🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha affilato il coltello. (Giovanni Verga, I Malavoglia)
    affilàre : ostrzyć, zaostrzać
    af|fi||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika affilàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente affilàre

    io affilo
    🔊
    tu affili
    🔊
    lui/lei/Lei affila
    🔊
    noi affiliamo
    🔊
    voi affilate
    🔊
    loro affilano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto affilàre

    io affilavo
    🔊
    tu affilavi
    🔊
    lui/lei/Lei affilava
    🔊
    noi affilavamo
    🔊
    voi affilavate
    🔊
    loro affilavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice affilàre

    io affilerò
    🔊
    tu affilerai
    🔊
    lui/lei/Lei affilerà
    🔊
    noi affileremo
    🔊
    voi affilerete
    🔊
    loro affileranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto affilàre

    io affilai
    🔊
    tu affilasti
    🔊
    lui/lei/Lei affilò
    🔊
    noi affilammo
    🔊
    voi affilaste
    🔊
    loro affilarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore affilàre

    io avrò affilato
    🔊
    tu avrai affilato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà affilato
    🔊
    noi avremo affilato
    🔊
    voi avrete affilato
    🔊
    loro avranno affilato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo affilàre

    io ho affilato
    🔊
    tu hai affilato
    🔊
    lui/lei/Lei ha affilato
    🔊
    noi abbiamo affilato
    🔊
    voi avete affilato
    🔊
    loro hanno affilato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo affilàre

    io avevo affilato
    🔊
    tu avevi affilato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva affilato
    🔊
    noi avevamo affilato
    🔊
    voi avevate affilato
    🔊
    loro avevano affilato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto affilàre

    io ebbi affilato
    🔊
    tu avesti affilato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe affilato
    🔊
    noi avemmo affilato
    🔊
    voi aveste affilato
    🔊
    loro ebbero affilato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika affilàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente affilàre

    io affili
    🔊
    tu affili
    🔊
    lui/lei/Lei affili
    🔊
    noi affiliamo
    🔊
    voi affiliate
    🔊
    loro affilino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto affilàre

    io affilassi
    🔊
    tu affilassi
    🔊
    lui/lei/Lei affilasse
    🔊
    noi affilassimo
    🔊
    voi affilaste
    🔊
    loro affilassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato affilàre

    io abbia affilato
    🔊
    tu abbia affilato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia affilato
    🔊
    noi abbiamo affilato
    🔊
    voi abbiate affilato
    🔊
    loro abbiano affilato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato affilàre

    io avessi affilato
    🔊
    tu avessi affilato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse affilato
    🔊
    noi avessimo affilato
    🔊
    voi aveste affilato
    🔊
    loro avessero affilato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika affilàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente affilàre

    io affilerei
    🔊
    tu affileresti
    🔊
    lui/lei/Lei affilerebbe
    🔊
    noi affileremmo
    🔊
    voi affilereste
    🔊
    loro affilerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato affilàre

    io avrei affilato
    🔊
    tu avresti affilato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe affilato
    🔊
    noi avremmo affilato
    🔊
    voi avreste affilato
    🔊
    loro avrebbero affilato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika affilàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo affilàre

    tu affila
    🔊
    noi affiliamo
    🔊
    voi affilate
    🔊

    Congiuntivo affilàre

    Lei affili
    🔊
    Che lui/lei affili
    🔊
    Che loro affilino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!