W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
Il poeta ha alluso alla libertà nella sua opera.
verbo irregolare
alludere : nawiązywać, aluzjować
al|lù|de|re
: (accento grave)
indicativo alludere. Tryb oznajmujący czasownika alludere
|
Tempo semplice
alludere presente |
||
| io | alludo |
🔊
|
| tu | alludi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | allude |
🔊
|
| noi | alludiamo |
🔊
|
| voi | alludete |
🔊
|
| loro | alludono |
🔊
|
|
Tempo semplice
alludere imperfetto |
||
| io | alludevo |
🔊
|
| tu | alludevi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | alludeva |
🔊
|
| noi | alludevamo |
🔊
|
| voi | alludevate |
🔊
|
| loro | alludevano |
🔊
|
|
Tempo semplice
alludere futuro semplice |
||
| io | alluderò |
🔊
|
| tu | alluderai |
🔊
|
| lui/lei/Lei | alluderà |
🔊
|
| noi | alluderemo |
🔊
|
| voi | alluderete |
🔊
|
| loro | alluderanno |
🔊
|
|
Tempo semplice
alludere passato remoto |
||
| io | allusi |
🔊
|
| tu | alludesti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | alluse |
🔊
|
| noi | alludemmo |
🔊
|
| voi | alludeste |
🔊
|
| loro | allusero |
🔊
|
|
Tempo composto
alludere futuro anteriore |
||
| io | avrò alluso |
🔊
|
| tu | avrai alluso |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrà alluso |
🔊
|
| noi | avremo alluso |
🔊
|
| voi | avrete alluso |
🔊
|
| loro | avranno alluso |
🔊
|
|
Tempo composto
alludere passato prossimo |
||
| io | ho alluso |
🔊
|
| tu | hai alluso |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ha alluso |
🔊
|
| noi | abbiamo alluso |
🔊
|
| voi | avete alluso |
🔊
|
| loro | hanno alluso |
🔊
|
|
Tempo composto
alludere trapassato prossimo |
||
| io | avevo alluso |
🔊
|
| tu | avevi alluso |
🔊
|
| lui/lei/Lei | aveva alluso |
🔊
|
| noi | avevamo alluso |
🔊
|
| voi | avevate alluso |
🔊
|
| loro | avevano alluso |
🔊
|
|
Tempo composto
alludere trapassato remoto |
||
| io | ebbi alluso |
🔊
|
| tu | avesti alluso |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ebbe alluso |
🔊
|
| noi | avemmo alluso |
🔊
|
| voi | aveste alluso |
🔊
|
| loro | ebbero alluso |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników
Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.
congiuntivo alludere. Tryb łączący czasownika alludere
|
Tempo semplice
alludere congiuntivo presente |
||
| io | alluda |
🔊
|
| tu | alluda |
🔊
|
| lui/lei/Lei | alluda |
🔊
|
| noi | alludiamo |
🔊
|
| voi | alludiate |
🔊
|
| loro | alludano |
🔊
|
|
Tempo semplice
alludere congiuntivo imperfetto |
||
| io | alludessi |
🔊
|
| tu | alludessi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | alludesse |
🔊
|
| noi | alludessimo |
🔊
|
| voi | alludeste |
🔊
|
| loro | alludessero |
🔊
|
|
Tempo composto
alludere congiuntivo passato |
||
| io | abbia alluso |
🔊
|
| tu | abbia alluso |
🔊
|
| lui/lei/Lei | abbia alluso |
🔊
|
| noi | abbiamo alluso |
🔊
|
| voi | abbiate alluso |
🔊
|
| loro | abbiano alluso |
🔊
|
|
Tempo composto
alludere congiuntivo trapassato |
||
| io | avessi alluso |
🔊
|
| tu | avessi alluso |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avesse alluso |
🔊
|
| noi | avessimo alluso |
🔊
|
| voi | aveste alluso |
🔊
|
| loro | avessero alluso |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników
Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
condizionale alludere. Tryb warunkowy czasownika alludere
|
Tempo semplice
alludere condizionale presente |
||
| io | alluderei |
🔊
|
| tu | alluderesti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | alluderebbe |
🔊
|
| noi | alluderemmo |
🔊
|
| voi | alludereste |
🔊
|
| loro | alluderebbero |
🔊
|
|
Tempo composto
alludere condizionale passato |
||
| io | avrei alluso |
🔊
|
| tu | avresti alluso |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrebbe alluso |
🔊
|
| noi | avremmo alluso |
🔊
|
| voi | avreste alluso |
🔊
|
| loro | avrebbero alluso |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników
Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
imperativo alludere. Tryb rozkazujący czasownika alludere
alludere imperativo |
||
| tu | alludi |
🔊
|
| noi | alludiamo |
🔊
|
| voi | alludete |
🔊
|
alludere congiuntivo esortativo |
||
| Lei | alluda |
🔊
|
| Che lui/lei | alluda |
🔊
|
| Che loro | alludano |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników
Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.
Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!
Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!