🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Si sono aiutati a vicenda nei momenti difficili. (Luigi Pirandello, Il Fu Mattia Pascal)
    aiutàrsi : pomagać sobie
    a|iu|tàr|si : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika aiutàrsi

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente aiutàrsi

    io mi aiuto
    🔊
    tu ti aiuti
    🔊
    lui/lei/Lei si aiuta
    🔊
    noi ci aiutiamo
    🔊
    voi vi aiutate
    🔊
    loro si aiutano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto aiutàrsi

    io mi aiutavo
    🔊
    tu ti aiutavi
    🔊
    lui/lei/Lei si aiutava
    🔊
    noi ci aiutavamo
    🔊
    voi vi aiutavate
    🔊
    loro si aiutavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice aiutàrsi

    io mi aiuterò
    🔊
    tu ti aiuterai
    🔊
    lui/lei/Lei si aiuterà
    🔊
    noi ci aiuteremo
    🔊
    voi vi aiuterete
    🔊
    loro si aiuteranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto aiutàrsi

    io mi aiutai
    🔊
    tu ti aiutasti
    🔊
    lui/lei/Lei si aiutò
    🔊
    noi ci aiutammo
    🔊
    voi vi aiutaste
    🔊
    loro si aiutarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore aiutàrsi

    io mi sarò aiutato(a)
    🔊
    tu ti sarai aiutato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si sarà aiutato(a)
    🔊
    noi ci saremo aiutati(e)
    🔊
    voi vi sarete aiutati(e)
    🔊
    loro si saranno aiutati(e)
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo aiutàrsi

    io mi sono aiutato(a)
    🔊
    tu ti sei aiutato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si è aiutato(a)
    🔊
    noi ci siamo aiutati(e)
    🔊
    voi vi siete aiutati(e)
    🔊
    loro si sono aiutati(e)
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo aiutàrsi

    io mi ero aiutato(a)
    🔊
    tu ti eri aiutato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si era aiutato(a)
    🔊
    noi ci eravamo aiutati(e)
    🔊
    voi vi eravate aiutati(e)
    🔊
    loro si erano aiutati(e)
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto aiutàrsi

    io mi fui aiutato(a)
    🔊
    tu ti fosti aiutato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si fu aiutato(a)
    🔊
    noi ci fummo aiutati(e)
    🔊
    voi vi foste aiutati(e)
    🔊
    loro si furono aiutati(e)
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika aiutàrsi

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente aiutàrsi

    io mi aiuti
    🔊
    tu ti aiuti
    🔊
    lui/lei/Lei si aiuti
    🔊
    noi ci aiutiamo
    🔊
    voi vi aiutiate
    🔊
    loro si aiutino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto aiutàrsi

    io mi aiutassi
    🔊
    tu ti aiutassi
    🔊
    lui/lei/Lei si aiutasse
    🔊
    noi ci aiutassimo
    🔊
    voi vi aiutaste
    🔊
    loro si aiutassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato aiutàrsi

    io mi sia aiutato(a)
    🔊
    tu ti sia aiutato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si sia aiutato(a)
    🔊
    noi ci siamo aiutati(e)
    🔊
    voi vi siate aiutati(e)
    🔊
    loro si siano aiutati(e)
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato aiutàrsi

    io mi fossi aiutato(a)
    🔊
    tu ti fossi aiutato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si fosse aiutato(a)
    🔊
    noi ci fossimo aiutati(e)
    🔊
    voi vi foste aiutati(e)
    🔊
    loro si fossero aiutati(e)
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika aiutàrsi

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente aiutàrsi

    io mi aiuterei
    🔊
    tu ti aiuteresti
    🔊
    lui/lei/Lei si aiuterebbe
    🔊
    noi ci aiuteremmo
    🔊
    voi vi aiutereste
    🔊
    loro si aiuterebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato aiutàrsi

    io mi sarei aiutato(a)
    🔊
    tu ti saresti aiutato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei si sarebbe aiutato(a)
    🔊
    noi ci saremmo aiutati(e)
    🔊
    voi vi sareste aiutati(e)
    🔊
    loro si sarebbero aiutati(e)
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika aiutàrsi

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo aiutàrsi

    tu aiutati
    🔊
    noi aiutiamoci
    🔊
    voi aiutatevi
    🔊

    Congiuntivo aiutàrsi

    Lei si aiuti
    🔊
    Che lui/lei si aiuti
    🔊
    Che loro si aiutino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!