🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha appuntito la matita. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
    appuntìre : nadawać
    ap|pun||re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika appuntìre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente appuntìre

    io appuntisco
    🔊
    tu appuntisci
    🔊
    lui/lei/Lei appuntisce
    🔊
    noi appuntiamo
    🔊
    voi appuntite
    🔊
    loro appuntiscono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto appuntìre

    io appuntivo
    🔊
    tu appuntivi
    🔊
    lui/lei/Lei appuntiva
    🔊
    noi appuntivamo
    🔊
    voi appuntivate
    🔊
    loro appuntivano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice appuntìre

    io appuntirò
    🔊
    tu appuntirai
    🔊
    lui/lei/Lei appuntirà
    🔊
    noi appuntiremo
    🔊
    voi appuntirete
    🔊
    loro appuntiranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto appuntìre

    io appuntii
    🔊
    tu appuntisti
    🔊
    lui/lei/Lei appuntì
    🔊
    noi appuntimmo
    🔊
    voi appuntiste
    🔊
    loro appuntirono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore appuntìre

    io avrò appuntito
    🔊
    tu avrai appuntito
    🔊
    lui/lei/Lei avrà appuntito
    🔊
    noi avremo appuntito
    🔊
    voi avrete appuntito
    🔊
    loro avranno appuntito
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo appuntìre

    io ho appuntito
    🔊
    tu hai appuntito
    🔊
    lui/lei/Lei ha appuntito
    🔊
    noi abbiamo appuntito
    🔊
    voi avete appuntito
    🔊
    loro hanno appuntito
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo appuntìre

    io avevo appuntito
    🔊
    tu avevi appuntito
    🔊
    lui/lei/Lei aveva appuntito
    🔊
    noi avevamo appuntito
    🔊
    voi avevate appuntito
    🔊
    loro avevano appuntito
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto appuntìre

    io ebbi appuntito
    🔊
    tu avesti appuntito
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe appuntito
    🔊
    noi avemmo appuntito
    🔊
    voi aveste appuntito
    🔊
    loro ebbero appuntito
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika appuntìre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente appuntìre

    io appuntisca
    🔊
    tu appuntisca
    🔊
    lui/lei/Lei appuntisca
    🔊
    noi appuntiamo
    🔊
    voi appuntiate
    🔊
    loro appuntiscano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto appuntìre

    io appuntissi
    🔊
    tu appuntissi
    🔊
    lui/lei/Lei appuntisse
    🔊
    noi appuntissimo
    🔊
    voi appuntiste
    🔊
    loro appuntissero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato appuntìre

    io abbia appuntito
    🔊
    tu abbia appuntito
    🔊
    lui/lei/Lei abbia appuntito
    🔊
    noi abbiamo appuntito
    🔊
    voi abbiate appuntito
    🔊
    loro abbiano appuntito
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato appuntìre

    io avessi appuntito
    🔊
    tu avessi appuntito
    🔊
    lui/lei/Lei avesse appuntito
    🔊
    noi avessimo appuntito
    🔊
    voi aveste appuntito
    🔊
    loro avessero appuntito
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika appuntìre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente appuntìre

    io appuntirei
    🔊
    tu appuntiresti
    🔊
    lui/lei/Lei appuntirebbe
    🔊
    noi appuntiremmo
    🔊
    voi appuntireste
    🔊
    loro appunterebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato appuntìre

    io avrei appuntito
    🔊
    tu avresti appuntito
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe appuntito
    🔊
    noi avremmo appuntito
    🔊
    voi avreste appuntito
    🔊
    loro avrebbero appuntito
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika appuntìre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo appuntìre

    tu appunti
    🔊
    noi appuntiamo
    🔊
    voi appuntite
    🔊

    Congiuntivo appuntìre

    Lei appuntisca
    🔊
    Che lui/lei appuntisca
    🔊
    Che loro appuntiscano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!