🔍
    sense 2v
    sense 1v
    در زبان ایتالیایی چهار حالت اصلی برای افعال وجود دارد: خبری، التزامی، شرطی و امری.
    هر یک از این حالت‌ها برای بیان مقاصد، اعمال و وضعیت‌های مختلف به کار می‌روند. حالت خبری برای صحبت درباره حقایق است، حالت التزامی برای بیان شک و آرزوها، حالت شرطی برای موقعیت‌های فرضی و حالت امری برای دستورات و درخواست‌ها.
    توانایی صرف صحیح افعال در هر یک از این حالت‌ها امکان بیان انواع افکار و احساسات را در مکالمات روزمره فراهم می‌کند.
    Hanno arbitro in una competizione di calcio. (Luigi Pirandello, Il Fu Mattia Pascal)
    arbitràre : قضاوت کردن, داوری کردن (یعنی تصمیم‌گیری در مورد چیزی به طور رسمی یا قضایی)
    ar|bi|trà|re : (accento grave)

    حالت خبری (Indicativo) فعل arbitràre

    حالت خبری (Indicativo) یکی از حالت‌های اصلی در زبان ایتالیایی است که برای بیان اعمال، وضعیت‌ها یا رویدادهایی که به عنوان واقعی یا قطعی در نظر گرفته می‌شوند، استفاده می‌شود.
    این حالت برای توصیف حقایق، روال‌های روزمره و موقعیت‌های عینی به کار می‌رود.

    Tempo semplice

    Presente arbitràre

    io arbitro
    🔊
    tu arbitri
    🔊
    lui/lei/Lei arbitra
    🔊
    noi arbitriamo
    🔊
    voi arbitrate
    🔊
    loro arbitrano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto arbitràre

    io arbitravo
    🔊
    tu arbitravi
    🔊
    lui/lei/Lei arbitrava
    🔊
    noi arbitravamo
    🔊
    voi arbitravate
    🔊
    loro arbitravano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice arbitràre

    io arbitrerò
    🔊
    tu arbitrerai
    🔊
    lui/lei/Lei arbitrerà
    🔊
    noi arbitreremo
    🔊
    voi arbitrerete
    🔊
    loro arbitreranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto arbitràre

    io arbitrai
    🔊
    tu arbitrasti
    🔊
    lui/lei/Lei arbitrò
    🔊
    noi arbitrammo
    🔊
    voi arbitraste
    🔊
    loro arbitrarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore arbitràre

    io avrò arbitrato
    🔊
    tu avrai arbitrato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà arbitrato
    🔊
    noi avremo arbitrato
    🔊
    voi avrete arbitrato
    🔊
    loro avranno arbitrato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo arbitràre

    io ho arbitrato
    🔊
    tu hai arbitrato
    🔊
    lui/lei/Lei ha arbitrato
    🔊
    noi abbiamo arbitrato
    🔊
    voi avete arbitrato
    🔊
    loro hanno arbitrato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo arbitràre

    io avevo arbitrato
    🔊
    tu avevi arbitrato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva arbitrato
    🔊
    noi avevamo arbitrato
    🔊
    voi avevate arbitrato
    🔊
    loro avevano arbitrato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto arbitràre

    io ebbi arbitrato
    🔊
    tu avesti arbitrato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe arbitrato
    🔊
    noi avemmo arbitrato
    🔊
    voi aveste arbitrato
    🔊
    loro ebbero arbitrato
    🔊

    حالت التزامی (Congiuntivo) فعل arbitràre

    حالت شرطی (Congiuntivo) یکی از حالت‌های اصلی در زبان ایتالیایی است که برای بیان عدم اطمینان، خواسته‌ها، احساسات و موقعیت‌های فرضی استفاده می‌شود.
    این حالت زمانی به کار می‌رود که صحبت از اعمالی باشد که قطعی یا واقعی نیستند، برای مثال در مواقع شک یا امکان.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente arbitràre

    io arbitri
    🔊
    tu arbitri
    🔊
    lui/lei/Lei arbitri
    🔊
    noi arbitriamo
    🔊
    voi arbitriate
    🔊
    loro arbitrino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto arbitràre

    io arbitrassi
    🔊
    tu arbitrassi
    🔊
    lui/lei/Lei arbitrasse
    🔊
    noi arbitrassimo
    🔊
    voi arbitraste
    🔊
    loro arbitrassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato arbitràre

    io abbia arbitrato
    🔊
    tu abbia arbitrato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia arbitrato
    🔊
    noi abbiamo arbitrato
    🔊
    voi abbiate arbitrato
    🔊
    loro abbiano arbitrato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato arbitràre

    io avessi arbitrato
    🔊
    tu avessi arbitrato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse arbitrato
    🔊
    noi avessimo arbitrato
    🔊
    voi aveste arbitrato
    🔊
    loro avessero arbitrato
    🔊

    حالت شرطی (Condizionale) فعل arbitràre

    حالت شرطی (Condizionale) یکی از حالت‌های اصلی در زبان ایتالیایی است که برای بیان اعمال یا وضعیت‌هایی که به شرایط خاصی بستگی دارند، استفاده می‌شود.
    این حالت اغلب برای بیان خواسته‌ها، درخواست‌ها یا موقعیت‌های فرضی که قطعی نیستند، به کار می‌رود.

    Tempo semplice

    Condizionale presente arbitràre

    io arbitrerei
    🔊
    tu arbitreresti
    🔊
    lui/lei/Lei arbitrerebbe
    🔊
    noi arbitreremmo
    🔊
    voi arbitrereste
    🔊
    loro arbitrerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato arbitràre

    io avrei arbitrato
    🔊
    tu avresti arbitrato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe arbitrato
    🔊
    noi avremmo arbitrato
    🔊
    voi avreste arbitrato
    🔊
    loro avrebbero arbitrato
    🔊

    حالت امری (Imperativo) فعل arbitràre

    حالت امری (Imperativo) یک حالت مهم در زبان ایتالیایی است که برای دادن دستورات، راهنماها یا پیشنهادات استفاده می‌شود. این حالت برای شخص دوم مفرد، شخص دوم جمع و شخص اول جمع ساخته می‌شود.

    Imperativo arbitràre

    tu arbitra
    🔊
    noi arbitriamo
    🔊
    voi arbitrate
    🔊

    Congiuntivo arbitràre

    Lei arbitri
    🔊
    Che lui/lei arbitri
    🔊
    Che loro arbitrino
    🔊

    این دلیل است که چرا استفاده از تمرین‌دهنده رایگان صرف افعال ما برای یادگیری زبان ایتالیایی این‌قدر مهم است!

    صرف افعال یکی از سخت‌ترین قسمت‌های زبان ایتالیایی است و برای تسلط بر آن نیاز به تمرین مداوم دارید.
    با ابزار تعاملی رایگان ما، می‌توانید به شیوه‌ای جذاب و شخصی‌سازی‌شده تمرین کنید، با رایج‌ترین افعال و همچنین افعال پیچیده‌تر کار کنید. تمرین‌کننده ما به شما کمک خواهد کرد تا دقت و سرعت خود را بهبود بخشید و سخنرانی شما را مطمئن‌تر کند.
    صرف نظر از سطح شما، تمرین‌کننده صرف افعال ما به شما کمک خواهد کرد تا در یادگیری زبان ایتالیایی پیشرفت کنید!