🔍
    sense 2v
    sense 1v
    در زبان ایتالیایی چهار حالت اصلی برای افعال وجود دارد: خبری، التزامی، شرطی و امری.
    هر یک از این حالت‌ها برای بیان مقاصد، اعمال و وضعیت‌های مختلف به کار می‌روند. حالت خبری برای صحبت درباره حقایق است، حالت التزامی برای بیان شک و آرزوها، حالت شرطی برای موقعیت‌های فرضی و حالت امری برای دستورات و درخواست‌ها.
    توانایی صرف صحیح افعال در هر یک از این حالت‌ها امکان بیان انواع افکار و احساسات را در مکالمات روزمره فراهم می‌کند.
    Abbiamo stipulato un accordo. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
    stipulàre : امضا کردن, تأسیس کردن (چیزی)
    sti|pu||re : (accento grave)

    حالت خبری (Indicativo) فعل stipulàre

    حالت خبری (Indicativo) یکی از حالت‌های اصلی در زبان ایتالیایی است که برای بیان اعمال، وضعیت‌ها یا رویدادهایی که به عنوان واقعی یا قطعی در نظر گرفته می‌شوند، استفاده می‌شود.
    این حالت برای توصیف حقایق، روال‌های روزمره و موقعیت‌های عینی به کار می‌رود.

    Tempo semplice

    Presente stipulàre

    io stipulo
    🔊
    tu stipuli
    🔊
    lui/lei/Lei stipula
    🔊
    noi stipuliamo
    🔊
    voi stipulate
    🔊
    loro stipulano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto stipulàre

    io stipulavo
    🔊
    tu stipulavi
    🔊
    lui/lei/Lei stipulava
    🔊
    noi stipulavamo
    🔊
    voi stipulavate
    🔊
    loro stipulavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice stipulàre

    io stipulerò
    🔊
    tu stipulerai
    🔊
    lui/lei/Lei stipulerà
    🔊
    noi stipuleremo
    🔊
    voi stipulerete
    🔊
    loro stipuleranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto stipulàre

    io stipulai
    🔊
    tu stipulasti
    🔊
    lui/lei/Lei stipulò
    🔊
    noi stipulammo
    🔊
    voi stipulaste
    🔊
    loro stipularono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore stipulàre

    io avrò stipulato
    🔊
    tu avrai stipulato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà stipulato
    🔊
    noi avremo stipulato
    🔊
    voi avrete stipulato
    🔊
    loro avranno stipulato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo stipulàre

    io ho stipulato
    🔊
    tu hai stipulato
    🔊
    lui/lei/Lei ha stipulato
    🔊
    noi abbiamo stipulato
    🔊
    voi avete stipulato
    🔊
    loro hanno stipulato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo stipulàre

    io avevo stipulato
    🔊
    tu avevi stipulato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva stipulato
    🔊
    noi avevamo stipulato
    🔊
    voi avevate stipulato
    🔊
    loro avevano stipulato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto stipulàre

    io ebbi stipulato
    🔊
    tu avesti stipulato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe stipulato
    🔊
    noi avemmo stipulato
    🔊
    voi aveste stipulato
    🔊
    loro ebbero stipulato
    🔊

    حالت التزامی (Congiuntivo) فعل stipulàre

    حالت شرطی (Congiuntivo) یکی از حالت‌های اصلی در زبان ایتالیایی است که برای بیان عدم اطمینان، خواسته‌ها، احساسات و موقعیت‌های فرضی استفاده می‌شود.
    این حالت زمانی به کار می‌رود که صحبت از اعمالی باشد که قطعی یا واقعی نیستند، برای مثال در مواقع شک یا امکان.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente stipulàre

    io stipuli
    🔊
    tu stipuli
    🔊
    lui/lei/Lei stipuli
    🔊
    noi stipuliamo
    🔊
    voi stipuliate
    🔊
    loro stipulino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto stipulàre

    io stipulassi
    🔊
    tu stipulassi
    🔊
    lui/lei/Lei stipulasse
    🔊
    noi stipulassimo
    🔊
    voi stipulaste
    🔊
    loro stipulassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato stipulàre

    io abbia stipulato
    🔊
    tu abbia stipulato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia stipulato
    🔊
    noi abbiamo stipulato
    🔊
    voi abbiate stipulato
    🔊
    loro abbiano stipulato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato stipulàre

    io avessi stipulato
    🔊
    tu avessi stipulato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse stipulato
    🔊
    noi avessimo stipulato
    🔊
    voi aveste stipulato
    🔊
    loro avessero stipulato
    🔊

    حالت شرطی (Condizionale) فعل stipulàre

    حالت شرطی (Condizionale) یکی از حالت‌های اصلی در زبان ایتالیایی است که برای بیان اعمال یا وضعیت‌هایی که به شرایط خاصی بستگی دارند، استفاده می‌شود.
    این حالت اغلب برای بیان خواسته‌ها، درخواست‌ها یا موقعیت‌های فرضی که قطعی نیستند، به کار می‌رود.

    Tempo semplice

    Condizionale presente stipulàre

    io stipulerei
    🔊
    tu stipuleresti
    🔊
    lui/lei/Lei stipulerebbe
    🔊
    noi stipuleremmo
    🔊
    voi stipulereste
    🔊
    loro stipulerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato stipulàre

    io avrei stipulato
    🔊
    tu avresti stipulato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe stipulato
    🔊
    noi avremmo stipulato
    🔊
    voi avreste stipulato
    🔊
    loro avrebbero stipulato
    🔊

    حالت امری (Imperativo) فعل stipulàre

    حالت امری (Imperativo) یک حالت مهم در زبان ایتالیایی است که برای دادن دستورات، راهنماها یا پیشنهادات استفاده می‌شود. این حالت برای شخص دوم مفرد، شخص دوم جمع و شخص اول جمع ساخته می‌شود.

    Imperativo stipulàre

    tu stipula
    🔊
    noi stipuliamo
    🔊
    voi stipulate
    🔊

    Congiuntivo stipulàre

    Lei stipuli
    🔊
    Che lui/lei stipuli
    🔊
    Che loro stipulino
    🔊

    این دلیل است که چرا استفاده از تمرین‌دهنده رایگان صرف افعال ما برای یادگیری زبان ایتالیایی این‌قدر مهم است!

    صرف افعال یکی از سخت‌ترین قسمت‌های زبان ایتالیایی است و برای تسلط بر آن نیاز به تمرین مداوم دارید.
    با ابزار تعاملی رایگان ما، می‌توانید به شیوه‌ای جذاب و شخصی‌سازی‌شده تمرین کنید، با رایج‌ترین افعال و همچنین افعال پیچیده‌تر کار کنید. تمرین‌کننده ما به شما کمک خواهد کرد تا دقت و سرعت خود را بهبود بخشید و سخنرانی شما را مطمئن‌تر کند.
    صرف نظر از سطح شما، تمرین‌کننده صرف افعال ما به شما کمک خواهد کرد تا در یادگیری زبان ایتالیایی پیشرفت کنید!