🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha allungato il viaggio. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
    allungàre : wydłużać
    al|lun||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika allungàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente allungàre

    io allungo
    🔊
    tu allunghi
    🔊
    lui/lei/Lei allunga
    🔊
    noi allunghiamo
    🔊
    voi allungate
    🔊
    loro allungano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto allungàre

    io allungavo
    🔊
    tu allungavi
    🔊
    lui/lei/Lei allungava
    🔊
    noi allungavamo
    🔊
    voi allungavate
    🔊
    loro allungavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice allungàre

    io allungherò
    🔊
    tu allungherai
    🔊
    lui/lei/Lei allungherà
    🔊
    noi allungheremo
    🔊
    voi allungherete
    🔊
    loro allungheranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto allungàre

    io allungai
    🔊
    tu allungasti
    🔊
    lui/lei/Lei allungò
    🔊
    noi allungammo
    🔊
    voi allungaste
    🔊
    loro allungarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore allungàre

    io avrò allungato
    🔊
    tu avrai allungato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà allungato
    🔊
    noi avremo allungato
    🔊
    voi avrete allungato
    🔊
    loro avranno allungato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo allungàre

    io ho allungato
    🔊
    tu hai allungato
    🔊
    lui/lei/Lei ha allungato
    🔊
    noi abbiamo allungato
    🔊
    voi avete allungato
    🔊
    loro hanno allungato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo allungàre

    io avevo allungato
    🔊
    tu avevi allungato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva allungato
    🔊
    noi avevamo allungato
    🔊
    voi avevate allungato
    🔊
    loro avevano allungato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto allungàre

    io ebbi allungato
    🔊
    tu avesti allungato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe allungato
    🔊
    noi avemmo allungato
    🔊
    voi aveste allungato
    🔊
    loro ebbero allungato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika allungàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente allungàre

    io allunghi
    🔊
    tu allunghi
    🔊
    lui/lei/Lei allunghi
    🔊
    noi allunghiamo
    🔊
    voi allunghiate
    🔊
    loro allunghino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto allungàre

    io allungassi
    🔊
    tu allungassi
    🔊
    lui/lei/Lei allungasse
    🔊
    noi allungassimo
    🔊
    voi allungaste
    🔊
    loro allungassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato allungàre

    io abbia allungato
    🔊
    tu abbia allungato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia allungato
    🔊
    noi abbiamo allungato
    🔊
    voi abbiate allungato
    🔊
    loro abbiano allungato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato allungàre

    io avessi allungato
    🔊
    tu avessi allungato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse allungato
    🔊
    noi avessimo allungato
    🔊
    voi aveste allungato
    🔊
    loro avessero allungato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika allungàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente allungàre

    io allungherei
    🔊
    tu allungheresti
    🔊
    lui/lei/Lei allungherebbe
    🔊
    noi allungheremmo
    🔊
    voi allunghereste
    🔊
    loro allungherebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato allungàre

    io avrei allungato
    🔊
    tu avresti allungato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe allungato
    🔊
    noi avremmo allungato
    🔊
    voi avreste allungato
    🔊
    loro avrebbero allungato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika allungàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo allungàre

    tu allunga
    🔊
    noi allunghiamo
    🔊
    voi allungate
    🔊

    Congiuntivo allungàre

    Lei allunghi
    🔊
    Che lui/lei allunghi
    🔊
    Che loro allunghino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!