🔍
    sense 2v
    sense 1v
    در زبان ایتالیایی چهار حالت اصلی برای افعال وجود دارد: خبری، التزامی، شرطی و امری.
    هر یک از این حالت‌ها برای بیان مقاصد، اعمال و وضعیت‌های مختلف به کار می‌روند. حالت خبری برای صحبت درباره حقایق است، حالت التزامی برای بیان شک و آرزوها، حالت شرطی برای موقعیت‌های فرضی و حالت امری برای دستورات و درخواست‌ها.
    توانایی صرف صحیح افعال در هر یک از این حالت‌ها امکان بیان انواع افکار و احساسات را در مکالمات روزمره فراهم می‌کند.
    Ha dispensato i premi ai vincitori. (Luigi Pirandello, Il Fu Mattia Pascal)
    dispensàre : تقسیم کردن, توزیع کردن (برای ارائه یا تقسیم چیزی بین دیگران)
    di|spen||re : (accento grave)

    حالت خبری (Indicativo) فعل dispensàre

    حالت خبری (Indicativo) یکی از حالت‌های اصلی در زبان ایتالیایی است که برای بیان اعمال، وضعیت‌ها یا رویدادهایی که به عنوان واقعی یا قطعی در نظر گرفته می‌شوند، استفاده می‌شود.
    این حالت برای توصیف حقایق، روال‌های روزمره و موقعیت‌های عینی به کار می‌رود.

    Tempo semplice

    Presente dispensàre

    io dispenso
    🔊
    tu dispensi
    🔊
    lui/lei/Lei dispensa
    🔊
    noi dispensiamo
    🔊
    voi dispensate
    🔊
    loro dispensano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto dispensàre

    io dispensavo
    🔊
    tu dispensavi
    🔊
    lui/lei/Lei dispensava
    🔊
    noi dispensavamo
    🔊
    voi dispensavate
    🔊
    loro dispensavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice dispensàre

    io dispenserò
    🔊
    tu dispenserai
    🔊
    lui/lei/Lei dispenserà
    🔊
    noi dispenseremo
    🔊
    voi dispenserete
    🔊
    loro dispenseranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto dispensàre

    io dispensai
    🔊
    tu dispensasti
    🔊
    lui/lei/Lei dispensò
    🔊
    noi dispensammo
    🔊
    voi dispensaste
    🔊
    loro dispensarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore dispensàre

    io avrò dispensato
    🔊
    tu avrai dispensato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà dispensato
    🔊
    noi avremo dispensato
    🔊
    voi avrete dispensato
    🔊
    loro avranno dispensato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo dispensàre

    io ho dispensato
    🔊
    tu hai dispensato
    🔊
    lui/lei/Lei ha dispensato
    🔊
    noi abbiamo dispensato
    🔊
    voi avete dispensato
    🔊
    loro hanno dispensato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo dispensàre

    io avevo dispensato
    🔊
    tu avevi dispensato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva dispensato
    🔊
    noi avevamo dispensato
    🔊
    voi avevate dispensato
    🔊
    loro avevano dispensato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto dispensàre

    io ebbi dispensato
    🔊
    tu avesti dispensato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe dispensato
    🔊
    noi avemmo dispensato
    🔊
    voi aveste dispensato
    🔊
    loro ebbero dispensato
    🔊

    حالت التزامی (Congiuntivo) فعل dispensàre

    حالت شرطی (Congiuntivo) یکی از حالت‌های اصلی در زبان ایتالیایی است که برای بیان عدم اطمینان، خواسته‌ها، احساسات و موقعیت‌های فرضی استفاده می‌شود.
    این حالت زمانی به کار می‌رود که صحبت از اعمالی باشد که قطعی یا واقعی نیستند، برای مثال در مواقع شک یا امکان.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente dispensàre

    io dispensi
    🔊
    tu dispensi
    🔊
    lui/lei/Lei dispensi
    🔊
    noi dispensiamo
    🔊
    voi dispensiate
    🔊
    loro dispensino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto dispensàre

    io dispensassi
    🔊
    tu dispensassi
    🔊
    lui/lei/Lei dispensasse
    🔊
    noi dispensassimo
    🔊
    voi dispensaste
    🔊
    loro dispensassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato dispensàre

    io abbia dispensato
    🔊
    tu abbia dispensato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia dispensato
    🔊
    noi abbiamo dispensato
    🔊
    voi abbiate dispensato
    🔊
    loro abbiano dispensato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato dispensàre

    io avessi dispensato
    🔊
    tu avessi dispensato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse dispensato
    🔊
    noi avessimo dispensato
    🔊
    voi aveste dispensato
    🔊
    loro avessero dispensato
    🔊

    حالت شرطی (Condizionale) فعل dispensàre

    حالت شرطی (Condizionale) یکی از حالت‌های اصلی در زبان ایتالیایی است که برای بیان اعمال یا وضعیت‌هایی که به شرایط خاصی بستگی دارند، استفاده می‌شود.
    این حالت اغلب برای بیان خواسته‌ها، درخواست‌ها یا موقعیت‌های فرضی که قطعی نیستند، به کار می‌رود.

    Tempo semplice

    Condizionale presente dispensàre

    io dispenserei
    🔊
    tu dispenseresti
    🔊
    lui/lei/Lei dispenserebbe
    🔊
    noi dispenseremmo
    🔊
    voi dispensereste
    🔊
    loro dispenserebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato dispensàre

    io avrei dispensato
    🔊
    tu avresti dispensato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe dispensato
    🔊
    noi avremmo dispensato
    🔊
    voi avreste dispensato
    🔊
    loro avrebbero dispensato
    🔊

    حالت امری (Imperativo) فعل dispensàre

    حالت امری (Imperativo) یک حالت مهم در زبان ایتالیایی است که برای دادن دستورات، راهنماها یا پیشنهادات استفاده می‌شود. این حالت برای شخص دوم مفرد، شخص دوم جمع و شخص اول جمع ساخته می‌شود.

    Imperativo dispensàre

    tu dispensa
    🔊
    noi dispensiamo
    🔊
    voi dispensate
    🔊

    Congiuntivo dispensàre

    Lei dispensi
    🔊
    Che lui/lei dispensi
    🔊
    Che loro dispensino
    🔊

    این دلیل است که چرا استفاده از تمرین‌دهنده رایگان صرف افعال ما برای یادگیری زبان ایتالیایی این‌قدر مهم است!

    صرف افعال یکی از سخت‌ترین قسمت‌های زبان ایتالیایی است و برای تسلط بر آن نیاز به تمرین مداوم دارید.
    با ابزار تعاملی رایگان ما، می‌توانید به شیوه‌ای جذاب و شخصی‌سازی‌شده تمرین کنید، با رایج‌ترین افعال و همچنین افعال پیچیده‌تر کار کنید. تمرین‌کننده ما به شما کمک خواهد کرد تا دقت و سرعت خود را بهبود بخشید و سخنرانی شما را مطمئن‌تر کند.
    صرف نظر از سطح شما، تمرین‌کننده صرف افعال ما به شما کمک خواهد کرد تا در یادگیری زبان ایتالیایی پیشرفت کنید!