🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha appoggiato la testa sul cuscino. (Giosuè Carducci, Odi Barbare)
    appoggiàre : wspierać, opierać
    ap|pog|già|re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika appoggiàre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente appoggiàre

    io appoggio
    🔊
    tu appoggi
    🔊
    lui/lei/Lei appoggia
    🔊
    noi appoggiamo
    🔊
    voi appoggiate
    🔊
    loro appoggiano
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto appoggiàre

    io appoggiavo
    🔊
    tu appoggiavi
    🔊
    lui/lei/Lei appoggiava
    🔊
    noi appoggiavamo
    🔊
    voi appoggiavate
    🔊
    loro appoggiavano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice appoggiàre

    io appoggerò
    🔊
    tu appoggerai
    🔊
    lui/lei/Lei appoggerà
    🔊
    noi appoggeremo
    🔊
    voi appoggerete
    🔊
    loro appoggeranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto appoggiàre

    io appoggiai
    🔊
    tu appoggiasti
    🔊
    lui/lei/Lei appoggiò
    🔊
    noi appoggiammo
    🔊
    voi appoggiaste
    🔊
    loro appoggiarono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore appoggiàre

    io avrò appoggiato
    🔊
    tu avrai appoggiato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà appoggiato
    🔊
    noi avremo appoggiato
    🔊
    voi avrete appoggiato
    🔊
    loro avranno appoggiato
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo appoggiàre

    io ho appoggiato
    🔊
    tu hai appoggiato
    🔊
    lui/lei/Lei ha appoggiato
    🔊
    noi abbiamo appoggiato
    🔊
    voi avete appoggiato
    🔊
    loro hanno appoggiato
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo appoggiàre

    io avevo appoggiato
    🔊
    tu avevi appoggiato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva appoggiato
    🔊
    noi avevamo appoggiato
    🔊
    voi avevate appoggiato
    🔊
    loro avevano appoggiato
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto appoggiàre

    io ebbi appoggiato
    🔊
    tu avesti appoggiato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe appoggiato
    🔊
    noi avemmo appoggiato
    🔊
    voi aveste appoggiato
    🔊
    loro ebbero appoggiato
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika appoggiàre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente appoggiàre

    io appoggi
    🔊
    tu appoggi
    🔊
    lui/lei/Lei appoggi
    🔊
    noi appoggiamo
    🔊
    voi appoggiate
    🔊
    loro appoggino
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto appoggiàre

    io appoggiassi
    🔊
    tu appoggiassi
    🔊
    lui/lei/Lei appoggiasse
    🔊
    noi appoggiassimo
    🔊
    voi appoggiaste
    🔊
    loro appoggiassero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato appoggiàre

    io abbia appoggiato
    🔊
    tu abbia appoggiato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia appoggiato
    🔊
    noi abbiamo appoggiato
    🔊
    voi abbiate appoggiato
    🔊
    loro abbiano appoggiato
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato appoggiàre

    io avessi appoggiato
    🔊
    tu avessi appoggiato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse appoggiato
    🔊
    noi avessimo appoggiato
    🔊
    voi aveste appoggiato
    🔊
    loro avessero appoggiato
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika appoggiàre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente appoggiàre

    io appoggerei
    🔊
    tu appoggeresti
    🔊
    lui/lei/Lei appoggerebbe
    🔊
    noi appoggeremmo
    🔊
    voi appoggereste
    🔊
    loro appoggerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato appoggiàre

    io avrei appoggiato
    🔊
    tu avresti appoggiato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe appoggiato
    🔊
    noi avremmo appoggiato
    🔊
    voi avreste appoggiato
    🔊
    loro avrebbero appoggiato
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika appoggiàre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo appoggiàre

    tu appoggia
    🔊
    noi appoggiamo
    🔊
    voi appoggiate
    🔊

    Congiuntivo appoggiàre

    Lei appoggi
    🔊
    Che lui/lei appoggi
    🔊
    Che loro appoggino
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!