🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Hanno ammesso i loro errori. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
    verbo irregolare
    amméttere : przyznać
    am|mét|te|re : (accento acuto)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika amméttere

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente amméttere

    io ammetto
    🔊
    tu ammetti
    🔊
    lui/lei/Lei ammette
    🔊
    noi ammettiamo
    🔊
    voi ammettete
    🔊
    loro ammettono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto amméttere

    io ammettevo
    🔊
    tu ammettevi
    🔊
    lui/lei/Lei ammetteva
    🔊
    noi ammettevamo
    🔊
    voi ammettevate
    🔊
    loro ammettevano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice amméttere

    io ammetterò
    🔊
    tu ammetterai
    🔊
    lui/lei/Lei ammetterà
    🔊
    noi ammetteremo
    🔊
    voi ammetterete
    🔊
    loro ammetteranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto amméttere

    io ammisi
    🔊
    tu ammettesti
    🔊
    lui/lei/Lei ammise
    🔊
    noi ammettemmo
    🔊
    voi ammetteste
    🔊
    loro ammisero
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore amméttere

    io avrò ammesso
    🔊
    tu avrai ammesso
    🔊
    lui/lei/Lei avrà ammesso
    🔊
    noi avremo ammesso
    🔊
    voi avrete ammesso
    🔊
    loro avranno ammesso
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo amméttere

    io ho ammesso
    🔊
    tu hai ammesso
    🔊
    lui/lei/Lei ha ammesso
    🔊
    noi abbiamo ammesso
    🔊
    voi avete ammesso
    🔊
    loro hanno ammesso
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo amméttere

    io avevo ammesso
    🔊
    tu avevi ammesso
    🔊
    lui/lei/Lei aveva ammesso
    🔊
    noi avevamo ammesso
    🔊
    voi avevate ammesso
    🔊
    loro avevano ammesso
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto amméttere

    io ebbi ammesso
    🔊
    tu avesti ammesso
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe ammesso
    🔊
    noi avemmo ammesso
    🔊
    voi aveste ammesso
    🔊
    loro ebbero ammesso
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika amméttere

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente amméttere

    io ammetta
    🔊
    tu ammetta
    🔊
    lui/lei/Lei ammetta
    🔊
    noi ammettiamo
    🔊
    voi ammettiate
    🔊
    loro ammettano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto amméttere

    io ammettessi
    🔊
    tu ammettessi
    🔊
    lui/lei/Lei ammettesse
    🔊
    noi ammettessimo
    🔊
    voi ammetteste
    🔊
    loro ammettessero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato amméttere

    io abbia ammesso
    🔊
    tu abbia ammesso
    🔊
    lui/lei/Lei abbia ammesso
    🔊
    noi abbiamo ammesso
    🔊
    voi abbiate ammesso
    🔊
    loro abbiano ammesso
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato amméttere

    io avessi ammesso
    🔊
    tu avessi ammesso
    🔊
    lui/lei/Lei avesse ammesso
    🔊
    noi avessimo ammesso
    🔊
    voi aveste ammesso
    🔊
    loro avessero ammesso
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika amméttere

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente amméttere

    io ammetterei
    🔊
    tu ammetteresti
    🔊
    lui/lei/Lei ammetterebbe
    🔊
    noi ammetteremmo
    🔊
    voi ammettereste
    🔊
    loro ammetterebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato amméttere

    io avrei ammesso
    🔊
    tu avresti ammesso
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe ammesso
    🔊
    noi avremmo ammesso
    🔊
    voi avreste ammesso
    🔊
    loro avrebbero ammesso
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika amméttere

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo amméttere

    tu ammetti
    🔊
    noi ammettiamo
    🔊
    voi ammettete
    🔊

    Congiuntivo amméttere

    Lei ammetta
    🔊
    Che lui/lei ammetta
    🔊
    Che loro ammettano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!