🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    La folla ha affollato le strade del centro. (Dante Alighieri, Divina Commedia)
    affollàre : gromadzić
    af|fol||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika affollàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente affollàre

    io affollo
    🔊
    tu affolli
    🔊
    lui/lei/Lei affolla
    🔊
    noi affolliamo
    🔊
    voi affollate
    🔊
    loro affollano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto affollàre

    io affollavo
    🔊
    tu affollavi
    🔊
    lui/lei/Lei affollava
    🔊
    noi affollavamo
    🔊
    voi affollavate
    🔊
    loro affollavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice affollàre

    io affollerò
    🔊
    tu affollerai
    🔊
    lui/lei/Lei affollerà
    🔊
    noi affolleremo
    🔊
    voi affollerete
    🔊
    loro affolleranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto affollàre

    io affollai
    🔊
    tu affollasti
    🔊
    lui/lei/Lei affollò
    🔊
    noi affollammo
    🔊
    voi affollaste
    🔊
    loro affollarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore affollàre

    io avrò affollato
    🔊
    tu avrai affollato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà affollato
    🔊
    noi avremo affollato
    🔊
    voi avrete affollato
    🔊
    loro avranno affollato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo affollàre

    io ho affollato
    🔊
    tu hai affollato
    🔊
    lui/lei/Lei ha affollato
    🔊
    noi abbiamo affollato
    🔊
    voi avete affollato
    🔊
    loro hanno affollato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo affollàre

    io avevo affollato
    🔊
    tu avevi affollato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva affollato
    🔊
    noi avevamo affollato
    🔊
    voi avevate affollato
    🔊
    loro avevano affollato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto affollàre

    io ebbi affollato
    🔊
    tu avesti affollato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe affollato
    🔊
    noi avemmo affollato
    🔊
    voi aveste affollato
    🔊
    loro ebbero affollato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika affollàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente affollàre

    io affolli
    🔊
    tu affolli
    🔊
    lui/lei/Lei affolli
    🔊
    noi affolliamo
    🔊
    voi affolliate
    🔊
    loro affollino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto affollàre

    io affollassi
    🔊
    tu affollassi
    🔊
    lui/lei/Lei affollasse
    🔊
    noi affollassimo
    🔊
    voi affollaste
    🔊
    loro affollassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato affollàre

    io abbia affollato
    🔊
    tu abbia affollato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia affollato
    🔊
    noi abbiamo affollato
    🔊
    voi abbiate affollato
    🔊
    loro abbiano affollato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato affollàre

    io avessi affollato
    🔊
    tu avessi affollato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse affollato
    🔊
    noi avessimo affollato
    🔊
    voi aveste affollato
    🔊
    loro avessero affollato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika affollàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente affollàre

    io affollerei
    🔊
    tu affolleresti
    🔊
    lui/lei/Lei affollerebbe
    🔊
    noi affolleremmo
    🔊
    voi affollereste
    🔊
    loro affollerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato affollàre

    io avrei affollato
    🔊
    tu avresti affollato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe affollato
    🔊
    noi avremmo affollato
    🔊
    voi avreste affollato
    🔊
    loro avrebbero affollato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika affollàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo affollàre

    tu affolla
    🔊
    noi affolliamo
    🔊
    voi affollate
    🔊

    Congiuntivo affollàre

    Lei affolli
    🔊
    Che lui/lei affolli
    🔊
    Che loro affollino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!