🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Hanno annodato le corde per la barca. (Giovanni Verga, I Malavoglia)
    annodàre : wiązać, zawiązywać
    an|no||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika annodàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente annodàre

    io annodo
    🔊
    tu annodi
    🔊
    lui/lei/Lei annoda
    🔊
    noi annodiamo
    🔊
    voi annodate
    🔊
    loro annodano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto annodàre

    io annodavo
    🔊
    tu annodavi
    🔊
    lui/lei/Lei annodava
    🔊
    noi annodavamo
    🔊
    voi annodavate
    🔊
    loro annodavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice annodàre

    io annoderò
    🔊
    tu annoderai
    🔊
    lui/lei/Lei annoderà
    🔊
    noi annoderemo
    🔊
    voi annoderete
    🔊
    loro annoderanno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto annodàre

    io annodai
    🔊
    tu annodasti
    🔊
    lui/lei/Lei annodò
    🔊
    noi annodammo
    🔊
    voi annodaste
    🔊
    loro annodarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore annodàre

    io avrò annodato
    🔊
    tu avrai annodato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà annodato
    🔊
    noi avremo annodato
    🔊
    voi avrete annodato
    🔊
    loro avranno annodato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo annodàre

    io ho annodato
    🔊
    tu hai annodato
    🔊
    lui/lei/Lei ha annodato
    🔊
    noi abbiamo annodato
    🔊
    voi avete annodato
    🔊
    loro hanno annodato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo annodàre

    io avevo annodato
    🔊
    tu avevi annodato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva annodato
    🔊
    noi avevamo annodato
    🔊
    voi avevate annodato
    🔊
    loro avevano annodato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto annodàre

    io ebbi annodato
    🔊
    tu avesti annodato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe annodato
    🔊
    noi avemmo annodato
    🔊
    voi aveste annodato
    🔊
    loro ebbero annodato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika annodàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente annodàre

    io annodi
    🔊
    tu annodi
    🔊
    lui/lei/Lei annodi
    🔊
    noi annodiamo
    🔊
    voi annodiate
    🔊
    loro annodino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto annodàre

    io annodassi
    🔊
    tu annodassi
    🔊
    lui/lei/Lei annodasse
    🔊
    noi annodassimo
    🔊
    voi annodaste
    🔊
    loro annodassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato annodàre

    io abbia annodato
    🔊
    tu abbia annodato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia annodato
    🔊
    noi abbiamo annodato
    🔊
    voi abbiate annodato
    🔊
    loro abbiano annodato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato annodàre

    io avessi annodato
    🔊
    tu avessi annodato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse annodato
    🔊
    noi avessimo annodato
    🔊
    voi aveste annodato
    🔊
    loro avessero annodato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika annodàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente annodàre

    io annoderei
    🔊
    tu annoderesti
    🔊
    lui/lei/Lei annoderebbe
    🔊
    noi annoderemmo
    🔊
    voi annodereste
    🔊
    loro annoderebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato annodàre

    io avrei annodato
    🔊
    tu avresti annodato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe annodato
    🔊
    noi avremmo annodato
    🔊
    voi avreste annodato
    🔊
    loro avrebbero annodato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika annodàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo annodàre

    tu annoda
    🔊
    noi annodiamo
    🔊
    voi annodate
    🔊

    Congiuntivo annodàre

    Lei annodi
    🔊
    Che lui/lei annodi
    🔊
    Che loro annodino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!