🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Il ladro ha anciso il cavo di sicurezza. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
    verbo irregolare
    ancìdere : zabić
    an||de|re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika ancìdere

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente ancìdere

    io ancido
    🔊
    tu ancidi
    🔊
    lui/lei/Lei ancide
    🔊
    noi ancidiamo
    🔊
    voi ancidete
    🔊
    loro ancidono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto ancìdere

    io ancidevo
    🔊
    tu ancidevi
    🔊
    lui/lei/Lei ancideva
    🔊
    noi ancidevamo
    🔊
    voi ancidevate
    🔊
    loro ancidevano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice ancìdere

    io anciderò
    🔊
    tu anciderai
    🔊
    lui/lei/Lei anciderà
    🔊
    noi ancideremo
    🔊
    voi anciderete
    🔊
    loro ancideranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto ancìdere

    io ancisi
    🔊
    tu ancidesti
    🔊
    lui/lei/Lei ancise
    🔊
    noi ancidemmo
    🔊
    voi ancideste
    🔊
    loro ancisero
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore ancìdere

    io avrò anciso
    🔊
    tu avrai anciso
    🔊
    lui/lei/Lei avrà anciso
    🔊
    noi avremo anciso
    🔊
    voi avrete anciso
    🔊
    loro avranno anciso
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo ancìdere

    io ho anciso
    🔊
    tu hai anciso
    🔊
    lui/lei/Lei ha anciso
    🔊
    noi abbiamo anciso
    🔊
    voi avete anciso
    🔊
    loro hanno anciso
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo ancìdere

    io avevo anciso
    🔊
    tu avevi anciso
    🔊
    lui/lei/Lei aveva anciso
    🔊
    noi avevamo anciso
    🔊
    voi avevate anciso
    🔊
    loro avevano anciso
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto ancìdere

    io ebbi anciso
    🔊
    tu avesti anciso
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe anciso
    🔊
    noi avemmo anciso
    🔊
    voi aveste anciso
    🔊
    loro ebbero anciso
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika ancìdere

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente ancìdere

    io ancida
    🔊
    tu ancida
    🔊
    lui/lei/Lei ancida
    🔊
    noi ancidiamo
    🔊
    voi ancidiate
    🔊
    loro ancidano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto ancìdere

    io ancidessi
    🔊
    tu ancidessi
    🔊
    lui/lei/Lei ancidesse
    🔊
    noi ancidessimo
    🔊
    voi ancideste
    🔊
    loro ancidessero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato ancìdere

    io abbia anciso
    🔊
    tu abbia anciso
    🔊
    lui/lei/Lei abbia anciso
    🔊
    noi abbiamo anciso
    🔊
    voi abbiate anciso
    🔊
    loro abbiano anciso
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato ancìdere

    io avessi anciso
    🔊
    tu avessi anciso
    🔊
    lui/lei/Lei avesse anciso
    🔊
    noi avessimo anciso
    🔊
    voi aveste anciso
    🔊
    loro avessero anciso
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika ancìdere

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente ancìdere

    io anciderei
    🔊
    tu ancideresti
    🔊
    lui/lei/Lei anciderebbe
    🔊
    noi ancideremmo
    🔊
    voi ancidereste
    🔊
    loro anciderebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato ancìdere

    io avrei anciso
    🔊
    tu avresti anciso
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe anciso
    🔊
    noi avremmo anciso
    🔊
    voi avreste anciso
    🔊
    loro avrebbero anciso
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika ancìdere

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo ancìdere

    tu ancidi
    🔊
    noi ancidiamo
    🔊
    voi ancidete
    🔊

    Congiuntivo ancìdere

    Lei ancida
    🔊
    Che lui/lei ancida
    🔊
    Che loro ancidano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!