🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Il vento ha affiochito le fiamme. (Giovanni Verga, I Malavoglia)
    affiochìre : ogłuszać, przytłaczać
    af|fio|chì|re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika affiochìre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente affiochìre

    io affiochisco
    🔊
    tu affiochisci
    🔊
    lui/lei/Lei affiochisce
    🔊
    noi affiochiamo
    🔊
    voi affiochite
    🔊
    loro affiochiscono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto affiochìre

    io affiochivo
    🔊
    tu affiochivi
    🔊
    lui/lei/Lei affiochiva
    🔊
    noi affiochivamo
    🔊
    voi affiochivate
    🔊
    loro affiochivano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice affiochìre

    io affiochirò
    🔊
    tu affiochirai
    🔊
    lui/lei/Lei affiochirà
    🔊
    noi affiochiremo
    🔊
    voi affiochirete
    🔊
    loro affiochiranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto affiochìre

    io affiochii
    🔊
    tu affiochisti
    🔊
    lui/lei/Lei affiochì
    🔊
    noi affiochimmo
    🔊
    voi affiochiste
    🔊
    loro affiochirono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore affiochìre

    io avrò affiochito
    🔊
    tu avrai affiochito
    🔊
    lui/lei/Lei avrà affiochito
    🔊
    noi avremo affiochito
    🔊
    voi avrete affiochito
    🔊
    loro avranno affiochito
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo affiochìre

    io ho affiochito
    🔊
    tu hai affiochito
    🔊
    lui/lei/Lei ha affiochito
    🔊
    noi abbiamo affiochito
    🔊
    voi avete affiochito
    🔊
    loro hanno affiochito
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo affiochìre

    io avevo affiochito
    🔊
    tu avevi affiochito
    🔊
    lui/lei/Lei aveva affiochito
    🔊
    noi avevamo affiochito
    🔊
    voi avevate affiochito
    🔊
    loro avevano affiochito
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto affiochìre

    io ebbi affiochito
    🔊
    tu avesti affiochito
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe affiochito
    🔊
    noi avemmo affiochito
    🔊
    voi aveste affiochito
    🔊
    loro ebbero affiochito
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika affiochìre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente affiochìre

    io affiochisca
    🔊
    tu affiochisca
    🔊
    lui/lei/Lei affiochisca
    🔊
    noi affiochiamo
    🔊
    voi affiochiate
    🔊
    loro affiochiscano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto affiochìre

    io affiochissi
    🔊
    tu affiochissi
    🔊
    lui/lei/Lei affiochisse
    🔊
    noi affiochissimo
    🔊
    voi affiochiste
    🔊
    loro affiochissero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato affiochìre

    io abbia affiochito
    🔊
    tu abbia affiochito
    🔊
    lui/lei/Lei abbia affiochito
    🔊
    noi abbiamo affiochito
    🔊
    voi abbiate affiochito
    🔊
    loro abbiano affiochito
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato affiochìre

    io avessi affiochito
    🔊
    tu avessi affiochito
    🔊
    lui/lei/Lei avesse affiochito
    🔊
    noi avessimo affiochito
    🔊
    voi aveste affiochito
    🔊
    loro avessero affiochito
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika affiochìre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente affiochìre

    io affiochirei
    🔊
    tu affiochiresti
    🔊
    lui/lei/Lei affiochirebbe
    🔊
    noi affiochiremmo
    🔊
    voi affiochireste
    🔊
    loro affiocherebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato affiochìre

    io avrei affiochito
    🔊
    tu avresti affiochito
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe affiochito
    🔊
    noi avremmo affiochito
    🔊
    voi avreste affiochito
    🔊
    loro avrebbero affiochito
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika affiochìre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo affiochìre

    tu affiochi
    🔊
    noi affiochiamo
    🔊
    voi affiochite
    🔊

    Congiuntivo affiochìre

    Lei affiochisca
    🔊
    Che lui/lei affiochisca
    🔊
    Che loro affiochiscano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!