🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Il corridore ha cominciato ad ansimare dopo la corsa.
    ansimare : sapać
    an|si||re : (accento grave)

    indicativo ansimare. Tryb oznajmujący czasownika ansimare


    Tempo semplice

    ansimare presente

    io ansimo
    🔊
    tu ansimi
    🔊
    lui/lei/Lei ansima
    🔊
    noi ansimiamo
    🔊
    voi ansimate
    🔊
    loro ansimano
    🔊
    Tempo semplice

    ansimare imperfetto

    io ansimavo
    🔊
    tu ansimavi
    🔊
    lui/lei/Lei ansimava
    🔊
    noi ansimavamo
    🔊
    voi ansimavate
    🔊
    loro ansimavano
    🔊

    Tempo semplice

    ansimare futuro semplice

    io ansimerò
    🔊
    tu ansimerai
    🔊
    lui/lei/Lei ansimerà
    🔊
    noi ansimeremo
    🔊
    voi ansimerete
    🔊
    loro ansimeranno
    🔊
    Tempo semplice

    ansimare passato remoto

    io ansimai
    🔊
    tu ansimasti
    🔊
    lui/lei/Lei ansimò
    🔊
    noi ansimammo
    🔊
    voi ansimaste
    🔊
    loro ansimarono
    🔊

    Tempo composto

    ansimare futuro anteriore

    io avrò ansimato
    🔊
    tu avrai ansimato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà ansimato
    🔊
    noi avremo ansimato
    🔊
    voi avrete ansimato
    🔊
    loro avranno ansimato
    🔊
    Tempo composto

    ansimare passato prossimo

    io ho ansimato
    🔊
    tu hai ansimato
    🔊
    lui/lei/Lei ha ansimato
    🔊
    noi abbiamo ansimato
    🔊
    voi avete ansimato
    🔊
    loro hanno ansimato
    🔊

    Tempo composto

    ansimare trapassato prossimo

    io avevo ansimato
    🔊
    tu avevi ansimato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva ansimato
    🔊
    noi avevamo ansimato
    🔊
    voi avevate ansimato
    🔊
    loro avevano ansimato
    🔊
    Tempo composto

    ansimare trapassato remoto

    io ebbi ansimato
    🔊
    tu avesti ansimato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe ansimato
    🔊
    noi avemmo ansimato
    🔊
    voi aveste ansimato
    🔊
    loro ebbero ansimato
    🔊

    Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    congiuntivo ansimare. Tryb łączący czasownika ansimare


    Tempo semplice

    ansimare congiuntivo presente

    io ansimi
    🔊
    tu ansimi
    🔊
    lui/lei/Lei ansimi
    🔊
    noi ansimiamo
    🔊
    voi ansimiate
    🔊
    loro ansimino
    🔊
    Tempo semplice

    ansimare congiuntivo imperfetto

    io ansimassi
    🔊
    tu ansimassi
    🔊
    lui/lei/Lei ansimasse
    🔊
    noi ansimassimo
    🔊
    voi ansimaste
    🔊
    loro ansimassero
    🔊

    Tempo composto

    ansimare congiuntivo passato

    io abbia ansimato
    🔊
    tu abbia ansimato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia ansimato
    🔊
    noi abbiamo ansimato
    🔊
    voi abbiate ansimato
    🔊
    loro abbiano ansimato
    🔊
    Tempo composto

    ansimare congiuntivo trapassato

    io avessi ansimato
    🔊
    tu avessi ansimato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse ansimato
    🔊
    noi avessimo ansimato
    🔊
    voi aveste ansimato
    🔊
    loro avessero ansimato
    🔊

    Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    condizionale ansimare. Tryb warunkowy czasownika ansimare


    Tempo semplice

    ansimare condizionale presente

    io ansimerei
    🔊
    tu ansimeresti
    🔊
    lui/lei/Lei ansimerebbe
    🔊
    noi ansimeremmo
    🔊
    voi ansimereste
    🔊
    loro ansimerebbero
    🔊
    Tempo composto

    ansimare condizionale passato

    io avrei ansimato
    🔊
    tu avresti ansimato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe ansimato
    🔊
    noi avremmo ansimato
    🔊
    voi avreste ansimato
    🔊
    loro avrebbero ansimato
    🔊

    Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    imperativo ansimare. Tryb rozkazujący czasownika ansimare


    ansimare imperativo

    tu ansima
    🔊
    noi ansimiamo
    🔊
    voi ansimate
    🔊

    ansimare congiuntivo esortativo

    Lei ansimi
    🔊
    Che lui/lei ansimi
    🔊
    Che loro ansimino
    🔊

    Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!