W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
Loro si sono accaldati durante il viaggio. (Giosuè Carducci, Odi Barbare)
accaldàrsi : rozgrzewać się, pocić się
ac|cal|dàr|si
: (accento grave)
Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika accaldàrsi
Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.
Tempo semplice
Presente accaldàrsi |
||
io | mi accaldo |
🔊
|
tu | ti accaldi |
🔊
|
lui/lei/Lei | si accalda |
🔊
|
noi | ci accaldiamo |
🔊
|
voi | vi accaldate |
🔊
|
loro | si accaldano |
🔊
|
Tempo semplice
Imperfetto accaldàrsi |
||
io | mi accaldavo |
🔊
|
tu | ti accaldavi |
🔊
|
lui/lei/Lei | si accaldava |
🔊
|
noi | ci accaldavamo |
🔊
|
voi | vi accaldavate |
🔊
|
loro | si accaldavano |
🔊
|
Tempo semplice
Futuro semplice accaldàrsi |
||
io | mi accalderò |
🔊
|
tu | ti accalderai |
🔊
|
lui/lei/Lei | si accalderà |
🔊
|
noi | ci accalderemo |
🔊
|
voi | vi accalderete |
🔊
|
loro | si accalderanno |
🔊
|
Tempo semplice
Passato remoto accaldàrsi |
||
io | mi accaldai |
🔊
|
tu | ti accaldasti |
🔊
|
lui/lei/Lei | si accaldò |
🔊
|
noi | ci accaldammo |
🔊
|
voi | vi accaldaste |
🔊
|
loro | si accaldarono |
🔊
|
Tempo composto
Futuro anteriore accaldàrsi |
||
io | mi sarò accaldato(a) |
🔊
|
tu | ti sarai accaldato(a) |
🔊
|
lui/lei/Lei | si sarà accaldato(a) |
🔊
|
noi | ci saremo accaldati(e) |
🔊
|
voi | vi sarete accaldati(e) |
🔊
|
loro | si saranno accaldati(e) |
🔊
|
Tempo composto
Passato prossimo accaldàrsi |
||
io | mi sono accaldato(a) |
🔊
|
tu | ti sei accaldato(a) |
🔊
|
lui/lei/Lei | si è accaldato(a) |
🔊
|
noi | ci siamo accaldati(e) |
🔊
|
voi | vi siete accaldati(e) |
🔊
|
loro | si sono accaldati(e) |
🔊
|
Tempo composto
Trapassato prossimo accaldàrsi |
||
io | mi ero accaldato(a) |
🔊
|
tu | ti eri accaldato(a) |
🔊
|
lui/lei/Lei | si era accaldato(a) |
🔊
|
noi | ci eravamo accaldati(e) |
🔊
|
voi | vi eravate accaldati(e) |
🔊
|
loro | si erano accaldati(e) |
🔊
|
Tempo composto
Trapassato remoto accaldàrsi |
||
io | mi fui accaldato(a) |
🔊
|
tu | ti fosti accaldato(a) |
🔊
|
lui/lei/Lei | si fu accaldato(a) |
🔊
|
noi | ci fummo accaldati(e) |
🔊
|
voi | vi foste accaldati(e) |
🔊
|
loro | si furono accaldati(e) |
🔊
|
Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika accaldàrsi
Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
Tempo semplice
Congiuntivo presente accaldàrsi |
||
io | mi accaldi |
🔊
|
tu | ti accaldi |
🔊
|
lui/lei/Lei | si accaldi |
🔊
|
noi | ci accaldiamo |
🔊
|
voi | vi accaldiate |
🔊
|
loro | si accaldino |
🔊
|
Tempo semplice
Congiuntivo imperfetto accaldàrsi |
||
io | mi accaldassi |
🔊
|
tu | ti accaldassi |
🔊
|
lui/lei/Lei | si accaldasse |
🔊
|
noi | ci accaldassimo |
🔊
|
voi | vi accaldaste |
🔊
|
loro | si accaldassero |
🔊
|
Tempo composto
Congiuntivo passato accaldàrsi |
||
io | mi sia accaldato(a) |
🔊
|
tu | ti sia accaldato(a) |
🔊
|
lui/lei/Lei | si sia accaldato(a) |
🔊
|
noi | ci siamo accaldati(e) |
🔊
|
voi | vi siate accaldati(e) |
🔊
|
loro | si siano accaldati(e) |
🔊
|
Tempo composto
Congiuntivo trapassato accaldàrsi |
||
io | mi fossi accaldato(a) |
🔊
|
tu | ti fossi accaldato(a) |
🔊
|
lui/lei/Lei | si fosse accaldato(a) |
🔊
|
noi | ci fossimo accaldati(e) |
🔊
|
voi | vi foste accaldati(e) |
🔊
|
loro | si fossero accaldati(e) |
🔊
|
Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika accaldàrsi
Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
Tempo semplice
Condizionale presente accaldàrsi |
||
io | mi accalderei |
🔊
|
tu | ti accalderesti |
🔊
|
lui/lei/Lei | si accalderebbe |
🔊
|
noi | ci accalderemmo |
🔊
|
voi | vi accaldereste |
🔊
|
loro | si accalderebbero |
🔊
|
Tempo composto
Condizionale passato accaldàrsi |
||
io | mi sarei accaldato(a) |
🔊
|
tu | ti saresti accaldato(a) |
🔊
|
lui/lei/Lei | si sarebbe accaldato(a) |
🔊
|
noi | ci saremmo accaldati(e) |
🔊
|
voi | vi sareste accaldati(e) |
🔊
|
loro | si sarebbero accaldati(e) |
🔊
|
Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika accaldàrsi
Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.
Imperativo accaldàrsi |
||
tu | accaldati |
🔊
|
noi | accaldiamoci |
🔊
|
voi | accaldatevi |
🔊
|
Congiuntivo accaldàrsi |
||
Lei | si accaldi |
🔊
|
Che lui/lei | si accaldi |
🔊
|
Che loro | si accaldino |
🔊
|
Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!
Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!