🔍
    sense 2v
    sense 1v
    در زبان ایتالیایی چهار حالت اصلی برای افعال وجود دارد: خبری، التزامی، شرطی و امری.
    هر یک از این حالت‌ها برای بیان مقاصد، اعمال و وضعیت‌های مختلف به کار می‌روند. حالت خبری برای صحبت درباره حقایق است، حالت التزامی برای بیان شک و آرزوها، حالت شرطی برای موقعیت‌های فرضی و حالت امری برای دستورات و درخواست‌ها.
    توانایی صرف صحیح افعال در هر یک از این حالت‌ها امکان بیان انواع افکار و احساسات را در مکالمات روزمره فراهم می‌کند.
    Ha appuntito la matita. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
    appuntìre : نوک تیز کردن
    ap|pun||re : (accento grave)

    حالت خبری (Indicativo) فعل appuntìre

    حالت خبری (Indicativo) یکی از حالت‌های اصلی در زبان ایتالیایی است که برای بیان اعمال، وضعیت‌ها یا رویدادهایی که به عنوان واقعی یا قطعی در نظر گرفته می‌شوند، استفاده می‌شود.
    این حالت برای توصیف حقایق، روال‌های روزمره و موقعیت‌های عینی به کار می‌رود.

    Tempo semplice

    Presente appuntìre

    io appuntisco
    🔊
    tu appuntisci
    🔊
    lui/lei/Lei appuntisce
    🔊
    noi appuntiamo
    🔊
    voi appuntite
    🔊
    loro appuntiscono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto appuntìre

    io appuntivo
    🔊
    tu appuntivi
    🔊
    lui/lei/Lei appuntiva
    🔊
    noi appuntivamo
    🔊
    voi appuntivate
    🔊
    loro appuntivano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice appuntìre

    io appuntirò
    🔊
    tu appuntirai
    🔊
    lui/lei/Lei appuntirà
    🔊
    noi appuntiremo
    🔊
    voi appuntirete
    🔊
    loro appuntiranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto appuntìre

    io appuntii
    🔊
    tu appuntisti
    🔊
    lui/lei/Lei appuntì
    🔊
    noi appuntimmo
    🔊
    voi appuntiste
    🔊
    loro appuntirono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore appuntìre

    io avrò appuntito
    🔊
    tu avrai appuntito
    🔊
    lui/lei/Lei avrà appuntito
    🔊
    noi avremo appuntito
    🔊
    voi avrete appuntito
    🔊
    loro avranno appuntito
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo appuntìre

    io ho appuntito
    🔊
    tu hai appuntito
    🔊
    lui/lei/Lei ha appuntito
    🔊
    noi abbiamo appuntito
    🔊
    voi avete appuntito
    🔊
    loro hanno appuntito
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo appuntìre

    io avevo appuntito
    🔊
    tu avevi appuntito
    🔊
    lui/lei/Lei aveva appuntito
    🔊
    noi avevamo appuntito
    🔊
    voi avevate appuntito
    🔊
    loro avevano appuntito
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto appuntìre

    io ebbi appuntito
    🔊
    tu avesti appuntito
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe appuntito
    🔊
    noi avemmo appuntito
    🔊
    voi aveste appuntito
    🔊
    loro ebbero appuntito
    🔊

    حالت التزامی (Congiuntivo) فعل appuntìre

    حالت شرطی (Congiuntivo) یکی از حالت‌های اصلی در زبان ایتالیایی است که برای بیان عدم اطمینان، خواسته‌ها، احساسات و موقعیت‌های فرضی استفاده می‌شود.
    این حالت زمانی به کار می‌رود که صحبت از اعمالی باشد که قطعی یا واقعی نیستند، برای مثال در مواقع شک یا امکان.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente appuntìre

    io appuntisca
    🔊
    tu appuntisca
    🔊
    lui/lei/Lei appuntisca
    🔊
    noi appuntiamo
    🔊
    voi appuntiate
    🔊
    loro appuntiscano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto appuntìre

    io appuntissi
    🔊
    tu appuntissi
    🔊
    lui/lei/Lei appuntisse
    🔊
    noi appuntissimo
    🔊
    voi appuntiste
    🔊
    loro appuntissero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato appuntìre

    io abbia appuntito
    🔊
    tu abbia appuntito
    🔊
    lui/lei/Lei abbia appuntito
    🔊
    noi abbiamo appuntito
    🔊
    voi abbiate appuntito
    🔊
    loro abbiano appuntito
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato appuntìre

    io avessi appuntito
    🔊
    tu avessi appuntito
    🔊
    lui/lei/Lei avesse appuntito
    🔊
    noi avessimo appuntito
    🔊
    voi aveste appuntito
    🔊
    loro avessero appuntito
    🔊

    حالت شرطی (Condizionale) فعل appuntìre

    حالت شرطی (Condizionale) یکی از حالت‌های اصلی در زبان ایتالیایی است که برای بیان اعمال یا وضعیت‌هایی که به شرایط خاصی بستگی دارند، استفاده می‌شود.
    این حالت اغلب برای بیان خواسته‌ها، درخواست‌ها یا موقعیت‌های فرضی که قطعی نیستند، به کار می‌رود.

    Tempo semplice

    Condizionale presente appuntìre

    io appuntirei
    🔊
    tu appuntiresti
    🔊
    lui/lei/Lei appuntirebbe
    🔊
    noi appuntiremmo
    🔊
    voi appuntireste
    🔊
    loro appunterebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato appuntìre

    io avrei appuntito
    🔊
    tu avresti appuntito
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe appuntito
    🔊
    noi avremmo appuntito
    🔊
    voi avreste appuntito
    🔊
    loro avrebbero appuntito
    🔊

    حالت امری (Imperativo) فعل appuntìre

    حالت امری (Imperativo) یک حالت مهم در زبان ایتالیایی است که برای دادن دستورات، راهنماها یا پیشنهادات استفاده می‌شود. این حالت برای شخص دوم مفرد، شخص دوم جمع و شخص اول جمع ساخته می‌شود.

    Imperativo appuntìre

    tu appunti
    🔊
    noi appuntiamo
    🔊
    voi appuntite
    🔊

    Congiuntivo appuntìre

    Lei appuntisca
    🔊
    Che lui/lei appuntisca
    🔊
    Che loro appuntiscano
    🔊

    این دلیل است که چرا استفاده از تمرین‌دهنده رایگان صرف افعال ما برای یادگیری زبان ایتالیایی این‌قدر مهم است!

    صرف افعال یکی از سخت‌ترین قسمت‌های زبان ایتالیایی است و برای تسلط بر آن نیاز به تمرین مداوم دارید.
    با ابزار تعاملی رایگان ما، می‌توانید به شیوه‌ای جذاب و شخصی‌سازی‌شده تمرین کنید، با رایج‌ترین افعال و همچنین افعال پیچیده‌تر کار کنید. تمرین‌کننده ما به شما کمک خواهد کرد تا دقت و سرعت خود را بهبود بخشید و سخنرانی شما را مطمئن‌تر کند.
    صرف نظر از سطح شما، تمرین‌کننده صرف افعال ما به شما کمک خواهد کرد تا در یادگیری زبان ایتالیایی پیشرفت کنید!