🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Hanno affittato un appartamento in città. (Dante Alighieri, Divina Commedia)
    affittàre : wynajmować
    af|fit||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika affittàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente affittàre

    io affitto
    🔊
    tu affitti
    🔊
    lui/lei/Lei affitta
    🔊
    noi affittiamo
    🔊
    voi affittate
    🔊
    loro affittano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto affittàre

    io affittavo
    🔊
    tu affittavi
    🔊
    lui/lei/Lei affittava
    🔊
    noi affittavamo
    🔊
    voi affittavate
    🔊
    loro affittavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice affittàre

    io affitterò
    🔊
    tu affitterai
    🔊
    lui/lei/Lei affitterà
    🔊
    noi affitteremo
    🔊
    voi affitterete
    🔊
    loro affitteranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto affittàre

    io affittai
    🔊
    tu affittasti
    🔊
    lui/lei/Lei affittò
    🔊
    noi affittammo
    🔊
    voi affittaste
    🔊
    loro affittarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore affittàre

    io avrò affittato
    🔊
    tu avrai affittato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà affittato
    🔊
    noi avremo affittato
    🔊
    voi avrete affittato
    🔊
    loro avranno affittato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo affittàre

    io ho affittato
    🔊
    tu hai affittato
    🔊
    lui/lei/Lei ha affittato
    🔊
    noi abbiamo affittato
    🔊
    voi avete affittato
    🔊
    loro hanno affittato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo affittàre

    io avevo affittato
    🔊
    tu avevi affittato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva affittato
    🔊
    noi avevamo affittato
    🔊
    voi avevate affittato
    🔊
    loro avevano affittato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto affittàre

    io ebbi affittato
    🔊
    tu avesti affittato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe affittato
    🔊
    noi avemmo affittato
    🔊
    voi aveste affittato
    🔊
    loro ebbero affittato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika affittàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente affittàre

    io affitti
    🔊
    tu affitti
    🔊
    lui/lei/Lei affitti
    🔊
    noi affittiamo
    🔊
    voi affittiate
    🔊
    loro affittino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto affittàre

    io affittassi
    🔊
    tu affittassi
    🔊
    lui/lei/Lei affittasse
    🔊
    noi affittassimo
    🔊
    voi affittaste
    🔊
    loro affittassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato affittàre

    io abbia affittato
    🔊
    tu abbia affittato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia affittato
    🔊
    noi abbiamo affittato
    🔊
    voi abbiate affittato
    🔊
    loro abbiano affittato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato affittàre

    io avessi affittato
    🔊
    tu avessi affittato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse affittato
    🔊
    noi avessimo affittato
    🔊
    voi aveste affittato
    🔊
    loro avessero affittato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika affittàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente affittàre

    io affitterei
    🔊
    tu affitteresti
    🔊
    lui/lei/Lei affitterebbe
    🔊
    noi affitteremmo
    🔊
    voi affittereste
    🔊
    loro affitterebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato affittàre

    io avrei affittato
    🔊
    tu avresti affittato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe affittato
    🔊
    noi avremmo affittato
    🔊
    voi avreste affittato
    🔊
    loro avrebbero affittato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika affittàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo affittàre

    tu affitta
    🔊
    noi affittiamo
    🔊
    voi affittate
    🔊

    Congiuntivo affittàre

    Lei affitti
    🔊
    Che lui/lei affitti
    🔊
    Che loro affittino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!