🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha adito le vie legali contro di lui. (Alessandro Manzoni, I Promessi Sposi)
    adìre : przystąpić (do sprawy sądowej)
    a||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika adìre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente adìre

    io adisco
    🔊
    tu adisci
    🔊
    lui/lei/Lei adisce
    🔊
    noi adiamo
    🔊
    voi adite
    🔊
    loro adiscono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto adìre

    io adivo
    🔊
    tu adivi
    🔊
    lui/lei/Lei adiva
    🔊
    noi adivamo
    🔊
    voi adivate
    🔊
    loro adivano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice adìre

    io adirò
    🔊
    tu adirai
    🔊
    lui/lei/Lei adirà
    🔊
    noi adiremo
    🔊
    voi adirete
    🔊
    loro adiranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto adìre

    io adii
    🔊
    tu adisti
    🔊
    lui/lei/Lei adì
    🔊
    noi adimmo
    🔊
    voi adiste
    🔊
    loro adirono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore adìre

    io avrò adito
    🔊
    tu avrai adito
    🔊
    lui/lei/Lei avrà adito
    🔊
    noi avremo adito
    🔊
    voi avrete adito
    🔊
    loro avranno adito
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo adìre

    io ho adito
    🔊
    tu hai adito
    🔊
    lui/lei/Lei ha adito
    🔊
    noi abbiamo adito
    🔊
    voi avete adito
    🔊
    loro hanno adito
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo adìre

    io avevo adito
    🔊
    tu avevi adito
    🔊
    lui/lei/Lei aveva adito
    🔊
    noi avevamo adito
    🔊
    voi avevate adito
    🔊
    loro avevano adito
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto adìre

    io ebbi adito
    🔊
    tu avesti adito
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe adito
    🔊
    noi avemmo adito
    🔊
    voi aveste adito
    🔊
    loro ebbero adito
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika adìre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente adìre

    io adisca
    🔊
    tu adisca
    🔊
    lui/lei/Lei adisca
    🔊
    noi adiamo
    🔊
    voi adiate
    🔊
    loro adiscano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto adìre

    io adissi
    🔊
    tu adissi
    🔊
    lui/lei/Lei adisse
    🔊
    noi adissimo
    🔊
    voi adiste
    🔊
    loro adissero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato adìre

    io abbia adito
    🔊
    tu abbia adito
    🔊
    lui/lei/Lei abbia adito
    🔊
    noi abbiamo adito
    🔊
    voi abbiate adito
    🔊
    loro abbiano adito
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato adìre

    io avessi adito
    🔊
    tu avessi adito
    🔊
    lui/lei/Lei avesse adito
    🔊
    noi avessimo adito
    🔊
    voi aveste adito
    🔊
    loro avessero adito
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika adìre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente adìre

    io adirei
    🔊
    tu adiresti
    🔊
    lui/lei/Lei adirebbe
    🔊
    noi adiremmo
    🔊
    voi adireste
    🔊
    loro aderebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato adìre

    io avrei adito
    🔊
    tu avresti adito
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe adito
    🔊
    noi avremmo adito
    🔊
    voi avreste adito
    🔊
    loro avrebbero adito
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika adìre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo adìre

    tu adi
    🔊
    noi adiamo
    🔊
    voi adite
    🔊

    Congiuntivo adìre

    Lei adisca
    🔊
    Che lui/lei adisca
    🔊
    Che loro adiscano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!