🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Il suo comportamento è algerito dalla mancanza di attenzione. (Alessandro Baricco, Seta)
    verbo irregolare
    àlgere : mrozić, zamrażać
    àl|ge|re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika àlgere

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente àlgere

    io algo
    🔊
    tu algi
    🔊
    lui/lei/Lei alge
    🔊
    noi algiamo
    🔊
    voi algete
    🔊
    loro algono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto àlgere

    io algevo
    🔊
    tu algevi
    🔊
    lui/lei/Lei algeva
    🔊
    noi algevamo
    🔊
    voi algevate
    🔊
    loro algevano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice àlgere

    io algerò
    🔊
    tu algerai
    🔊
    lui/lei/Lei algerà
    🔊
    noi algeremo
    🔊
    voi algerete
    🔊
    loro algeranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto àlgere

    io algetti, algei
    🔊
    tu algesti
    🔊
    lui/lei/Lei algette, algé
    🔊
    noi algemmo
    🔊
    voi algeste
    🔊
    loro algettero, algerono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore àlgere

    io sarò alguto(a)
    🔊
    tu sarai alguto(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sarà alguto(a)
    🔊
    noi saremo alguti(e)
    🔊
    voi sarete alguti(e)
    🔊
    loro saranno alguti(e)
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo àlgere

    io sono alguto(a)
    🔊
    tu sei alguto(a)
    🔊
    lui/lei/Lei è alguto(a)
    🔊
    noi siamo alguti(e)
    🔊
    voi siete alguti(e)
    🔊
    loro sono alguti(e)
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo àlgere

    io ero alguto(a)
    🔊
    tu eri alguto(a)
    🔊
    lui/lei/Lei era alguto(a)
    🔊
    noi eravamo alguti(e)
    🔊
    voi eravate alguti(e)
    🔊
    loro erano alguti(e)
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto àlgere

    io fui alguto(a)
    🔊
    tu fosti alguto(a)
    🔊
    lui/lei/Lei fu alguto(a)
    🔊
    noi fummo alguti(e)
    🔊
    voi foste alguti(e)
    🔊
    loro furono alguti(e)
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika àlgere

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente àlgere

    io alga
    🔊
    tu alga
    🔊
    lui/lei/Lei alga
    🔊
    noi algiamo
    🔊
    voi algiate
    🔊
    loro algano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto àlgere

    io algessi
    🔊
    tu algessi
    🔊
    lui/lei/Lei algesse
    🔊
    noi algessimo
    🔊
    voi algeste
    🔊
    loro algessero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato àlgere

    io sia alguto(a)
    🔊
    tu sia alguto(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sia alguto(a)
    🔊
    noi siamo alguti(e)
    🔊
    voi siate alguti(e)
    🔊
    loro siano alguti(e)
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato àlgere

    io fossi alguto(a)
    🔊
    tu fossi alguto(a)
    🔊
    lui/lei/Lei fosse alguto(a)
    🔊
    noi fossimo alguti(e)
    🔊
    voi foste alguti(e)
    🔊
    loro fossero alguti(e)
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika àlgere

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente àlgere

    io algerei
    🔊
    tu algeresti
    🔊
    lui/lei/Lei algerebbe
    🔊
    noi algeremmo
    🔊
    voi algereste
    🔊
    loro algerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato àlgere

    io sarei alguto(a)
    🔊
    tu saresti alguto(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sarebbe alguto(a)
    🔊
    noi saremmo alguti(e)
    🔊
    voi sareste alguti(e)
    🔊
    loro sarebbero alguti(e)
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika àlgere

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo àlgere

    tu algi
    🔊
    noi algiamo
    🔊
    voi algete
    🔊

    Congiuntivo àlgere

    Lei alga
    🔊
    Che lui/lei alga
    🔊
    Che loro algano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!