W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
Ha allarmato i vicini. (Dante Alighieri, Divina Commedia)
allarmàre : alarmować
al|lar|mà|re
: (accento grave)
Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika allarmàre
Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.
|
Tempo semplice
Presente allarmàre |
||
| io | allarmo |
🔊
|
| tu | allarmi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | allarma |
🔊
|
| noi | allarmiamo |
🔊
|
| voi | allarmate |
🔊
|
| loro | allarmano |
🔊
|
|
Tempo semplice
Imperfetto allarmàre |
||
| io | allarmavo |
🔊
|
| tu | allarmavi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | allarmava |
🔊
|
| noi | allarmavamo |
🔊
|
| voi | allarmavate |
🔊
|
| loro | allarmavano |
🔊
|
|
Tempo semplice
Futuro semplice allarmàre |
||
| io | allarmerò |
🔊
|
| tu | allarmerai |
🔊
|
| lui/lei/Lei | allarmerà |
🔊
|
| noi | allarmeremo |
🔊
|
| voi | allarmerete |
🔊
|
| loro | allarmeranno |
🔊
|
|
Tempo semplice
Passato remoto allarmàre |
||
| io | allarmai |
🔊
|
| tu | allarmasti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | allarmò |
🔊
|
| noi | allarmammo |
🔊
|
| voi | allarmaste |
🔊
|
| loro | allarmarono |
🔊
|
|
Tempo composto
Futuro anteriore allarmàre |
||
| io | avrò allarmato |
🔊
|
| tu | avrai allarmato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrà allarmato |
🔊
|
| noi | avremo allarmato |
🔊
|
| voi | avrete allarmato |
🔊
|
| loro | avranno allarmato |
🔊
|
|
Tempo composto
Passato prossimo allarmàre |
||
| io | ho allarmato |
🔊
|
| tu | hai allarmato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ha allarmato |
🔊
|
| noi | abbiamo allarmato |
🔊
|
| voi | avete allarmato |
🔊
|
| loro | hanno allarmato |
🔊
|
|
Tempo composto
Trapassato prossimo allarmàre |
||
| io | avevo allarmato |
🔊
|
| tu | avevi allarmato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | aveva allarmato |
🔊
|
| noi | avevamo allarmato |
🔊
|
| voi | avevate allarmato |
🔊
|
| loro | avevano allarmato |
🔊
|
|
Tempo composto
Trapassato remoto allarmàre |
||
| io | ebbi allarmato |
🔊
|
| tu | avesti allarmato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ebbe allarmato |
🔊
|
| noi | avemmo allarmato |
🔊
|
| voi | aveste allarmato |
🔊
|
| loro | ebbero allarmato |
🔊
|
Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika allarmàre
Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
|
Tempo semplice
Congiuntivo presente allarmàre |
||
| io | allarmi |
🔊
|
| tu | allarmi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | allarmi |
🔊
|
| noi | allarmiamo |
🔊
|
| voi | allarmiate |
🔊
|
| loro | allarmino |
🔊
|
|
Tempo semplice
Congiuntivo imperfetto allarmàre |
||
| io | allarmassi |
🔊
|
| tu | allarmassi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | allarmasse |
🔊
|
| noi | allarmassimo |
🔊
|
| voi | allarmaste |
🔊
|
| loro | allarmassero |
🔊
|
|
Tempo composto
Congiuntivo passato allarmàre |
||
| io | abbia allarmato |
🔊
|
| tu | abbia allarmato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | abbia allarmato |
🔊
|
| noi | abbiamo allarmato |
🔊
|
| voi | abbiate allarmato |
🔊
|
| loro | abbiano allarmato |
🔊
|
|
Tempo composto
Congiuntivo trapassato allarmàre |
||
| io | avessi allarmato |
🔊
|
| tu | avessi allarmato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avesse allarmato |
🔊
|
| noi | avessimo allarmato |
🔊
|
| voi | aveste allarmato |
🔊
|
| loro | avessero allarmato |
🔊
|
Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika allarmàre
Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
|
Tempo semplice
Condizionale presente allarmàre |
||
| io | allarmerei |
🔊
|
| tu | allarmeresti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | allarmerebbe |
🔊
|
| noi | allarmeremmo |
🔊
|
| voi | allarmereste |
🔊
|
| loro | allarmerebbero |
🔊
|
|
Tempo composto
Condizionale passato allarmàre |
||
| io | avrei allarmato |
🔊
|
| tu | avresti allarmato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrebbe allarmato |
🔊
|
| noi | avremmo allarmato |
🔊
|
| voi | avreste allarmato |
🔊
|
| loro | avrebbero allarmato |
🔊
|
Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika allarmàre
Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.
Imperativo allarmàre |
||
| tu | allarma |
🔊
|
| noi | allarmiamo |
🔊
|
| voi | allarmate |
🔊
|
Congiuntivo allarmàre |
||
| Lei | allarmi |
🔊
|
| Che lui/lei | allarmi |
🔊
|
| Che loro | allarmino |
🔊
|
Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!
Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!