🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Il dolore lo ha affittito profondamente. (Giosuè Carducci, Odi Barbare)
    affittìre : wynająć, dzierżawić
    af|fit||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika affittìre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente affittìre

    io affittisco
    🔊
    tu affittisci
    🔊
    lui/lei/Lei affittisce
    🔊
    noi affittiamo
    🔊
    voi affittite
    🔊
    loro affittiscono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto affittìre

    io affittivo
    🔊
    tu affittivi
    🔊
    lui/lei/Lei affittiva
    🔊
    noi affittivamo
    🔊
    voi affittivate
    🔊
    loro affittivano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice affittìre

    io affittirò
    🔊
    tu affittirai
    🔊
    lui/lei/Lei affittirà
    🔊
    noi affittiremo
    🔊
    voi affittirete
    🔊
    loro affittiranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto affittìre

    io affittii
    🔊
    tu affittisti
    🔊
    lui/lei/Lei affittì
    🔊
    noi affittimmo
    🔊
    voi affittiste
    🔊
    loro affittirono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore affittìre

    io avrò affittito
    🔊
    tu avrai affittito
    🔊
    lui/lei/Lei avrà affittito
    🔊
    noi avremo affittito
    🔊
    voi avrete affittito
    🔊
    loro avranno affittito
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo affittìre

    io ho affittito
    🔊
    tu hai affittito
    🔊
    lui/lei/Lei ha affittito
    🔊
    noi abbiamo affittito
    🔊
    voi avete affittito
    🔊
    loro hanno affittito
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo affittìre

    io avevo affittito
    🔊
    tu avevi affittito
    🔊
    lui/lei/Lei aveva affittito
    🔊
    noi avevamo affittito
    🔊
    voi avevate affittito
    🔊
    loro avevano affittito
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto affittìre

    io ebbi affittito
    🔊
    tu avesti affittito
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe affittito
    🔊
    noi avemmo affittito
    🔊
    voi aveste affittito
    🔊
    loro ebbero affittito
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika affittìre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente affittìre

    io affittisca
    🔊
    tu affittisca
    🔊
    lui/lei/Lei affittisca
    🔊
    noi affittiamo
    🔊
    voi affittiate
    🔊
    loro affittiscano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto affittìre

    io affittissi
    🔊
    tu affittissi
    🔊
    lui/lei/Lei affittisse
    🔊
    noi affittissimo
    🔊
    voi affittiste
    🔊
    loro affittissero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato affittìre

    io abbia affittito
    🔊
    tu abbia affittito
    🔊
    lui/lei/Lei abbia affittito
    🔊
    noi abbiamo affittito
    🔊
    voi abbiate affittito
    🔊
    loro abbiano affittito
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato affittìre

    io avessi affittito
    🔊
    tu avessi affittito
    🔊
    lui/lei/Lei avesse affittito
    🔊
    noi avessimo affittito
    🔊
    voi aveste affittito
    🔊
    loro avessero affittito
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika affittìre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente affittìre

    io affittirei
    🔊
    tu affittiresti
    🔊
    lui/lei/Lei affittirebbe
    🔊
    noi affittiremmo
    🔊
    voi affittireste
    🔊
    loro affitterebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato affittìre

    io avrei affittito
    🔊
    tu avresti affittito
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe affittito
    🔊
    noi avremmo affittito
    🔊
    voi avreste affittito
    🔊
    loro avrebbero affittito
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika affittìre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo affittìre

    tu affitti
    🔊
    noi affittiamo
    🔊
    voi affittite
    🔊

    Congiuntivo affittìre

    Lei affittisca
    🔊
    Che lui/lei affittisca
    🔊
    Che loro affittiscano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!