🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha aggravato la situazione. (Giovanni Verga, I Malavoglia)
    aggravàre : pogarszać
    ag|gra||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika aggravàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente aggravàre

    io aggravo
    🔊
    tu aggravi
    🔊
    lui/lei/Lei aggrava
    🔊
    noi aggraviamo
    🔊
    voi aggravate
    🔊
    loro aggravano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto aggravàre

    io aggravavo
    🔊
    tu aggravavi
    🔊
    lui/lei/Lei aggravava
    🔊
    noi aggravavamo
    🔊
    voi aggravavate
    🔊
    loro aggravavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice aggravàre

    io aggraverò
    🔊
    tu aggraverai
    🔊
    lui/lei/Lei aggraverà
    🔊
    noi aggraveremo
    🔊
    voi aggraverete
    🔊
    loro aggraveranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto aggravàre

    io aggravai
    🔊
    tu aggravasti
    🔊
    lui/lei/Lei aggravò
    🔊
    noi aggravammo
    🔊
    voi aggravaste
    🔊
    loro aggravarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore aggravàre

    io avrò aggravato
    🔊
    tu avrai aggravato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà aggravato
    🔊
    noi avremo aggravato
    🔊
    voi avrete aggravato
    🔊
    loro avranno aggravato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo aggravàre

    io ho aggravato
    🔊
    tu hai aggravato
    🔊
    lui/lei/Lei ha aggravato
    🔊
    noi abbiamo aggravato
    🔊
    voi avete aggravato
    🔊
    loro hanno aggravato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo aggravàre

    io avevo aggravato
    🔊
    tu avevi aggravato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva aggravato
    🔊
    noi avevamo aggravato
    🔊
    voi avevate aggravato
    🔊
    loro avevano aggravato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto aggravàre

    io ebbi aggravato
    🔊
    tu avesti aggravato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe aggravato
    🔊
    noi avemmo aggravato
    🔊
    voi aveste aggravato
    🔊
    loro ebbero aggravato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika aggravàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente aggravàre

    io aggravi
    🔊
    tu aggravi
    🔊
    lui/lei/Lei aggravi
    🔊
    noi aggraviamo
    🔊
    voi aggraviate
    🔊
    loro aggravino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto aggravàre

    io aggravassi
    🔊
    tu aggravassi
    🔊
    lui/lei/Lei aggravasse
    🔊
    noi aggravassimo
    🔊
    voi aggravaste
    🔊
    loro aggravassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato aggravàre

    io abbia aggravato
    🔊
    tu abbia aggravato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia aggravato
    🔊
    noi abbiamo aggravato
    🔊
    voi abbiate aggravato
    🔊
    loro abbiano aggravato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato aggravàre

    io avessi aggravato
    🔊
    tu avessi aggravato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse aggravato
    🔊
    noi avessimo aggravato
    🔊
    voi aveste aggravato
    🔊
    loro avessero aggravato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika aggravàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente aggravàre

    io aggraverei
    🔊
    tu aggraveresti
    🔊
    lui/lei/Lei aggraverebbe
    🔊
    noi aggraveremmo
    🔊
    voi aggravereste
    🔊
    loro aggraverebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato aggravàre

    io avrei aggravato
    🔊
    tu avresti aggravato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe aggravato
    🔊
    noi avremmo aggravato
    🔊
    voi avreste aggravato
    🔊
    loro avrebbero aggravato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika aggravàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo aggravàre

    tu aggrava
    🔊
    noi aggraviamo
    🔊
    voi aggravate
    🔊

    Congiuntivo aggravàre

    Lei aggravi
    🔊
    Che lui/lei aggravi
    🔊
    Che loro aggravino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!