🔍
    sense 2v
    sense 1v
    در زبان ایتالیایی چهار حالت اصلی برای افعال وجود دارد: خبری، التزامی، شرطی و امری.
    هر یک از این حالت‌ها برای بیان مقاصد، اعمال و وضعیت‌های مختلف به کار می‌روند. حالت خبری برای صحبت درباره حقایق است، حالت التزامی برای بیان شک و آرزوها، حالت شرطی برای موقعیت‌های فرضی و حالت امری برای دستورات و درخواست‌ها.
    توانایی صرف صحیح افعال در هر یک از این حالت‌ها امکان بیان انواع افکار و احساسات را در مکالمات روزمره فراهم می‌کند.
    Hanno imporrito l’argomento della discussione. (Luigi Pirandello, Il Fu Mattia Pascal)
    imporrìre : ناراحت کردن, گاز گرفتن (چیزی)
    im|por||re : (accento grave)

    حالت خبری (Indicativo) فعل imporrìre

    حالت خبری (Indicativo) یکی از حالت‌های اصلی در زبان ایتالیایی است که برای بیان اعمال، وضعیت‌ها یا رویدادهایی که به عنوان واقعی یا قطعی در نظر گرفته می‌شوند، استفاده می‌شود.
    این حالت برای توصیف حقایق، روال‌های روزمره و موقعیت‌های عینی به کار می‌رود.

    Tempo semplice

    Presente imporrìre

    io imporrisco
    🔊
    tu imporrisci
    🔊
    lui/lei/Lei imporrisce
    🔊
    noi imporriamo
    🔊
    voi imporrite
    🔊
    loro imporriscono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto imporrìre

    io imporrivo
    🔊
    tu imporrivi
    🔊
    lui/lei/Lei imporriva
    🔊
    noi imporrivamo
    🔊
    voi imporrivate
    🔊
    loro imporrivano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice imporrìre

    io imporrirò
    🔊
    tu imporrirai
    🔊
    lui/lei/Lei imporrirà
    🔊
    noi imporriremo
    🔊
    voi imporrirete
    🔊
    loro imporriranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto imporrìre

    io imporrii
    🔊
    tu imporristi
    🔊
    lui/lei/Lei imporrì
    🔊
    noi imporrimmo
    🔊
    voi imporriste
    🔊
    loro imporrirono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore imporrìre

    io avrò imporrito
    🔊
    tu avrai imporrito
    🔊
    lui/lei/Lei avrà imporrito
    🔊
    noi avremo imporrito
    🔊
    voi avrete imporrito
    🔊
    loro avranno imporrito
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo imporrìre

    io ho imporrito
    🔊
    tu hai imporrito
    🔊
    lui/lei/Lei ha imporrito
    🔊
    noi abbiamo imporrito
    🔊
    voi avete imporrito
    🔊
    loro hanno imporrito
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo imporrìre

    io avevo imporrito
    🔊
    tu avevi imporrito
    🔊
    lui/lei/Lei aveva imporrito
    🔊
    noi avevamo imporrito
    🔊
    voi avevate imporrito
    🔊
    loro avevano imporrito
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto imporrìre

    io ebbi imporrito
    🔊
    tu avesti imporrito
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe imporrito
    🔊
    noi avemmo imporrito
    🔊
    voi aveste imporrito
    🔊
    loro ebbero imporrito
    🔊

    حالت التزامی (Congiuntivo) فعل imporrìre

    حالت شرطی (Congiuntivo) یکی از حالت‌های اصلی در زبان ایتالیایی است که برای بیان عدم اطمینان، خواسته‌ها، احساسات و موقعیت‌های فرضی استفاده می‌شود.
    این حالت زمانی به کار می‌رود که صحبت از اعمالی باشد که قطعی یا واقعی نیستند، برای مثال در مواقع شک یا امکان.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente imporrìre

    io imporrisca
    🔊
    tu imporrisca
    🔊
    lui/lei/Lei imporrisca
    🔊
    noi imporriamo
    🔊
    voi imporriate
    🔊
    loro imporriscano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto imporrìre

    io imporrissi
    🔊
    tu imporrissi
    🔊
    lui/lei/Lei imporrisse
    🔊
    noi imporrissimo
    🔊
    voi imporriste
    🔊
    loro imporrissero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato imporrìre

    io abbia imporrito
    🔊
    tu abbia imporrito
    🔊
    lui/lei/Lei abbia imporrito
    🔊
    noi abbiamo imporrito
    🔊
    voi abbiate imporrito
    🔊
    loro abbiano imporrito
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato imporrìre

    io avessi imporrito
    🔊
    tu avessi imporrito
    🔊
    lui/lei/Lei avesse imporrito
    🔊
    noi avessimo imporrito
    🔊
    voi aveste imporrito
    🔊
    loro avessero imporrito
    🔊

    حالت شرطی (Condizionale) فعل imporrìre

    حالت شرطی (Condizionale) یکی از حالت‌های اصلی در زبان ایتالیایی است که برای بیان اعمال یا وضعیت‌هایی که به شرایط خاصی بستگی دارند، استفاده می‌شود.
    این حالت اغلب برای بیان خواسته‌ها، درخواست‌ها یا موقعیت‌های فرضی که قطعی نیستند، به کار می‌رود.

    Tempo semplice

    Condizionale presente imporrìre

    io imporrirei
    🔊
    tu imporriresti
    🔊
    lui/lei/Lei imporrirebbe
    🔊
    noi imporriremmo
    🔊
    voi imporrireste
    🔊
    loro imporrerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato imporrìre

    io avrei imporrito
    🔊
    tu avresti imporrito
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe imporrito
    🔊
    noi avremmo imporrito
    🔊
    voi avreste imporrito
    🔊
    loro avrebbero imporrito
    🔊

    حالت امری (Imperativo) فعل imporrìre

    حالت امری (Imperativo) یک حالت مهم در زبان ایتالیایی است که برای دادن دستورات، راهنماها یا پیشنهادات استفاده می‌شود. این حالت برای شخص دوم مفرد، شخص دوم جمع و شخص اول جمع ساخته می‌شود.

    Imperativo imporrìre

    tu imporri
    🔊
    noi imporriamo
    🔊
    voi imporrite
    🔊

    Congiuntivo imporrìre

    Lei imporrisca
    🔊
    Che lui/lei imporrisca
    🔊
    Che loro imporriscano
    🔊

    این دلیل است که چرا استفاده از تمرین‌دهنده رایگان صرف افعال ما برای یادگیری زبان ایتالیایی این‌قدر مهم است!

    صرف افعال یکی از سخت‌ترین قسمت‌های زبان ایتالیایی است و برای تسلط بر آن نیاز به تمرین مداوم دارید.
    با ابزار تعاملی رایگان ما، می‌توانید به شیوه‌ای جذاب و شخصی‌سازی‌شده تمرین کنید، با رایج‌ترین افعال و همچنین افعال پیچیده‌تر کار کنید. تمرین‌کننده ما به شما کمک خواهد کرد تا دقت و سرعت خود را بهبود بخشید و سخنرانی شما را مطمئن‌تر کند.
    صرف نظر از سطح شما، تمرین‌کننده صرف افعال ما به شما کمک خواهد کرد تا در یادگیری زبان ایتالیایی پیشرفت کنید!