🔍
    sense 2v
    sense 1v
    در زبان ایتالیایی چهار حالت اصلی برای افعال وجود دارد: خبری، التزامی، شرطی و امری.
    هر یک از این حالت‌ها برای بیان مقاصد، اعمال و وضعیت‌های مختلف به کار می‌روند. حالت خبری برای صحبت درباره حقایق است، حالت التزامی برای بیان شک و آرزوها، حالت شرطی برای موقعیت‌های فرضی و حالت امری برای دستورات و درخواست‌ها.
    توانایی صرف صحیح افعال در هر یک از این حالت‌ها امکان بیان انواع افکار و احساسات را در مکالمات روزمره فراهم می‌کند.
    Loro hanno villeggiato in montagna per tutta l'estate. (Giosuè Carducci, Odi Barbare)
    villeggiàre : تفریح کردن, تعطیلات رفتن (برای گذراندن تعطیلات)
    vil|leg|già|re : (accento grave)

    حالت خبری (Indicativo) فعل villeggiàre

    حالت خبری (Indicativo) یکی از حالت‌های اصلی در زبان ایتالیایی است که برای بیان اعمال، وضعیت‌ها یا رویدادهایی که به عنوان واقعی یا قطعی در نظر گرفته می‌شوند، استفاده می‌شود.
    این حالت برای توصیف حقایق، روال‌های روزمره و موقعیت‌های عینی به کار می‌رود.

    Tempo semplice

    Presente villeggiàre

    io villeggio
    🔊
    tu villeggi
    🔊
    lui/lei/Lei villeggia
    🔊
    noi villeggiamo
    🔊
    voi villeggiate
    🔊
    loro villeggiano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto villeggiàre

    io villeggiavo
    🔊
    tu villeggiavi
    🔊
    lui/lei/Lei villeggiava
    🔊
    noi villeggiavamo
    🔊
    voi villeggiavate
    🔊
    loro villeggiavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice villeggiàre

    io villeggerò
    🔊
    tu villeggerai
    🔊
    lui/lei/Lei villeggerà
    🔊
    noi villeggeremo
    🔊
    voi villeggerete
    🔊
    loro villeggeranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto villeggiàre

    io villeggiai
    🔊
    tu villeggiasti
    🔊
    lui/lei/Lei villeggiò
    🔊
    noi villeggiammo
    🔊
    voi villeggiaste
    🔊
    loro villeggiarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore villeggiàre

    io avrò villeggiato
    🔊
    tu avrai villeggiato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà villeggiato
    🔊
    noi avremo villeggiato
    🔊
    voi avrete villeggiato
    🔊
    loro avranno villeggiato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo villeggiàre

    io ho villeggiato
    🔊
    tu hai villeggiato
    🔊
    lui/lei/Lei ha villeggiato
    🔊
    noi abbiamo villeggiato
    🔊
    voi avete villeggiato
    🔊
    loro hanno villeggiato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo villeggiàre

    io avevo villeggiato
    🔊
    tu avevi villeggiato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva villeggiato
    🔊
    noi avevamo villeggiato
    🔊
    voi avevate villeggiato
    🔊
    loro avevano villeggiato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto villeggiàre

    io ebbi villeggiato
    🔊
    tu avesti villeggiato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe villeggiato
    🔊
    noi avemmo villeggiato
    🔊
    voi aveste villeggiato
    🔊
    loro ebbero villeggiato
    🔊

    حالت التزامی (Congiuntivo) فعل villeggiàre

    حالت شرطی (Congiuntivo) یکی از حالت‌های اصلی در زبان ایتالیایی است که برای بیان عدم اطمینان، خواسته‌ها، احساسات و موقعیت‌های فرضی استفاده می‌شود.
    این حالت زمانی به کار می‌رود که صحبت از اعمالی باشد که قطعی یا واقعی نیستند، برای مثال در مواقع شک یا امکان.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente villeggiàre

    io villeggi
    🔊
    tu villeggi
    🔊
    lui/lei/Lei villeggi
    🔊
    noi villeggiamo
    🔊
    voi villeggiate
    🔊
    loro villeggino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto villeggiàre

    io villeggiassi
    🔊
    tu villeggiassi
    🔊
    lui/lei/Lei villeggiasse
    🔊
    noi villeggiassimo
    🔊
    voi villeggiaste
    🔊
    loro villeggiassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato villeggiàre

    io abbia villeggiato
    🔊
    tu abbia villeggiato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia villeggiato
    🔊
    noi abbiamo villeggiato
    🔊
    voi abbiate villeggiato
    🔊
    loro abbiano villeggiato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato villeggiàre

    io avessi villeggiato
    🔊
    tu avessi villeggiato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse villeggiato
    🔊
    noi avessimo villeggiato
    🔊
    voi aveste villeggiato
    🔊
    loro avessero villeggiato
    🔊

    حالت شرطی (Condizionale) فعل villeggiàre

    حالت شرطی (Condizionale) یکی از حالت‌های اصلی در زبان ایتالیایی است که برای بیان اعمال یا وضعیت‌هایی که به شرایط خاصی بستگی دارند، استفاده می‌شود.
    این حالت اغلب برای بیان خواسته‌ها، درخواست‌ها یا موقعیت‌های فرضی که قطعی نیستند، به کار می‌رود.

    Tempo semplice

    Condizionale presente villeggiàre

    io villeggerei
    🔊
    tu villeggeresti
    🔊
    lui/lei/Lei villeggerebbe
    🔊
    noi villeggeremmo
    🔊
    voi villeggereste
    🔊
    loro villeggerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato villeggiàre

    io avrei villeggiato
    🔊
    tu avresti villeggiato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe villeggiato
    🔊
    noi avremmo villeggiato
    🔊
    voi avreste villeggiato
    🔊
    loro avrebbero villeggiato
    🔊

    حالت امری (Imperativo) فعل villeggiàre

    حالت امری (Imperativo) یک حالت مهم در زبان ایتالیایی است که برای دادن دستورات، راهنماها یا پیشنهادات استفاده می‌شود. این حالت برای شخص دوم مفرد، شخص دوم جمع و شخص اول جمع ساخته می‌شود.

    Imperativo villeggiàre

    tu villeggia
    🔊
    noi villeggiamo
    🔊
    voi villeggiate
    🔊

    Congiuntivo villeggiàre

    Lei villeggi
    🔊
    Che lui/lei villeggi
    🔊
    Che loro villeggino
    🔊

    این دلیل است که چرا استفاده از تمرین‌دهنده رایگان صرف افعال ما برای یادگیری زبان ایتالیایی این‌قدر مهم است!

    صرف افعال یکی از سخت‌ترین قسمت‌های زبان ایتالیایی است و برای تسلط بر آن نیاز به تمرین مداوم دارید.
    با ابزار تعاملی رایگان ما، می‌توانید به شیوه‌ای جذاب و شخصی‌سازی‌شده تمرین کنید، با رایج‌ترین افعال و همچنین افعال پیچیده‌تر کار کنید. تمرین‌کننده ما به شما کمک خواهد کرد تا دقت و سرعت خود را بهبود بخشید و سخنرانی شما را مطمئن‌تر کند.
    صرف نظر از سطح شما، تمرین‌کننده صرف افعال ما به شما کمک خواهد کرد تا در یادگیری زبان ایتالیایی پیشرفت کنید!