🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha allocchito il suo nemico. (Giosuè Carducci, Odi Barbare)
    allocchìre : ogłupiać
    al|loc|chì|re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika allocchìre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente allocchìre

    io allocchisco
    🔊
    tu allocchisci
    🔊
    lui/lei/Lei allocchisce
    🔊
    noi allocchiamo
    🔊
    voi allocchite
    🔊
    loro allocchiscono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto allocchìre

    io allocchivo
    🔊
    tu allocchivi
    🔊
    lui/lei/Lei allocchiva
    🔊
    noi allocchivamo
    🔊
    voi allocchivate
    🔊
    loro allocchivano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice allocchìre

    io allocchirò
    🔊
    tu allocchirai
    🔊
    lui/lei/Lei allocchirà
    🔊
    noi allocchiremo
    🔊
    voi allocchirete
    🔊
    loro allocchiranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto allocchìre

    io allocchii
    🔊
    tu allocchisti
    🔊
    lui/lei/Lei allocchì
    🔊
    noi allocchimmo
    🔊
    voi allocchiste
    🔊
    loro allocchirono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore allocchìre

    io avrò allocchito
    🔊
    tu avrai allocchito
    🔊
    lui/lei/Lei avrà allocchito
    🔊
    noi avremo allocchito
    🔊
    voi avrete allocchito
    🔊
    loro avranno allocchito
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo allocchìre

    io ho allocchito
    🔊
    tu hai allocchito
    🔊
    lui/lei/Lei ha allocchito
    🔊
    noi abbiamo allocchito
    🔊
    voi avete allocchito
    🔊
    loro hanno allocchito
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo allocchìre

    io avevo allocchito
    🔊
    tu avevi allocchito
    🔊
    lui/lei/Lei aveva allocchito
    🔊
    noi avevamo allocchito
    🔊
    voi avevate allocchito
    🔊
    loro avevano allocchito
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto allocchìre

    io ebbi allocchito
    🔊
    tu avesti allocchito
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe allocchito
    🔊
    noi avemmo allocchito
    🔊
    voi aveste allocchito
    🔊
    loro ebbero allocchito
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika allocchìre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente allocchìre

    io allocchisca
    🔊
    tu allocchisca
    🔊
    lui/lei/Lei allocchisca
    🔊
    noi allocchiamo
    🔊
    voi allocchiate
    🔊
    loro allocchiscano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto allocchìre

    io allocchissi
    🔊
    tu allocchissi
    🔊
    lui/lei/Lei allocchisse
    🔊
    noi allocchissimo
    🔊
    voi allocchiste
    🔊
    loro allocchissero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato allocchìre

    io abbia allocchito
    🔊
    tu abbia allocchito
    🔊
    lui/lei/Lei abbia allocchito
    🔊
    noi abbiamo allocchito
    🔊
    voi abbiate allocchito
    🔊
    loro abbiano allocchito
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato allocchìre

    io avessi allocchito
    🔊
    tu avessi allocchito
    🔊
    lui/lei/Lei avesse allocchito
    🔊
    noi avessimo allocchito
    🔊
    voi aveste allocchito
    🔊
    loro avessero allocchito
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika allocchìre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente allocchìre

    io allocchirei
    🔊
    tu allocchiresti
    🔊
    lui/lei/Lei allocchirebbe
    🔊
    noi allocchiremmo
    🔊
    voi allocchireste
    🔊
    loro alloccherebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato allocchìre

    io avrei allocchito
    🔊
    tu avresti allocchito
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe allocchito
    🔊
    noi avremmo allocchito
    🔊
    voi avreste allocchito
    🔊
    loro avrebbero allocchito
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika allocchìre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo allocchìre

    tu allocchi
    🔊
    noi allocchiamo
    🔊
    voi allocchite
    🔊

    Congiuntivo allocchìre

    Lei allocchisca
    🔊
    Che lui/lei allocchisca
    🔊
    Che loro allocchiscano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!