🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Hanno animato la festa con balli. (Luigi Pirandello, Il Fu Mattia Pascal)
    animàre : ożywiać
    a|ni||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika animàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente animàre

    io animo
    🔊
    tu animi
    🔊
    lui/lei/Lei anima
    🔊
    noi animiamo
    🔊
    voi animate
    🔊
    loro animano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto animàre

    io animavo
    🔊
    tu animavi
    🔊
    lui/lei/Lei animava
    🔊
    noi animavamo
    🔊
    voi animavate
    🔊
    loro animavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice animàre

    io animerò
    🔊
    tu animerai
    🔊
    lui/lei/Lei animerà
    🔊
    noi animeremo
    🔊
    voi animerete
    🔊
    loro animeranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto animàre

    io animai
    🔊
    tu animasti
    🔊
    lui/lei/Lei animò
    🔊
    noi animammo
    🔊
    voi animaste
    🔊
    loro animarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore animàre

    io avrò animato
    🔊
    tu avrai animato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà animato
    🔊
    noi avremo animato
    🔊
    voi avrete animato
    🔊
    loro avranno animato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo animàre

    io ho animato
    🔊
    tu hai animato
    🔊
    lui/lei/Lei ha animato
    🔊
    noi abbiamo animato
    🔊
    voi avete animato
    🔊
    loro hanno animato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo animàre

    io avevo animato
    🔊
    tu avevi animato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva animato
    🔊
    noi avevamo animato
    🔊
    voi avevate animato
    🔊
    loro avevano animato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto animàre

    io ebbi animato
    🔊
    tu avesti animato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe animato
    🔊
    noi avemmo animato
    🔊
    voi aveste animato
    🔊
    loro ebbero animato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika animàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente animàre

    io animi
    🔊
    tu animi
    🔊
    lui/lei/Lei animi
    🔊
    noi animiamo
    🔊
    voi animiate
    🔊
    loro animino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto animàre

    io animassi
    🔊
    tu animassi
    🔊
    lui/lei/Lei animasse
    🔊
    noi animassimo
    🔊
    voi animaste
    🔊
    loro animassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato animàre

    io abbia animato
    🔊
    tu abbia animato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia animato
    🔊
    noi abbiamo animato
    🔊
    voi abbiate animato
    🔊
    loro abbiano animato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato animàre

    io avessi animato
    🔊
    tu avessi animato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse animato
    🔊
    noi avessimo animato
    🔊
    voi aveste animato
    🔊
    loro avessero animato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika animàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente animàre

    io animerei
    🔊
    tu animeresti
    🔊
    lui/lei/Lei animerebbe
    🔊
    noi animeremmo
    🔊
    voi animereste
    🔊
    loro animerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato animàre

    io avrei animato
    🔊
    tu avresti animato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe animato
    🔊
    noi avremmo animato
    🔊
    voi avreste animato
    🔊
    loro avrebbero animato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika animàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo animàre

    tu anima
    🔊
    noi animiamo
    🔊
    voi animate
    🔊

    Congiuntivo animàre

    Lei animi
    🔊
    Che lui/lei animi
    🔊
    Che loro animino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!