🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Devo agire con molta cautela in questa situazione.
    agire : działać
    a||re : (accento grave)

    indicativo agire. Tryb oznajmujący czasownika agire


    Tempo semplice

    agire presente

    io agisco
    🔊
    tu agisci
    🔊
    lui/lei/Lei agisce
    🔊
    noi agiamo
    🔊
    voi agite
    🔊
    loro agiscono
    🔊
    Tempo semplice

    agire imperfetto

    io agivo
    🔊
    tu agivi
    🔊
    lui/lei/Lei agiva
    🔊
    noi agivamo
    🔊
    voi agivate
    🔊
    loro agivano
    🔊

    Tempo semplice

    agire futuro semplice

    io agirò
    🔊
    tu agirai
    🔊
    lui/lei/Lei agirà
    🔊
    noi agiremo
    🔊
    voi agirete
    🔊
    loro agiranno
    🔊
    Tempo semplice

    agire passato remoto

    io agii
    🔊
    tu agisti
    🔊
    lui/lei/Lei agì
    🔊
    noi agimmo
    🔊
    voi agiste
    🔊
    loro agirono
    🔊

    Tempo composto

    agire futuro anteriore

    io avrò agito
    🔊
    tu avrai agito
    🔊
    lui/lei/Lei avrà agito
    🔊
    noi avremo agito
    🔊
    voi avrete agito
    🔊
    loro avranno agito
    🔊
    Tempo composto

    agire passato prossimo

    io ho agito
    🔊
    tu hai agito
    🔊
    lui/lei/Lei ha agito
    🔊
    noi abbiamo agito
    🔊
    voi avete agito
    🔊
    loro hanno agito
    🔊

    Tempo composto

    agire trapassato prossimo

    io avevo agito
    🔊
    tu avevi agito
    🔊
    lui/lei/Lei aveva agito
    🔊
    noi avevamo agito
    🔊
    voi avevate agito
    🔊
    loro avevano agito
    🔊
    Tempo composto

    agire trapassato remoto

    io ebbi agito
    🔊
    tu avesti agito
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe agito
    🔊
    noi avemmo agito
    🔊
    voi aveste agito
    🔊
    loro ebbero agito
    🔊

    Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    congiuntivo agire. Tryb łączący czasownika agire


    Tempo semplice

    agire congiuntivo presente

    io agisca
    🔊
    tu agisca
    🔊
    lui/lei/Lei agisca
    🔊
    noi agiamo
    🔊
    voi agiate
    🔊
    loro agiscano
    🔊
    Tempo semplice

    agire congiuntivo imperfetto

    io agissi
    🔊
    tu agissi
    🔊
    lui/lei/Lei agisse
    🔊
    noi agissimo
    🔊
    voi agiste
    🔊
    loro agissero
    🔊

    Tempo composto

    agire congiuntivo passato

    io abbia agito
    🔊
    tu abbia agito
    🔊
    lui/lei/Lei abbia agito
    🔊
    noi abbiamo agito
    🔊
    voi abbiate agito
    🔊
    loro abbiano agito
    🔊
    Tempo composto

    agire congiuntivo trapassato

    io avessi agito
    🔊
    tu avessi agito
    🔊
    lui/lei/Lei avesse agito
    🔊
    noi avessimo agito
    🔊
    voi aveste agito
    🔊
    loro avessero agito
    🔊

    Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    condizionale agire. Tryb warunkowy czasownika agire


    Tempo semplice

    agire condizionale presente

    io agirei
    🔊
    tu agiresti
    🔊
    lui/lei/Lei agirebbe
    🔊
    noi agiremmo
    🔊
    voi agireste
    🔊
    loro agerebbero
    🔊
    Tempo composto

    agire condizionale passato

    io avrei agito
    🔊
    tu avresti agito
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe agito
    🔊
    noi avremmo agito
    🔊
    voi avreste agito
    🔊
    loro avrebbero agito
    🔊

    Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    imperativo agire. Tryb rozkazujący czasownika agire


    agire imperativo

    tu agi
    🔊
    noi agiamo
    🔊
    voi agite
    🔊

    agire congiuntivo esortativo

    Lei agisca
    🔊
    Che lui/lei agisca
    🔊
    Che loro agiscano
    🔊

    Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!