W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
Non dimenticare di annodare le scarpe.
annodare : wiązać, zawiązywać
an|no|dà|re
: (accento grave)
indicativo annodare. Tryb oznajmujący czasownika annodare
|
Tempo semplice
annodare presente |
||
| io | annodo |
🔊
|
| tu | annodi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | annoda |
🔊
|
| noi | annodiamo |
🔊
|
| voi | annodate |
🔊
|
| loro | annodano |
🔊
|
|
Tempo semplice
annodare imperfetto |
||
| io | annodavo |
🔊
|
| tu | annodavi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | annodava |
🔊
|
| noi | annodavamo |
🔊
|
| voi | annodavate |
🔊
|
| loro | annodavano |
🔊
|
|
Tempo semplice
annodare futuro semplice |
||
| io | annoderò |
🔊
|
| tu | annoderai |
🔊
|
| lui/lei/Lei | annoderà |
🔊
|
| noi | annoderemo |
🔊
|
| voi | annoderete |
🔊
|
| loro | annoderanno |
🔊
|
|
Tempo semplice
annodare passato remoto |
||
| io | annodai |
🔊
|
| tu | annodasti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | annodò |
🔊
|
| noi | annodammo |
🔊
|
| voi | annodaste |
🔊
|
| loro | annodarono |
🔊
|
|
Tempo composto
annodare futuro anteriore |
||
| io | avrò annodato |
🔊
|
| tu | avrai annodato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrà annodato |
🔊
|
| noi | avremo annodato |
🔊
|
| voi | avrete annodato |
🔊
|
| loro | avranno annodato |
🔊
|
|
Tempo composto
annodare passato prossimo |
||
| io | ho annodato |
🔊
|
| tu | hai annodato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ha annodato |
🔊
|
| noi | abbiamo annodato |
🔊
|
| voi | avete annodato |
🔊
|
| loro | hanno annodato |
🔊
|
|
Tempo composto
annodare trapassato prossimo |
||
| io | avevo annodato |
🔊
|
| tu | avevi annodato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | aveva annodato |
🔊
|
| noi | avevamo annodato |
🔊
|
| voi | avevate annodato |
🔊
|
| loro | avevano annodato |
🔊
|
|
Tempo composto
annodare trapassato remoto |
||
| io | ebbi annodato |
🔊
|
| tu | avesti annodato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ebbe annodato |
🔊
|
| noi | avemmo annodato |
🔊
|
| voi | aveste annodato |
🔊
|
| loro | ebbero annodato |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników
Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.
congiuntivo annodare. Tryb łączący czasownika annodare
|
Tempo semplice
annodare congiuntivo presente |
||
| io | annodi |
🔊
|
| tu | annodi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | annodi |
🔊
|
| noi | annodiamo |
🔊
|
| voi | annodiate |
🔊
|
| loro | annodino |
🔊
|
|
Tempo semplice
annodare congiuntivo imperfetto |
||
| io | annodassi |
🔊
|
| tu | annodassi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | annodasse |
🔊
|
| noi | annodassimo |
🔊
|
| voi | annodaste |
🔊
|
| loro | annodassero |
🔊
|
|
Tempo composto
annodare congiuntivo passato |
||
| io | abbia annodato |
🔊
|
| tu | abbia annodato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | abbia annodato |
🔊
|
| noi | abbiamo annodato |
🔊
|
| voi | abbiate annodato |
🔊
|
| loro | abbiano annodato |
🔊
|
|
Tempo composto
annodare congiuntivo trapassato |
||
| io | avessi annodato |
🔊
|
| tu | avessi annodato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avesse annodato |
🔊
|
| noi | avessimo annodato |
🔊
|
| voi | aveste annodato |
🔊
|
| loro | avessero annodato |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników
Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
condizionale annodare. Tryb warunkowy czasownika annodare
|
Tempo semplice
annodare condizionale presente |
||
| io | annoderei |
🔊
|
| tu | annoderesti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | annoderebbe |
🔊
|
| noi | annoderemmo |
🔊
|
| voi | annodereste |
🔊
|
| loro | annoderebbero |
🔊
|
|
Tempo composto
annodare condizionale passato |
||
| io | avrei annodato |
🔊
|
| tu | avresti annodato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrebbe annodato |
🔊
|
| noi | avremmo annodato |
🔊
|
| voi | avreste annodato |
🔊
|
| loro | avrebbero annodato |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników
Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
imperativo annodare. Tryb rozkazujący czasownika annodare
annodare imperativo |
||
| tu | annoda |
🔊
|
| noi | annodiamo |
🔊
|
| voi | annodate |
🔊
|
annodare congiuntivo esortativo |
||
| Lei | annodi |
🔊
|
| Che lui/lei | annodi |
🔊
|
| Che loro | annodino |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników
Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.
Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!
Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!