🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    L’autore ha alluso a eventi storici. (Dante Alighieri, Divina Commedia)
    verbo irregolare
    allùdere : nawiązywać, aluzjować
    al||de|re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika allùdere

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente allùdere

    io alludo
    🔊
    tu alludi
    🔊
    lui/lei/Lei allude
    🔊
    noi alludiamo
    🔊
    voi alludete
    🔊
    loro alludono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto allùdere

    io alludevo
    🔊
    tu alludevi
    🔊
    lui/lei/Lei alludeva
    🔊
    noi alludevamo
    🔊
    voi alludevate
    🔊
    loro alludevano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice allùdere

    io alluderò
    🔊
    tu alluderai
    🔊
    lui/lei/Lei alluderà
    🔊
    noi alluderemo
    🔊
    voi alluderete
    🔊
    loro alluderanno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto allùdere

    io allusi
    🔊
    tu alludesti
    🔊
    lui/lei/Lei alluse
    🔊
    noi alludemmo
    🔊
    voi alludeste
    🔊
    loro allusero
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore allùdere

    io avrò alluso
    🔊
    tu avrai alluso
    🔊
    lui/lei/Lei avrà alluso
    🔊
    noi avremo alluso
    🔊
    voi avrete alluso
    🔊
    loro avranno alluso
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo allùdere

    io ho alluso
    🔊
    tu hai alluso
    🔊
    lui/lei/Lei ha alluso
    🔊
    noi abbiamo alluso
    🔊
    voi avete alluso
    🔊
    loro hanno alluso
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo allùdere

    io avevo alluso
    🔊
    tu avevi alluso
    🔊
    lui/lei/Lei aveva alluso
    🔊
    noi avevamo alluso
    🔊
    voi avevate alluso
    🔊
    loro avevano alluso
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto allùdere

    io ebbi alluso
    🔊
    tu avesti alluso
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe alluso
    🔊
    noi avemmo alluso
    🔊
    voi aveste alluso
    🔊
    loro ebbero alluso
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika allùdere

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente allùdere

    io alluda
    🔊
    tu alluda
    🔊
    lui/lei/Lei alluda
    🔊
    noi alludiamo
    🔊
    voi alludiate
    🔊
    loro alludano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto allùdere

    io alludessi
    🔊
    tu alludessi
    🔊
    lui/lei/Lei alludesse
    🔊
    noi alludessimo
    🔊
    voi alludeste
    🔊
    loro alludessero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato allùdere

    io abbia alluso
    🔊
    tu abbia alluso
    🔊
    lui/lei/Lei abbia alluso
    🔊
    noi abbiamo alluso
    🔊
    voi abbiate alluso
    🔊
    loro abbiano alluso
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato allùdere

    io avessi alluso
    🔊
    tu avessi alluso
    🔊
    lui/lei/Lei avesse alluso
    🔊
    noi avessimo alluso
    🔊
    voi aveste alluso
    🔊
    loro avessero alluso
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika allùdere

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente allùdere

    io alluderei
    🔊
    tu alluderesti
    🔊
    lui/lei/Lei alluderebbe
    🔊
    noi alluderemmo
    🔊
    voi alludereste
    🔊
    loro alluderebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato allùdere

    io avrei alluso
    🔊
    tu avresti alluso
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe alluso
    🔊
    noi avremmo alluso
    🔊
    voi avreste alluso
    🔊
    loro avrebbero alluso
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika allùdere

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo allùdere

    tu alludi
    🔊
    noi alludiamo
    🔊
    voi alludete
    🔊

    Congiuntivo allùdere

    Lei alluda
    🔊
    Che lui/lei alluda
    🔊
    Che loro alludano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!