🔍
    sense 2v
    sense 1v
    در زبان ایتالیایی چهار حالت اصلی برای افعال وجود دارد: خبری، التزامی، شرطی و امری.
    هر یک از این حالت‌ها برای بیان مقاصد، اعمال و وضعیت‌های مختلف به کار می‌روند. حالت خبری برای صحبت درباره حقایق است، حالت التزامی برای بیان شک و آرزوها، حالت شرطی برای موقعیت‌های فرضی و حالت امری برای دستورات و درخواست‌ها.
    توانایی صرف صحیح افعال در هر یک از این حالت‌ها امکان بیان انواع افکار و احساسات را در مکالمات روزمره فراهم می‌کند.
    Lui ha confessato il suo errore durante l’interrogatorio. (Dante Alighieri, Divina Commedia)
    confessàre : اعتراف کردن, پنهان کردن (برای اذعان به چیزی)
    con|fes||re : (accento grave)

    حالت خبری (Indicativo) فعل confessàre

    حالت خبری (Indicativo) یکی از حالت‌های اصلی در زبان ایتالیایی است که برای بیان اعمال، وضعیت‌ها یا رویدادهایی که به عنوان واقعی یا قطعی در نظر گرفته می‌شوند، استفاده می‌شود.
    این حالت برای توصیف حقایق، روال‌های روزمره و موقعیت‌های عینی به کار می‌رود.

    Tempo semplice

    Presente confessàre

    io confesso
    🔊
    tu confessi
    🔊
    lui/lei/Lei confessa
    🔊
    noi confessiamo
    🔊
    voi confessate
    🔊
    loro confessano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto confessàre

    io confessavo
    🔊
    tu confessavi
    🔊
    lui/lei/Lei confessava
    🔊
    noi confessavamo
    🔊
    voi confessavate
    🔊
    loro confessavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice confessàre

    io confesserò
    🔊
    tu confesserai
    🔊
    lui/lei/Lei confesserà
    🔊
    noi confesseremo
    🔊
    voi confesserete
    🔊
    loro confesseranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto confessàre

    io confessai
    🔊
    tu confessasti
    🔊
    lui/lei/Lei confessò
    🔊
    noi confessammo
    🔊
    voi confessaste
    🔊
    loro confessarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore confessàre

    io avrò confessato
    🔊
    tu avrai confessato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà confessato
    🔊
    noi avremo confessato
    🔊
    voi avrete confessato
    🔊
    loro avranno confessato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo confessàre

    io ho confessato
    🔊
    tu hai confessato
    🔊
    lui/lei/Lei ha confessato
    🔊
    noi abbiamo confessato
    🔊
    voi avete confessato
    🔊
    loro hanno confessato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo confessàre

    io avevo confessato
    🔊
    tu avevi confessato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva confessato
    🔊
    noi avevamo confessato
    🔊
    voi avevate confessato
    🔊
    loro avevano confessato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto confessàre

    io ebbi confessato
    🔊
    tu avesti confessato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe confessato
    🔊
    noi avemmo confessato
    🔊
    voi aveste confessato
    🔊
    loro ebbero confessato
    🔊

    حالت التزامی (Congiuntivo) فعل confessàre

    حالت شرطی (Congiuntivo) یکی از حالت‌های اصلی در زبان ایتالیایی است که برای بیان عدم اطمینان، خواسته‌ها، احساسات و موقعیت‌های فرضی استفاده می‌شود.
    این حالت زمانی به کار می‌رود که صحبت از اعمالی باشد که قطعی یا واقعی نیستند، برای مثال در مواقع شک یا امکان.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente confessàre

    io confessi
    🔊
    tu confessi
    🔊
    lui/lei/Lei confessi
    🔊
    noi confessiamo
    🔊
    voi confessiate
    🔊
    loro confessino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto confessàre

    io confessassi
    🔊
    tu confessassi
    🔊
    lui/lei/Lei confessasse
    🔊
    noi confessassimo
    🔊
    voi confessaste
    🔊
    loro confessassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato confessàre

    io abbia confessato
    🔊
    tu abbia confessato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia confessato
    🔊
    noi abbiamo confessato
    🔊
    voi abbiate confessato
    🔊
    loro abbiano confessato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato confessàre

    io avessi confessato
    🔊
    tu avessi confessato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse confessato
    🔊
    noi avessimo confessato
    🔊
    voi aveste confessato
    🔊
    loro avessero confessato
    🔊

    حالت شرطی (Condizionale) فعل confessàre

    حالت شرطی (Condizionale) یکی از حالت‌های اصلی در زبان ایتالیایی است که برای بیان اعمال یا وضعیت‌هایی که به شرایط خاصی بستگی دارند، استفاده می‌شود.
    این حالت اغلب برای بیان خواسته‌ها، درخواست‌ها یا موقعیت‌های فرضی که قطعی نیستند، به کار می‌رود.

    Tempo semplice

    Condizionale presente confessàre

    io confesserei
    🔊
    tu confesseresti
    🔊
    lui/lei/Lei confesserebbe
    🔊
    noi confesseremmo
    🔊
    voi confessereste
    🔊
    loro confesserebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato confessàre

    io avrei confessato
    🔊
    tu avresti confessato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe confessato
    🔊
    noi avremmo confessato
    🔊
    voi avreste confessato
    🔊
    loro avrebbero confessato
    🔊

    حالت امری (Imperativo) فعل confessàre

    حالت امری (Imperativo) یک حالت مهم در زبان ایتالیایی است که برای دادن دستورات، راهنماها یا پیشنهادات استفاده می‌شود. این حالت برای شخص دوم مفرد، شخص دوم جمع و شخص اول جمع ساخته می‌شود.

    Imperativo confessàre

    tu confessa
    🔊
    noi confessiamo
    🔊
    voi confessate
    🔊

    Congiuntivo confessàre

    Lei confessi
    🔊
    Che lui/lei confessi
    🔊
    Che loro confessino
    🔊

    این دلیل است که چرا استفاده از تمرین‌دهنده رایگان صرف افعال ما برای یادگیری زبان ایتالیایی این‌قدر مهم است!

    صرف افعال یکی از سخت‌ترین قسمت‌های زبان ایتالیایی است و برای تسلط بر آن نیاز به تمرین مداوم دارید.
    با ابزار تعاملی رایگان ما، می‌توانید به شیوه‌ای جذاب و شخصی‌سازی‌شده تمرین کنید، با رایج‌ترین افعال و همچنین افعال پیچیده‌تر کار کنید. تمرین‌کننده ما به شما کمک خواهد کرد تا دقت و سرعت خود را بهبود بخشید و سخنرانی شما را مطمئن‌تر کند.
    صرف نظر از سطح شما، تمرین‌کننده صرف افعال ما به شما کمک خواهد کرد تا در یادگیری زبان ایتالیایی پیشرفت کنید!