🔍
    sense 2v
    sense 1v
    در زبان ایتالیایی چهار حالت اصلی برای افعال وجود دارد: خبری، التزامی، شرطی و امری.
    هر یک از این حالت‌ها برای بیان مقاصد، اعمال و وضعیت‌های مختلف به کار می‌روند. حالت خبری برای صحبت درباره حقایق است، حالت التزامی برای بیان شک و آرزوها، حالت شرطی برای موقعیت‌های فرضی و حالت امری برای دستورات و درخواست‌ها.
    توانایی صرف صحیح افعال در هر یک از این حالت‌ها امکان بیان انواع افکار و احساسات را در مکالمات روزمره فراهم می‌کند.
    L’autorità ha autorizzato la manifestazione. (Luigi Pirandello, Il Fu Mattia Pascal)
    autorizzàre : مجوز دادن, اجازه دادن
    au|to|riz||re : (accento grave)

    حالت خبری (Indicativo) فعل autorizzàre

    حالت خبری (Indicativo) یکی از حالت‌های اصلی در زبان ایتالیایی است که برای بیان اعمال، وضعیت‌ها یا رویدادهایی که به عنوان واقعی یا قطعی در نظر گرفته می‌شوند، استفاده می‌شود.
    این حالت برای توصیف حقایق، روال‌های روزمره و موقعیت‌های عینی به کار می‌رود.

    Tempo semplice

    Presente autorizzàre

    io autorizzo
    🔊
    tu autorizzi
    🔊
    lui/lei/Lei autorizza
    🔊
    noi autorizziamo
    🔊
    voi autorizzate
    🔊
    loro autorizzano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto autorizzàre

    io autorizzavo
    🔊
    tu autorizzavi
    🔊
    lui/lei/Lei autorizzava
    🔊
    noi autorizzavamo
    🔊
    voi autorizzavate
    🔊
    loro autorizzavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice autorizzàre

    io autorizzerò
    🔊
    tu autorizzerai
    🔊
    lui/lei/Lei autorizzerà
    🔊
    noi autorizzeremo
    🔊
    voi autorizzerete
    🔊
    loro autorizzeranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto autorizzàre

    io autorizzai
    🔊
    tu autorizzasti
    🔊
    lui/lei/Lei autorizzò
    🔊
    noi autorizzammo
    🔊
    voi autorizzaste
    🔊
    loro autorizzarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore autorizzàre

    io avrò autorizzato
    🔊
    tu avrai autorizzato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà autorizzato
    🔊
    noi avremo autorizzato
    🔊
    voi avrete autorizzato
    🔊
    loro avranno autorizzato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo autorizzàre

    io ho autorizzato
    🔊
    tu hai autorizzato
    🔊
    lui/lei/Lei ha autorizzato
    🔊
    noi abbiamo autorizzato
    🔊
    voi avete autorizzato
    🔊
    loro hanno autorizzato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo autorizzàre

    io avevo autorizzato
    🔊
    tu avevi autorizzato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva autorizzato
    🔊
    noi avevamo autorizzato
    🔊
    voi avevate autorizzato
    🔊
    loro avevano autorizzato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto autorizzàre

    io ebbi autorizzato
    🔊
    tu avesti autorizzato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe autorizzato
    🔊
    noi avemmo autorizzato
    🔊
    voi aveste autorizzato
    🔊
    loro ebbero autorizzato
    🔊

    حالت التزامی (Congiuntivo) فعل autorizzàre

    حالت شرطی (Congiuntivo) یکی از حالت‌های اصلی در زبان ایتالیایی است که برای بیان عدم اطمینان، خواسته‌ها، احساسات و موقعیت‌های فرضی استفاده می‌شود.
    این حالت زمانی به کار می‌رود که صحبت از اعمالی باشد که قطعی یا واقعی نیستند، برای مثال در مواقع شک یا امکان.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente autorizzàre

    io autorizzi
    🔊
    tu autorizzi
    🔊
    lui/lei/Lei autorizzi
    🔊
    noi autorizziamo
    🔊
    voi autorizziate
    🔊
    loro autorizzino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto autorizzàre

    io autorizzassi
    🔊
    tu autorizzassi
    🔊
    lui/lei/Lei autorizzasse
    🔊
    noi autorizzassimo
    🔊
    voi autorizzaste
    🔊
    loro autorizzassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato autorizzàre

    io abbia autorizzato
    🔊
    tu abbia autorizzato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia autorizzato
    🔊
    noi abbiamo autorizzato
    🔊
    voi abbiate autorizzato
    🔊
    loro abbiano autorizzato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato autorizzàre

    io avessi autorizzato
    🔊
    tu avessi autorizzato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse autorizzato
    🔊
    noi avessimo autorizzato
    🔊
    voi aveste autorizzato
    🔊
    loro avessero autorizzato
    🔊

    حالت شرطی (Condizionale) فعل autorizzàre

    حالت شرطی (Condizionale) یکی از حالت‌های اصلی در زبان ایتالیایی است که برای بیان اعمال یا وضعیت‌هایی که به شرایط خاصی بستگی دارند، استفاده می‌شود.
    این حالت اغلب برای بیان خواسته‌ها، درخواست‌ها یا موقعیت‌های فرضی که قطعی نیستند، به کار می‌رود.

    Tempo semplice

    Condizionale presente autorizzàre

    io autorizzerei
    🔊
    tu autorizzeresti
    🔊
    lui/lei/Lei autorizzerebbe
    🔊
    noi autorizzeremmo
    🔊
    voi autorizzereste
    🔊
    loro autorizzerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato autorizzàre

    io avrei autorizzato
    🔊
    tu avresti autorizzato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe autorizzato
    🔊
    noi avremmo autorizzato
    🔊
    voi avreste autorizzato
    🔊
    loro avrebbero autorizzato
    🔊

    حالت امری (Imperativo) فعل autorizzàre

    حالت امری (Imperativo) یک حالت مهم در زبان ایتالیایی است که برای دادن دستورات، راهنماها یا پیشنهادات استفاده می‌شود. این حالت برای شخص دوم مفرد، شخص دوم جمع و شخص اول جمع ساخته می‌شود.

    Imperativo autorizzàre

    tu autorizza
    🔊
    noi autorizziamo
    🔊
    voi autorizzate
    🔊

    Congiuntivo autorizzàre

    Lei autorizzi
    🔊
    Che lui/lei autorizzi
    🔊
    Che loro autorizzino
    🔊

    این دلیل است که چرا استفاده از تمرین‌دهنده رایگان صرف افعال ما برای یادگیری زبان ایتالیایی این‌قدر مهم است!

    صرف افعال یکی از سخت‌ترین قسمت‌های زبان ایتالیایی است و برای تسلط بر آن نیاز به تمرین مداوم دارید.
    با ابزار تعاملی رایگان ما، می‌توانید به شیوه‌ای جذاب و شخصی‌سازی‌شده تمرین کنید، با رایج‌ترین افعال و همچنین افعال پیچیده‌تر کار کنید. تمرین‌کننده ما به شما کمک خواهد کرد تا دقت و سرعت خود را بهبود بخشید و سخنرانی شما را مطمئن‌تر کند.
    صرف نظر از سطح شما، تمرین‌کننده صرف افعال ما به شما کمک خواهد کرد تا در یادگیری زبان ایتالیایی پیشرفت کنید!