🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Non voglio adulare il mio capo. (Luigi Pirandello, Il Fu Mattia Pascal)
    adulàre : schlebiać, pochlebiać
    a|du||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika adulàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente adulàre

    io adulo
    🔊
    tu aduli
    🔊
    lui/lei/Lei adula
    🔊
    noi aduliamo
    🔊
    voi adulate
    🔊
    loro adulano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto adulàre

    io adulavo
    🔊
    tu adulavi
    🔊
    lui/lei/Lei adulava
    🔊
    noi adulavamo
    🔊
    voi adulavate
    🔊
    loro adulavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice adulàre

    io adulerò
    🔊
    tu adulerai
    🔊
    lui/lei/Lei adulerà
    🔊
    noi aduleremo
    🔊
    voi adulerete
    🔊
    loro aduleranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto adulàre

    io adulai
    🔊
    tu adulasti
    🔊
    lui/lei/Lei adulò
    🔊
    noi adulammo
    🔊
    voi adulaste
    🔊
    loro adularono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore adulàre

    io avrò adulato
    🔊
    tu avrai adulato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà adulato
    🔊
    noi avremo adulato
    🔊
    voi avrete adulato
    🔊
    loro avranno adulato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo adulàre

    io ho adulato
    🔊
    tu hai adulato
    🔊
    lui/lei/Lei ha adulato
    🔊
    noi abbiamo adulato
    🔊
    voi avete adulato
    🔊
    loro hanno adulato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo adulàre

    io avevo adulato
    🔊
    tu avevi adulato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva adulato
    🔊
    noi avevamo adulato
    🔊
    voi avevate adulato
    🔊
    loro avevano adulato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto adulàre

    io ebbi adulato
    🔊
    tu avesti adulato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe adulato
    🔊
    noi avemmo adulato
    🔊
    voi aveste adulato
    🔊
    loro ebbero adulato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika adulàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente adulàre

    io aduli
    🔊
    tu aduli
    🔊
    lui/lei/Lei aduli
    🔊
    noi aduliamo
    🔊
    voi aduliate
    🔊
    loro adulino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto adulàre

    io adulassi
    🔊
    tu adulassi
    🔊
    lui/lei/Lei adulasse
    🔊
    noi adulassimo
    🔊
    voi adulaste
    🔊
    loro adulassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato adulàre

    io abbia adulato
    🔊
    tu abbia adulato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia adulato
    🔊
    noi abbiamo adulato
    🔊
    voi abbiate adulato
    🔊
    loro abbiano adulato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato adulàre

    io avessi adulato
    🔊
    tu avessi adulato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse adulato
    🔊
    noi avessimo adulato
    🔊
    voi aveste adulato
    🔊
    loro avessero adulato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika adulàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente adulàre

    io adulerei
    🔊
    tu aduleresti
    🔊
    lui/lei/Lei adulerebbe
    🔊
    noi aduleremmo
    🔊
    voi adulereste
    🔊
    loro adulerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato adulàre

    io avrei adulato
    🔊
    tu avresti adulato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe adulato
    🔊
    noi avremmo adulato
    🔊
    voi avreste adulato
    🔊
    loro avrebbero adulato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika adulàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo adulàre

    tu adula
    🔊
    noi aduliamo
    🔊
    voi adulate
    🔊

    Congiuntivo adulàre

    Lei aduli
    🔊
    Che lui/lei aduli
    🔊
    Che loro adulino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!