🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Andare al mare è sempre una buona idea.
    verbo irregolare
    andare : chodzić
    an||re : (accento grave)

    indicativo andare. Tryb oznajmujący czasownika andare


    Tempo semplice

    andare presente

    io vado
    🔊
    tu vai
    🔊
    lui/lei/Lei va
    🔊
    noi andiamo
    🔊
    voi andate
    🔊
    loro vanno
    🔊
    Tempo semplice

    andare imperfetto

    io andavo
    🔊
    tu andavi
    🔊
    lui/lei/Lei andava
    🔊
    noi andavamo
    🔊
    voi andavate
    🔊
    loro andavano
    🔊

    Tempo semplice

    andare futuro semplice

    io andrò
    🔊
    tu andrai
    🔊
    lui/lei/Lei andrà
    🔊
    noi andremo
    🔊
    voi andrete
    🔊
    loro andranno
    🔊
    Tempo semplice

    andare passato remoto

    io andai
    🔊
    tu andasti
    🔊
    lui/lei/Lei andò
    🔊
    noi andammo
    🔊
    voi andaste
    🔊
    loro andarono
    🔊

    Tempo composto

    andare futuro anteriore

    io sarò andato(a)
    🔊
    tu sarai andato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sarà andato(a)
    🔊
    noi saremo andati(e)
    🔊
    voi sarete andati(e)
    🔊
    loro saranno andati(e)
    🔊
    Tempo composto

    andare passato prossimo

    io sono andato(a)
    🔊
    tu sei andato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei è andato(a)
    🔊
    noi siamo andati(e)
    🔊
    voi siete andati(e)
    🔊
    loro sono andati(e)
    🔊

    Tempo composto

    andare trapassato prossimo

    io ero andato(a)
    🔊
    tu eri andato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei era andato(a)
    🔊
    noi eravamo andati(e)
    🔊
    voi eravate andati(e)
    🔊
    loro erano andati(e)
    🔊
    Tempo composto

    andare trapassato remoto

    io fui andato(a)
    🔊
    tu fosti andato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei fu andato(a)
    🔊
    noi fummo andati(e)
    🔊
    voi foste andati(e)
    🔊
    loro furono andati(e)
    🔊

    Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    congiuntivo andare. Tryb łączący czasownika andare


    Tempo semplice

    andare congiuntivo presente

    io vada
    🔊
    tu vada
    🔊
    lui/lei/Lei vada
    🔊
    noi andiamo
    🔊
    voi andiate
    🔊
    loro vadano
    🔊
    Tempo semplice

    andare congiuntivo imperfetto

    io andassi
    🔊
    tu andassi
    🔊
    lui/lei/Lei andasse
    🔊
    noi andassimo
    🔊
    voi andaste
    🔊
    loro andassero
    🔊

    Tempo composto

    andare congiuntivo passato

    io sia andato(a)
    🔊
    tu sia andato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sia andato(a)
    🔊
    noi siamo andati(e)
    🔊
    voi siate andati(e)
    🔊
    loro siano andati(e)
    🔊
    Tempo composto

    andare congiuntivo trapassato

    io fossi andato(a)
    🔊
    tu fossi andato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei fosse andato(a)
    🔊
    noi fossimo andati(e)
    🔊
    voi foste andati(e)
    🔊
    loro fossero andati(e)
    🔊

    Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    condizionale andare. Tryb warunkowy czasownika andare


    Tempo semplice

    andare condizionale presente

    io andrei
    🔊
    tu andresti
    🔊
    lui/lei/Lei andrebbe
    🔊
    noi andremmo
    🔊
    voi andreste
    🔊
    loro andrebbero
    🔊
    Tempo composto

    andare condizionale passato

    io sarei andato(a)
    🔊
    tu saresti andato(a)
    🔊
    lui/lei/Lei sarebbe andato(a)
    🔊
    noi saremmo andati(e)
    🔊
    voi sareste andati(e)
    🔊
    loro sarebbero andati(e)
    🔊

    Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    imperativo andare. Tryb rozkazujący czasownika andare


    andare imperativo

    tu vai
    🔊
    noi andiamo
    🔊
    voi andate
    🔊

    andare congiuntivo esortativo

    Lei vada
    🔊
    Che lui/lei vada
    🔊
    Che loro vadano
    🔊

    Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!