avevi accoppiato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva accoppiato
    🔊
    noi avevamo accoppiato
    🔊
    voi avevate accoppiato
    🔊
    loro avevano accoppiato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto accoppiàre

    io ebbi accoppiato
    🔊
    tu avesti accoppiato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe accoppiato
    🔊
    noi avemmo accoppiato
    🔊
    voi aveste accoppiato
    🔊
    loro ebbero accoppiato
    🔊

    Υποτακτική έγκλιση (Congiuntivo) του ρήματος accoppiàre

    Η υποτακτική έγκλιση (Congiuntivo) είναι μία από τις κύριες έγκλιες στην ιταλική γλώσσα και χρησιμοποιείται για να εκφράσει αβεβαιότητα, επιθυμίες, συναισθήματα και υποθετικές καταστάσεις.
    Είναι ιδανική για καταστάσεις που δεν είναι απόλυτα βέβαιες ή πραγματικές, όπως όταν μιλάμε για αμφιβολίες ή πιθανότητες.
    Για παράδειγμα, προτάσεις όπως "Spero che tu venga" (Ελπίζω να έρθεις) ή "Se avessi tempo, partirei" (Αν είχα χρόνο, θα έφευγα) δείχνουν πώς η υποτακτική βοηθάει να εκφραστούν συναισθήματα ή γεγονότα που εξαρτώνται από συνθήκες.
    Η υποτακτική μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε διάφορους χρόνους, όπως ο ενεστώτας και ο παρακείμενος, και είναι απαραίτητη για να μιλήσετε με περισσότερη ακρίβεια και να εκφράσετε πιο σύνθετες σκέψεις στα ιταλικά.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente accoppiàre

    io accoppi
    🔊
    tu accoppi
    🔊
    lui/lei/Lei accoppi
    🔊
    noi accoppiamo
    🔊
    voi accoppiate
    🔊
    loro accoppino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto accoppiàre

    io accoppiassi
    🔊
    tu accoppiassi
    🔊
    lui/lei/Lei accoppiasse
    🔊
    noi accoppiassimo
    🔊
    voi accoppiaste
    🔊
    loro accoppiassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato accoppiàre

    io abbia accoppiato
    🔊
    tu abbia accoppiato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia accoppiato
    🔊
    noi abbiamo accoppiato
    🔊
    voi abbiate accoppiato
    🔊
    loro abbiano accoppiato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato accoppiàre

    io avessi accoppiato
    🔊
    tu avessi accoppiato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse accoppiato
    🔊
    noi avessimo accoppiato
    🔊
    voi aveste accoppiato
    🔊
    loro avessero accoppiato
    🔊

    Υποθετική έγκλιση (Condizionale) του ρήματος accoppiàre

    Η δυνητική έγκλιση (Condizionale) είναι μία από τις βασικές έγκλιες στην ιταλική γλώσσα, η οποία χρησιμοποιείται για να εκφράσει ενέργειες ή καταστάσεις που εξαρτώνται από ορισμένες προϋποθέσεις.
    Συχνά τη συναντάμε όταν θέλουμε να διατυπώσουμε ευχές, αιτήματα ή υποθετικές καταστάσεις που δεν είναι σίγουρες.
    Για παράδειγμα, φράσεις όπως "Vorrei un caffè" (Θα ήθελα έναν καφέ) ή "Se avessi più tempo, viaggerei di più" (Αν είχα περισσότερο χρόνο, θα ταξίδευα περισσότερο) δείχνουν πώς η δυνητική χρησιμοποιείται για να εκφράσει συνθήκες που εξαρτώνται από ορισμένες καταστάσεις.
    Αυτή η έγκλιση μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε διάφορους χρόνους, όπως ο ενεστώτας και ο παρακείμενος, και παίζει σημαντικό ρόλο στη σαφήνεια της επικοινωνίας και στην έκφραση σύνθετων ιδεών στα ιταλικά.

    Tempo semplice

    Condizionale presente accoppiàre

    io accoppierei
    🔊
    tu accoppieresti
    🔊
    lui/lei/Lei accoppierebbe
    🔊
    noi accoppieremmo
    🔊
    voi accoppiereste
    🔊
    loro accoppierebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato accoppiàre

    io avrei accoppiato
    🔊
    tu avresti accoppiato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe accoppiato
    🔊
    noi avremmo accoppiato
    🔊
    voi avreste accoppiato
    🔊
    loro avrebbero accoppiato
    🔊

    Προστακτική έγκλιση (Imperativo) του ρήματος accoppiàre

    Η προστακτική έγκλιση (Imperativo) είναι μια σημαντική έγκλιση στην ιταλική γλώσσα, η οποία χρησιμοποιείται για να δίνει εντολές, οδηγίες ή συμβουλές. Σχηματίζεται για το δεύτερο πρόσωπο ενικού, το δεύτερο πρόσωπο πληθυντικού και το πρώτο πρόσωπο πληθυντικού.
    Για παράδειγμα, προτάσεις όπως "Fai attenzione!" (Πρόσεχε!) ή "Parlate lentamente!" (Μιλάτε αργά!) δείχνουν πώς η προστακτική μπορεί να χρησιμοποιηθεί για άμεση και σαφή επικοινωνία. Επίσης, η φράση "Andiamo!" (Ας πάμε!) για να εκφράσει πρόσκληση να κάνουμε κάτι μαζί είναι ένα παράδειγμα προστακτικής.
    Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η προστακτική δεν διαθέτει τύπους για το τρίτο πρόσωπο ενικού και πληθυντικού. Σε αυτές τις περιπτώσεις χρησιμοποιείται η υποτακτική έγκλιση (Congiuntivo), η οποία χρησιμεύει για να εκφράζει ευχές ή προτάσεις με πιο ήπιο τρόπο. Αυτή η ιδιαιτερότητα κάνει την ιταλική γλώσσα μοναδική, καθώς η υποτακτική προσθέτει μια νότα ευγένειας και λεπτότητας στις συζητήσεις.
    Η κατανόηση της προστακτικής και η σωστή χρήση της είναι βασική για την αποτελεσματική επικοινωνία και τη διατήρηση ενός φιλικού τόνου στις καθημερινές αλληλεπιδράσεις.

    Imperativo accoppiàre

    tu accoppia
    🔊
    noi accoppiamo
    🔊
    voi accoppiate
    🔊

    Congiuntivo accoppiàre

    Lei accoppi
    🔊
    Che lui/lei accoppi
    🔊
    Che loro accoppino
    🔊

    Αυτός είναι ο λόγος που είναι τόσο σημαντικό να χρησιμοποιείς τον δωρεάν προπονητή μας για την κλίση των ιταλικών ρημάτων για να μάθεις την ιταλική γλώσσα!

    Η κλίση των ρημάτων είναι ένα από τα πιο δύσκολα μέρη της ιταλικής γλώσσας και απαιτεί συνεχή εξάσκηση για να κατακτηθεί.
    Με τον δωρεάν διαδραστικό μας προπονητή κλίσεων, μπορείτε να ασκηθείτε με ευχάριστο και εξατομικευμένο τρόπο, δουλεύοντας με τα πιο συνηθισμένα ρήματα, καθώς και με πιο σύνθετα. Ο προπονητής μας θα σας βοηθήσει να βελτιώσετε την ακρίβεια και την ταχύτητά σας, κάνοντας τον λόγο σας πιο σίγουρο.
    Ανεξάρτητα από το επίπεδο των γνώσεών σας στα ιταλικά, ο προπονητής κλίσεων θα σας βοηθήσει να προχωρήσετε στην εκμάθηση της ιταλικής γλώσσας!