W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
Hanno addotto motivi validi per la loro assenza. (Luigi Pirandello, Il Fu Mattia Pascal)
verbo irregolare
addùrre : przytoczyć
ad|dùr|re
: (accento grave)
Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika addùrre
Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.
|
Tempo semplice
Presente addùrre |
||
| io | adduco |
🔊
|
| tu | adduci |
🔊
|
| lui/lei/Lei | adduce |
🔊
|
| noi | adduciamo |
🔊
|
| voi | adducete |
🔊
|
| loro | adducono |
🔊
|
|
Tempo semplice
Imperfetto addùrre |
||
| io | adducevo |
🔊
|
| tu | adducevi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | adduceva |
🔊
|
| noi | adducevamo |
🔊
|
| voi | adducevate |
🔊
|
| loro | adducevano |
🔊
|
|
Tempo semplice
Futuro semplice addùrre |
||
| io | addurrò |
🔊
|
| tu | addurrai |
🔊
|
| lui/lei/Lei | addurrà |
🔊
|
| noi | addurremo |
🔊
|
| voi | addurrete |
🔊
|
| loro | addurranno |
🔊
|
|
Tempo semplice
Passato remoto addùrre |
||
| io | addussi |
🔊
|
| tu | adducesti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | addusse |
🔊
|
| noi | adducemmo |
🔊
|
| voi | adduceste |
🔊
|
| loro | addussero |
🔊
|
|
Tempo composto
Futuro anteriore addùrre |
||
| io | avrò addotto |
🔊
|
| tu | avrai addotto |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrà addotto |
🔊
|
| noi | avremo addotto |
🔊
|
| voi | avrete addotto |
🔊
|
| loro | avranno addotto |
🔊
|
|
Tempo composto
Passato prossimo addùrre |
||
| io | ho addotto |
🔊
|
| tu | hai addotto |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ha addotto |
🔊
|
| noi | abbiamo addotto |
🔊
|
| voi | avete addotto |
🔊
|
| loro | hanno addotto |
🔊
|
|
Tempo composto
Trapassato prossimo addùrre |
||
| io | avevo addotto |
🔊
|
| tu | avevi addotto |
🔊
|
| lui/lei/Lei | aveva addotto |
🔊
|
| noi | avevamo addotto |
🔊
|
| voi | avevate addotto |
🔊
|
| loro | avevano addotto |
🔊
|
|
Tempo composto
Trapassato remoto addùrre |
||
| io | ebbi addotto |
🔊
|
| tu | avesti addotto |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ebbe addotto |
🔊
|
| noi | avemmo addotto |
🔊
|
| voi | aveste addotto |
🔊
|
| loro | ebbero addotto |
🔊
|
Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika addùrre
Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
|
Tempo semplice
Congiuntivo presente addùrre |
||
| io | adduca |
🔊
|
| tu | adduca |
🔊
|
| lui/lei/Lei | adduca |
🔊
|
| noi | adduciamo |
🔊
|
| voi | adduciate |
🔊
|
| loro | adducano |
🔊
|
|
Tempo semplice
Congiuntivo imperfetto addùrre |
||
| io | adducessi |
🔊
|
| tu | adducessi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | adducesse |
🔊
|
| noi | adducessimo |
🔊
|
| voi | adduceste |
🔊
|
| loro | adducessero |
🔊
|
|
Tempo composto
Congiuntivo passato addùrre |
||
| io | abbia addotto |
🔊
|
| tu | abbia addotto |
🔊
|
| lui/lei/Lei | abbia addotto |
🔊
|
| noi | abbiamo addotto |
🔊
|
| voi | abbiate addotto |
🔊
|
| loro | abbiano addotto |
🔊
|
|
Tempo composto
Congiuntivo trapassato addùrre |
||
| io | avessi addotto |
🔊
|
| tu | avessi addotto |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avesse addotto |
🔊
|
| noi | avessimo addotto |
🔊
|
| voi | aveste addotto |
🔊
|
| loro | avessero addotto |
🔊
|
Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika addùrre
Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
|
Tempo semplice
Condizionale presente addùrre |
||
| io | addurrei |
🔊
|
| tu | addurresti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | addurrebbe |
🔊
|
| noi | addurremmo |
🔊
|
| voi | addurreste |
🔊
|
| loro | addurrebbero |
🔊
|
|
Tempo composto
Condizionale passato addùrre |
||
| io | avrei addotto |
🔊
|
| tu | avresti addotto |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrebbe addotto |
🔊
|
| noi | avremmo addotto |
🔊
|
| voi | avreste addotto |
🔊
|
| loro | avrebbero addotto |
🔊
|
Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika addùrre
Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.
Imperativo addùrre |
||
| tu | adduci |
🔊
|
| noi | adduciamo |
🔊
|
| voi | adducete |
🔊
|
Congiuntivo addùrre |
||
| Lei | adduca |
🔊
|
| Che lui/lei | adduca |
🔊
|
| Che loro | adducano |
🔊
|
Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!
Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!