🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Hanno altercato su questioni politiche. (Dante Alighieri, Divina Commedia)
    altercàre : pochować, ukrywać
    al|ter||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika altercàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente altercàre

    io alterco
    🔊
    tu alterchi
    🔊
    lui/lei/Lei alterca
    🔊
    noi alterchiamo
    🔊
    voi altercate
    🔊
    loro altercano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto altercàre

    io altercavo
    🔊
    tu altercavi
    🔊
    lui/lei/Lei altercava
    🔊
    noi altercavamo
    🔊
    voi altercavate
    🔊
    loro altercavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice altercàre

    io altercherò
    🔊
    tu altercherai
    🔊
    lui/lei/Lei altercherà
    🔊
    noi altercheremo
    🔊
    voi altercherete
    🔊
    loro altercheranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto altercàre

    io altercai
    🔊
    tu altercasti
    🔊
    lui/lei/Lei altercò
    🔊
    noi altercammo
    🔊
    voi altercaste
    🔊
    loro altercarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore altercàre

    io avrò altercato
    🔊
    tu avrai altercato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà altercato
    🔊
    noi avremo altercato
    🔊
    voi avrete altercato
    🔊
    loro avranno altercato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo altercàre

    io ho altercato
    🔊
    tu hai altercato
    🔊
    lui/lei/Lei ha altercato
    🔊
    noi abbiamo altercato
    🔊
    voi avete altercato
    🔊
    loro hanno altercato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo altercàre

    io avevo altercato
    🔊
    tu avevi altercato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva altercato
    🔊
    noi avevamo altercato
    🔊
    voi avevate altercato
    🔊
    loro avevano altercato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto altercàre

    io ebbi altercato
    🔊
    tu avesti altercato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe altercato
    🔊
    noi avemmo altercato
    🔊
    voi aveste altercato
    🔊
    loro ebbero altercato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika altercàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente altercàre

    io alterchi
    🔊
    tu alterchi
    🔊
    lui/lei/Lei alterchi
    🔊
    noi alterchiamo
    🔊
    voi alterchiate
    🔊
    loro alterchino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto altercàre

    io altercassi
    🔊
    tu altercassi
    🔊
    lui/lei/Lei altercasse
    🔊
    noi altercassimo
    🔊
    voi altercaste
    🔊
    loro altercassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato altercàre

    io abbia altercato
    🔊
    tu abbia altercato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia altercato
    🔊
    noi abbiamo altercato
    🔊
    voi abbiate altercato
    🔊
    loro abbiano altercato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato altercàre

    io avessi altercato
    🔊
    tu avessi altercato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse altercato
    🔊
    noi avessimo altercato
    🔊
    voi aveste altercato
    🔊
    loro avessero altercato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika altercàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente altercàre

    io altercherei
    🔊
    tu altercheresti
    🔊
    lui/lei/Lei altercherebbe
    🔊
    noi altercheremmo
    🔊
    voi alterchereste
    🔊
    loro altercherebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato altercàre

    io avrei altercato
    🔊
    tu avresti altercato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe altercato
    🔊
    noi avremmo altercato
    🔊
    voi avreste altercato
    🔊
    loro avrebbero altercato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika altercàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo altercàre

    tu alterca
    🔊
    noi alterchiamo
    🔊
    voi altercate
    🔊

    Congiuntivo altercàre

    Lei alterchi
    🔊
    Che lui/lei alterchi
    🔊
    Che loro alterchino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!