🔍
    sense 2v
    sense 1v
    در زبان ایتالیایی چهار حالت اصلی برای افعال وجود دارد: خبری، التزامی، شرطی و امری.
    هر یک از این حالت‌ها برای بیان مقاصد، اعمال و وضعیت‌های مختلف به کار می‌روند. حالت خبری برای صحبت درباره حقایق است، حالت التزامی برای بیان شک و آرزوها، حالت شرطی برای موقعیت‌های فرضی و حالت امری برای دستورات و درخواست‌ها.
    توانایی صرف صحیح افعال در هر یک از این حالت‌ها امکان بیان انواع افکار و احساسات را در مکالمات روزمره فراهم می‌کند.
    Ha programmato una riunione importante. (Giovanni Verga, I Malavoglia)
    programmàre : برنامه ریزی کردن, تنظیم کردن (چیزی)
    pro|gram||re : (accento grave)

    حالت خبری (Indicativo) فعل programmàre

    حالت خبری (Indicativo) یکی از حالت‌های اصلی در زبان ایتالیایی است که برای بیان اعمال، وضعیت‌ها یا رویدادهایی که به عنوان واقعی یا قطعی در نظر گرفته می‌شوند، استفاده می‌شود.
    این حالت برای توصیف حقایق، روال‌های روزمره و موقعیت‌های عینی به کار می‌رود.

    Tempo semplice

    Presente programmàre

    io programmo
    🔊
    tu programmi
    🔊
    lui/lei/Lei programma
    🔊
    noi programmiamo
    🔊
    voi programmate
    🔊
    loro programmano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto programmàre

    io programmavo
    🔊
    tu programmavi
    🔊
    lui/lei/Lei programmava
    🔊
    noi programmavamo
    🔊
    voi programmavate
    🔊
    loro programmavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice programmàre

    io programmerò
    🔊
    tu programmerai
    🔊
    lui/lei/Lei programmerà
    🔊
    noi programmeremo
    🔊
    voi programmerete
    🔊
    loro programmeranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto programmàre

    io programmai
    🔊
    tu programmasti
    🔊
    lui/lei/Lei programmò
    🔊
    noi programmammo
    🔊
    voi programmaste
    🔊
    loro programmarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore programmàre

    io avrò programmato
    🔊
    tu avrai programmato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà programmato
    🔊
    noi avremo programmato
    🔊
    voi avrete programmato
    🔊
    loro avranno programmato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo programmàre

    io ho programmato
    🔊
    tu hai programmato
    🔊
    lui/lei/Lei ha programmato
    🔊
    noi abbiamo programmato
    🔊
    voi avete programmato
    🔊
    loro hanno programmato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo programmàre

    io avevo programmato
    🔊
    tu avevi programmato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva programmato
    🔊
    noi avevamo programmato
    🔊
    voi avevate programmato
    🔊
    loro avevano programmato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto programmàre

    io ebbi programmato
    🔊
    tu avesti programmato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe programmato
    🔊
    noi avemmo programmato
    🔊
    voi aveste programmato
    🔊
    loro ebbero programmato
    🔊

    حالت التزامی (Congiuntivo) فعل programmàre

    حالت شرطی (Congiuntivo) یکی از حالت‌های اصلی در زبان ایتالیایی است که برای بیان عدم اطمینان، خواسته‌ها، احساسات و موقعیت‌های فرضی استفاده می‌شود.
    این حالت زمانی به کار می‌رود که صحبت از اعمالی باشد که قطعی یا واقعی نیستند، برای مثال در مواقع شک یا امکان.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente programmàre

    io programmi
    🔊
    tu programmi
    🔊
    lui/lei/Lei programmi
    🔊
    noi programmiamo
    🔊
    voi programmiate
    🔊
    loro programmino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto programmàre

    io programmassi
    🔊
    tu programmassi
    🔊
    lui/lei/Lei programmasse
    🔊
    noi programmassimo
    🔊
    voi programmaste
    🔊
    loro programmassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato programmàre

    io abbia programmato
    🔊
    tu abbia programmato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia programmato
    🔊
    noi abbiamo programmato
    🔊
    voi abbiate programmato
    🔊
    loro abbiano programmato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato programmàre

    io avessi programmato
    🔊
    tu avessi programmato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse programmato
    🔊
    noi avessimo programmato
    🔊
    voi aveste programmato
    🔊
    loro avessero programmato
    🔊

    حالت شرطی (Condizionale) فعل programmàre

    حالت شرطی (Condizionale) یکی از حالت‌های اصلی در زبان ایتالیایی است که برای بیان اعمال یا وضعیت‌هایی که به شرایط خاصی بستگی دارند، استفاده می‌شود.
    این حالت اغلب برای بیان خواسته‌ها، درخواست‌ها یا موقعیت‌های فرضی که قطعی نیستند، به کار می‌رود.

    Tempo semplice

    Condizionale presente programmàre

    io programmerei
    🔊
    tu programmeresti
    🔊
    lui/lei/Lei programmerebbe
    🔊
    noi programmeremmo
    🔊
    voi programmereste
    🔊
    loro programmerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato programmàre

    io avrei programmato
    🔊
    tu avresti programmato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe programmato
    🔊
    noi avremmo programmato
    🔊
    voi avreste programmato
    🔊
    loro avrebbero programmato
    🔊

    حالت امری (Imperativo) فعل programmàre

    حالت امری (Imperativo) یک حالت مهم در زبان ایتالیایی است که برای دادن دستورات، راهنماها یا پیشنهادات استفاده می‌شود. این حالت برای شخص دوم مفرد، شخص دوم جمع و شخص اول جمع ساخته می‌شود.

    Imperativo programmàre

    tu programma
    🔊
    noi programmiamo
    🔊
    voi programmate
    🔊

    Congiuntivo programmàre

    Lei programmi
    🔊
    Che lui/lei programmi
    🔊
    Che loro programmino
    🔊

    این دلیل است که چرا استفاده از تمرین‌دهنده رایگان صرف افعال ما برای یادگیری زبان ایتالیایی این‌قدر مهم است!

    صرف افعال یکی از سخت‌ترین قسمت‌های زبان ایتالیایی است و برای تسلط بر آن نیاز به تمرین مداوم دارید.
    با ابزار تعاملی رایگان ما، می‌توانید به شیوه‌ای جذاب و شخصی‌سازی‌شده تمرین کنید، با رایج‌ترین افعال و همچنین افعال پیچیده‌تر کار کنید. تمرین‌کننده ما به شما کمک خواهد کرد تا دقت و سرعت خود را بهبود بخشید و سخنرانی شما را مطمئن‌تر کند.
    صرف نظر از سطح شما، تمرین‌کننده صرف افعال ما به شما کمک خواهد کرد تا در یادگیری زبان ایتالیایی پیشرفت کنید!