🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha annotato i suoi pensieri sul quaderno. (Alessandro Manzoni, I Promessi Sposi)
    annotàre : zaznaczać, notować
    an|no||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika annotàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente annotàre

    io annoto
    🔊
    tu annoti
    🔊
    lui/lei/Lei annota
    🔊
    noi annotiamo
    🔊
    voi annotate
    🔊
    loro annotano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto annotàre

    io annotavo
    🔊
    tu annotavi
    🔊
    lui/lei/Lei annotava
    🔊
    noi annotavamo
    🔊
    voi annotavate
    🔊
    loro annotavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice annotàre

    io annoterò
    🔊
    tu annoterai
    🔊
    lui/lei/Lei annoterà
    🔊
    noi annoteremo
    🔊
    voi annoterete
    🔊
    loro annoteranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto annotàre

    io annotai
    🔊
    tu annotasti
    🔊
    lui/lei/Lei annotò
    🔊
    noi annotammo
    🔊
    voi annotaste
    🔊
    loro annotarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore annotàre

    io avrò annotato
    🔊
    tu avrai annotato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà annotato
    🔊
    noi avremo annotato
    🔊
    voi avrete annotato
    🔊
    loro avranno annotato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo annotàre

    io ho annotato
    🔊
    tu hai annotato
    🔊
    lui/lei/Lei ha annotato
    🔊
    noi abbiamo annotato
    🔊
    voi avete annotato
    🔊
    loro hanno annotato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo annotàre

    io avevo annotato
    🔊
    tu avevi annotato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva annotato
    🔊
    noi avevamo annotato
    🔊
    voi avevate annotato
    🔊
    loro avevano annotato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto annotàre

    io ebbi annotato
    🔊
    tu avesti annotato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe annotato
    🔊
    noi avemmo annotato
    🔊
    voi aveste annotato
    🔊
    loro ebbero annotato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika annotàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente annotàre

    io annoti
    🔊
    tu annoti
    🔊
    lui/lei/Lei annoti
    🔊
    noi annotiamo
    🔊
    voi annotiate
    🔊
    loro annotino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto annotàre

    io annotassi
    🔊
    tu annotassi
    🔊
    lui/lei/Lei annotasse
    🔊
    noi annotassimo
    🔊
    voi annotaste
    🔊
    loro annotassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato annotàre

    io abbia annotato
    🔊
    tu abbia annotato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia annotato
    🔊
    noi abbiamo annotato
    🔊
    voi abbiate annotato
    🔊
    loro abbiano annotato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato annotàre

    io avessi annotato
    🔊
    tu avessi annotato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse annotato
    🔊
    noi avessimo annotato
    🔊
    voi aveste annotato
    🔊
    loro avessero annotato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika annotàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente annotàre

    io annoterei
    🔊
    tu annoteresti
    🔊
    lui/lei/Lei annoterebbe
    🔊
    noi annoteremmo
    🔊
    voi annotereste
    🔊
    loro annoterebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato annotàre

    io avrei annotato
    🔊
    tu avresti annotato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe annotato
    🔊
    noi avremmo annotato
    🔊
    voi avreste annotato
    🔊
    loro avrebbero annotato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika annotàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo annotàre

    tu annota
    🔊
    noi annotiamo
    🔊
    voi annotate
    🔊

    Congiuntivo annotàre

    Lei annoti
    🔊
    Che lui/lei annoti
    🔊
    Che loro annotino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!