🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha affittato un appartamento per l’estate. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
    affitàre : wynajmować
    af|fi||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika affitàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente affitàre

    io affito
    🔊
    tu affiti
    🔊
    lui/lei/Lei affita
    🔊
    noi affitiamo
    🔊
    voi affitate
    🔊
    loro affitano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto affitàre

    io affitavo
    🔊
    tu affitavi
    🔊
    lui/lei/Lei affitava
    🔊
    noi affitavamo
    🔊
    voi affitavate
    🔊
    loro affitavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice affitàre

    io affiterò
    🔊
    tu affiterai
    🔊
    lui/lei/Lei affiterà
    🔊
    noi affiteremo
    🔊
    voi affiterete
    🔊
    loro affiteranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto affitàre

    io affitai
    🔊
    tu affitasti
    🔊
    lui/lei/Lei affitò
    🔊
    noi affitammo
    🔊
    voi affitaste
    🔊
    loro affitarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore affitàre

    io avrò affitato
    🔊
    tu avrai affitato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà affitato
    🔊
    noi avremo affitato
    🔊
    voi avrete affitato
    🔊
    loro avranno affitato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo affitàre

    io ho affitato
    🔊
    tu hai affitato
    🔊
    lui/lei/Lei ha affitato
    🔊
    noi abbiamo affitato
    🔊
    voi avete affitato
    🔊
    loro hanno affitato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo affitàre

    io avevo affitato
    🔊
    tu avevi affitato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva affitato
    🔊
    noi avevamo affitato
    🔊
    voi avevate affitato
    🔊
    loro avevano affitato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto affitàre

    io ebbi affitato
    🔊
    tu avesti affitato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe affitato
    🔊
    noi avemmo affitato
    🔊
    voi aveste affitato
    🔊
    loro ebbero affitato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika affitàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente affitàre

    io affiti
    🔊
    tu affiti
    🔊
    lui/lei/Lei affiti
    🔊
    noi affitiamo
    🔊
    voi affitiate
    🔊
    loro affitino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto affitàre

    io affitassi
    🔊
    tu affitassi
    🔊
    lui/lei/Lei affitasse
    🔊
    noi affitassimo
    🔊
    voi affitaste
    🔊
    loro affitassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato affitàre

    io abbia affitato
    🔊
    tu abbia affitato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia affitato
    🔊
    noi abbiamo affitato
    🔊
    voi abbiate affitato
    🔊
    loro abbiano affitato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato affitàre

    io avessi affitato
    🔊
    tu avessi affitato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse affitato
    🔊
    noi avessimo affitato
    🔊
    voi aveste affitato
    🔊
    loro avessero affitato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika affitàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente affitàre

    io affiterei
    🔊
    tu affiteresti
    🔊
    lui/lei/Lei affiterebbe
    🔊
    noi affiteremmo
    🔊
    voi affitereste
    🔊
    loro affiterebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato affitàre

    io avrei affitato
    🔊
    tu avresti affitato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe affitato
    🔊
    noi avremmo affitato
    🔊
    voi avreste affitato
    🔊
    loro avrebbero affitato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika affitàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo affitàre

    tu affita
    🔊
    noi affitiamo
    🔊
    voi affitate
    🔊

    Congiuntivo affitàre

    Lei affiti
    🔊
    Che lui/lei affiti
    🔊
    Che loro affitino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!