🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Hanno apposto la loro firma sul documento. (Alessandro Manzoni, I Promessi Sposi)
    verbo irregolare
    appórre : przyłożyć, dodać
    ap|pór|re : (accento acuto)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika appórre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente appórre

    io appongo
    🔊
    tu apponi
    🔊
    lui/lei/Lei appone
    🔊
    noi apponiamo
    🔊
    voi apponete
    🔊
    loro appongono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto appórre

    io apponevo
    🔊
    tu apponevi
    🔊
    lui/lei/Lei apponeva
    🔊
    noi apponevamo
    🔊
    voi apponevate
    🔊
    loro apponevano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice appórre

    io apporrò
    🔊
    tu apporrai
    🔊
    lui/lei/Lei apporrà
    🔊
    noi apporremo
    🔊
    voi apporrete
    🔊
    loro apporranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto appórre

    io apposi
    🔊
    tu apponesti
    🔊
    lui/lei/Lei appose
    🔊
    noi apponemmo
    🔊
    voi apponeste
    🔊
    loro apposero
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore appórre

    io avrò apposto
    🔊
    tu avrai apposto
    🔊
    lui/lei/Lei avrà apposto
    🔊
    noi avremo apposto
    🔊
    voi avrete apposto
    🔊
    loro avranno apposto
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo appórre

    io ho apposto
    🔊
    tu hai apposto
    🔊
    lui/lei/Lei ha apposto
    🔊
    noi abbiamo apposto
    🔊
    voi avete apposto
    🔊
    loro hanno apposto
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo appórre

    io avevo apposto
    🔊
    tu avevi apposto
    🔊
    lui/lei/Lei aveva apposto
    🔊
    noi avevamo apposto
    🔊
    voi avevate apposto
    🔊
    loro avevano apposto
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto appórre

    io ebbi apposto
    🔊
    tu avesti apposto
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe apposto
    🔊
    noi avemmo apposto
    🔊
    voi aveste apposto
    🔊
    loro ebbero apposto
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika appórre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente appórre

    io apponga
    🔊
    tu apponga
    🔊
    lui/lei/Lei apponga
    🔊
    noi apponiamo
    🔊
    voi apponiate
    🔊
    loro appongano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto appórre

    io apponessi
    🔊
    tu apponessi
    🔊
    lui/lei/Lei apponesse
    🔊
    noi apponessimo
    🔊
    voi apponeste
    🔊
    loro apponessero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato appórre

    io abbia apposto
    🔊
    tu abbia apposto
    🔊
    lui/lei/Lei abbia apposto
    🔊
    noi abbiamo apposto
    🔊
    voi abbiate apposto
    🔊
    loro abbiano apposto
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato appórre

    io avessi apposto
    🔊
    tu avessi apposto
    🔊
    lui/lei/Lei avesse apposto
    🔊
    noi avessimo apposto
    🔊
    voi aveste apposto
    🔊
    loro avessero apposto
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika appórre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente appórre

    io apporrei
    🔊
    tu apporresti
    🔊
    lui/lei/Lei apporrebbe
    🔊
    noi apporremmo
    🔊
    voi apporreste
    🔊
    loro apporrebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato appórre

    io avrei apposto
    🔊
    tu avresti apposto
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe apposto
    🔊
    noi avremmo apposto
    🔊
    voi avreste apposto
    🔊
    loro avrebbero apposto
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika appórre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo appórre

    tu apponi
    🔊
    noi apponiamo
    🔊
    voi apponete
    🔊

    Congiuntivo appórre

    Lei apponga
    🔊
    Che lui/lei apponga
    🔊
    Che loro appongano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!