🔍
    sense 2v
    sense 1v
    در زبان ایتالیایی چهار حالت اصلی برای افعال وجود دارد: خبری، التزامی، شرطی و امری.
    هر یک از این حالت‌ها برای بیان مقاصد، اعمال و وضعیت‌های مختلف به کار می‌روند. حالت خبری برای صحبت درباره حقایق است، حالت التزامی برای بیان شک و آرزوها، حالت شرطی برای موقعیت‌های فرضی و حالت امری برای دستورات و درخواست‌ها.
    توانایی صرف صحیح افعال در هر یک از این حالت‌ها امکان بیان انواع افکار و احساسات را در مکالمات روزمره فراهم می‌کند.
    Hanno osteso il loro sostegno alla causa. (Giovanni Verga, I Malavoglia)
    verbo irregolare
    ostèndere : نشان دادن, به نمایش گذاشتن (برای ایده‌ها یا اشیاء)
    o|stèn|de|re : (accento grave)

    حالت خبری (Indicativo) فعل ostèndere

    حالت خبری (Indicativo) یکی از حالت‌های اصلی در زبان ایتالیایی است که برای بیان اعمال، وضعیت‌ها یا رویدادهایی که به عنوان واقعی یا قطعی در نظر گرفته می‌شوند، استفاده می‌شود.
    این حالت برای توصیف حقایق، روال‌های روزمره و موقعیت‌های عینی به کار می‌رود.

    Tempo semplice

    Presente ostèndere

    io ostendo
    🔊
    tu ostendi
    🔊
    lui/lei/Lei ostende
    🔊
    noi ostendiamo
    🔊
    voi ostendete
    🔊
    loro ostendono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto ostèndere

    io ostendevo
    🔊
    tu ostendevi
    🔊
    lui/lei/Lei ostendeva
    🔊
    noi ostendevamo
    🔊
    voi ostendevate
    🔊
    loro ostendevano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice ostèndere

    io ostenderò
    🔊
    tu ostenderai
    🔊
    lui/lei/Lei ostenderà
    🔊
    noi ostenderemo
    🔊
    voi ostenderete
    🔊
    loro ostenderanno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto ostèndere

    io ostendetti, ostendei
    🔊
    tu ostendesti
    🔊
    lui/lei/Lei ostendette, ostendé
    🔊
    noi ostendemmo
    🔊
    voi ostendeste
    🔊
    loro ostendettero, ostenderono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore ostèndere

    io avrò osteso
    🔊
    tu avrai osteso
    🔊
    lui/lei/Lei avrà osteso
    🔊
    noi avremo osteso
    🔊
    voi avrete osteso
    🔊
    loro avranno osteso
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo ostèndere

    io ho osteso
    🔊
    tu hai osteso
    🔊
    lui/lei/Lei ha osteso
    🔊
    noi abbiamo osteso
    🔊
    voi avete osteso
    🔊
    loro hanno osteso
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo ostèndere

    io avevo osteso
    🔊
    tu avevi osteso
    🔊
    lui/lei/Lei aveva osteso
    🔊
    noi avevamo osteso
    🔊
    voi avevate osteso
    🔊
    loro avevano osteso
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto ostèndere

    io ebbi osteso
    🔊
    tu avesti osteso
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe osteso
    🔊
    noi avemmo osteso
    🔊
    voi aveste osteso
    🔊
    loro ebbero osteso
    🔊

    حالت التزامی (Congiuntivo) فعل ostèndere

    حالت شرطی (Congiuntivo) یکی از حالت‌های اصلی در زبان ایتالیایی است که برای بیان عدم اطمینان، خواسته‌ها، احساسات و موقعیت‌های فرضی استفاده می‌شود.
    این حالت زمانی به کار می‌رود که صحبت از اعمالی باشد که قطعی یا واقعی نیستند، برای مثال در مواقع شک یا امکان.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente ostèndere

    io ostenda
    🔊
    tu ostenda
    🔊
    lui/lei/Lei ostenda
    🔊
    noi ostendiamo
    🔊
    voi ostendiate
    🔊
    loro ostendano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto ostèndere

    io ostendessi
    🔊
    tu ostendessi
    🔊
    lui/lei/Lei ostendesse
    🔊
    noi ostendessimo
    🔊
    voi ostendeste
    🔊
    loro ostendessero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato ostèndere

    io abbia osteso
    🔊
    tu abbia osteso
    🔊
    lui/lei/Lei abbia osteso
    🔊
    noi abbiamo osteso
    🔊
    voi abbiate osteso
    🔊
    loro abbiano osteso
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato ostèndere

    io avessi osteso
    🔊
    tu avessi osteso
    🔊
    lui/lei/Lei avesse osteso
    🔊
    noi avessimo osteso
    🔊
    voi aveste osteso
    🔊
    loro avessero osteso
    🔊

    حالت شرطی (Condizionale) فعل ostèndere

    حالت شرطی (Condizionale) یکی از حالت‌های اصلی در زبان ایتالیایی است که برای بیان اعمال یا وضعیت‌هایی که به شرایط خاصی بستگی دارند، استفاده می‌شود.
    این حالت اغلب برای بیان خواسته‌ها، درخواست‌ها یا موقعیت‌های فرضی که قطعی نیستند، به کار می‌رود.

    Tempo semplice

    Condizionale presente ostèndere

    io ostenderei
    🔊
    tu ostenderesti
    🔊
    lui/lei/Lei ostenderebbe
    🔊
    noi ostenderemmo
    🔊
    voi ostendereste
    🔊
    loro ostenderebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato ostèndere

    io avrei osteso
    🔊
    tu avresti osteso
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe osteso
    🔊
    noi avremmo osteso
    🔊
    voi avreste osteso
    🔊
    loro avrebbero osteso
    🔊

    حالت امری (Imperativo) فعل ostèndere

    حالت امری (Imperativo) یک حالت مهم در زبان ایتالیایی است که برای دادن دستورات، راهنماها یا پیشنهادات استفاده می‌شود. این حالت برای شخص دوم مفرد، شخص دوم جمع و شخص اول جمع ساخته می‌شود.

    Imperativo ostèndere

    tu ostendi
    🔊
    noi ostendiamo
    🔊
    voi ostendete
    🔊

    Congiuntivo ostèndere

    Lei ostenda
    🔊
    Che lui/lei ostenda
    🔊
    Che loro ostendano
    🔊

    این دلیل است که چرا استفاده از تمرین‌دهنده رایگان صرف افعال ما برای یادگیری زبان ایتالیایی این‌قدر مهم است!

    صرف افعال یکی از سخت‌ترین قسمت‌های زبان ایتالیایی است و برای تسلط بر آن نیاز به تمرین مداوم دارید.
    با ابزار تعاملی رایگان ما، می‌توانید به شیوه‌ای جذاب و شخصی‌سازی‌شده تمرین کنید، با رایج‌ترین افعال و همچنین افعال پیچیده‌تر کار کنید. تمرین‌کننده ما به شما کمک خواهد کرد تا دقت و سرعت خود را بهبود بخشید و سخنرانی شما را مطمئن‌تر کند.
    صرف نظر از سطح شما، تمرین‌کننده صرف افعال ما به شما کمک خواهد کرد تا در یادگیری زبان ایتالیایی پیشرفت کنید!