🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha aperto la porta con forza. (Giosuè Carducci, Odi Barbare)
    verbo irregolare
    aprìre : otwierać
    a|prì|re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika aprìre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente aprìre

    io apro
    🔊
    tu apri
    🔊
    lui/lei/Lei apre
    🔊
    noi apriamo
    🔊
    voi aprite
    🔊
    loro aprono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto aprìre

    io aprivo
    🔊
    tu aprivi
    🔊
    lui/lei/Lei apriva
    🔊
    noi aprivamo
    🔊
    voi aprivate
    🔊
    loro aprivano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice aprìre

    io aprirò
    🔊
    tu aprirai
    🔊
    lui/lei/Lei aprirà
    🔊
    noi apriremo
    🔊
    voi aprirete
    🔊
    loro apriranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto aprìre

    io aprii, apersi
    🔊
    tu apristi
    🔊
    lui/lei/Lei aprì, aperse
    🔊
    noi aprimmo
    🔊
    voi apriste
    🔊
    loro aprirono, apersero
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore aprìre

    io avrò aperto
    🔊
    tu avrai aperto
    🔊
    lui/lei/Lei avrà aperto
    🔊
    noi avremo aperto
    🔊
    voi avrete aperto
    🔊
    loro avranno aperto
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo aprìre

    io ho aperto
    🔊
    tu hai aperto
    🔊
    lui/lei/Lei ha aperto
    🔊
    noi abbiamo aperto
    🔊
    voi avete aperto
    🔊
    loro hanno aperto
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo aprìre

    io avevo aperto
    🔊
    tu avevi aperto
    🔊
    lui/lei/Lei aveva aperto
    🔊
    noi avevamo aperto
    🔊
    voi avevate aperto
    🔊
    loro avevano aperto
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto aprìre

    io ebbi aperto
    🔊
    tu avesti aperto
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe aperto
    🔊
    noi avemmo aperto
    🔊
    voi aveste aperto
    🔊
    loro ebbero aperto
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika aprìre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente aprìre

    io apra
    🔊
    tu apra
    🔊
    lui/lei/Lei apra
    🔊
    noi apriamo
    🔊
    voi apriate
    🔊
    loro aprano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto aprìre

    io aprissi
    🔊
    tu aprissi
    🔊
    lui/lei/Lei aprisse
    🔊
    noi aprissimo
    🔊
    voi apriste
    🔊
    loro aprissero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato aprìre

    io abbia aperto
    🔊
    tu abbia aperto
    🔊
    lui/lei/Lei abbia aperto
    🔊
    noi abbiamo aperto
    🔊
    voi abbiate aperto
    🔊
    loro abbiano aperto
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato aprìre

    io avessi aperto
    🔊
    tu avessi aperto
    🔊
    lui/lei/Lei avesse aperto
    🔊
    noi avessimo aperto
    🔊
    voi aveste aperto
    🔊
    loro avessero aperto
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika aprìre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente aprìre

    io aprirei
    🔊
    tu apriresti
    🔊
    lui/lei/Lei aprirebbe
    🔊
    noi apriremmo
    🔊
    voi aprireste
    🔊
    loro aprirebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato aprìre

    io avrei aperto
    🔊
    tu avresti aperto
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe aperto
    🔊
    noi avremmo aperto
    🔊
    voi avreste aperto
    🔊
    loro avrebbero aperto
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika aprìre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo aprìre

    tu apri
    🔊
    noi apriamo
    🔊
    voi aprite
    🔊

    Congiuntivo aprìre

    Lei apra
    🔊
    Che lui/lei apra
    🔊
    Che loro aprano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!