🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    La casa ha cominciato ad ardere.
    verbo irregolare
    ardere : palić się, płonąć
    àr|de|re : (accento grave)

    indicativo ardere. Tryb oznajmujący czasownika ardere


    Tempo semplice

    ardere presente

    io ardo
    🔊
    tu ardi
    🔊
    lui/lei/Lei arde
    🔊
    noi ardiamo
    🔊
    voi ardete
    🔊
    loro ardono
    🔊
    Tempo semplice

    ardere imperfetto

    io ardevo
    🔊
    tu ardevi
    🔊
    lui/lei/Lei ardeva
    🔊
    noi ardevamo
    🔊
    voi ardevate
    🔊
    loro ardevano
    🔊

    Tempo semplice

    ardere futuro semplice

    io arderò
    🔊
    tu arderai
    🔊
    lui/lei/Lei arderà
    🔊
    noi arderemo
    🔊
    voi arderete
    🔊
    loro arderanno
    🔊
    Tempo semplice

    ardere passato remoto

    io arsi
    🔊
    tu ardesti
    🔊
    lui/lei/Lei arse
    🔊
    noi ardemmo
    🔊
    voi ardeste
    🔊
    loro arsero
    🔊

    Tempo composto

    ardere futuro anteriore

    io avrò arso
    🔊
    tu avrai arso
    🔊
    lui/lei/Lei avrà arso
    🔊
    noi avremo arso
    🔊
    voi avrete arso
    🔊
    loro avranno arso
    🔊
    Tempo composto

    ardere passato prossimo

    io ho arso
    🔊
    tu hai arso
    🔊
    lui/lei/Lei ha arso
    🔊
    noi abbiamo arso
    🔊
    voi avete arso
    🔊
    loro hanno arso
    🔊

    Tempo composto

    ardere trapassato prossimo

    io avevo arso
    🔊
    tu avevi arso
    🔊
    lui/lei/Lei aveva arso
    🔊
    noi avevamo arso
    🔊
    voi avevate arso
    🔊
    loro avevano arso
    🔊
    Tempo composto

    ardere trapassato remoto

    io ebbi arso
    🔊
    tu avesti arso
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe arso
    🔊
    noi avemmo arso
    🔊
    voi aveste arso
    🔊
    loro ebbero arso
    🔊

    Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    congiuntivo ardere. Tryb łączący czasownika ardere


    Tempo semplice

    ardere congiuntivo presente

    io arda
    🔊
    tu arda
    🔊
    lui/lei/Lei arda
    🔊
    noi ardiamo
    🔊
    voi ardiate
    🔊
    loro ardano
    🔊
    Tempo semplice

    ardere congiuntivo imperfetto

    io ardessi
    🔊
    tu ardessi
    🔊
    lui/lei/Lei ardesse
    🔊
    noi ardessimo
    🔊
    voi ardeste
    🔊
    loro ardessero
    🔊

    Tempo composto

    ardere congiuntivo passato

    io abbia arso
    🔊
    tu abbia arso
    🔊
    lui/lei/Lei abbia arso
    🔊
    noi abbiamo arso
    🔊
    voi abbiate arso
    🔊
    loro abbiano arso
    🔊
    Tempo composto

    ardere congiuntivo trapassato

    io avessi arso
    🔊
    tu avessi arso
    🔊
    lui/lei/Lei avesse arso
    🔊
    noi avessimo arso
    🔊
    voi aveste arso
    🔊
    loro avessero arso
    🔊

    Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    condizionale ardere. Tryb warunkowy czasownika ardere


    Tempo semplice

    ardere condizionale presente

    io arderei
    🔊
    tu arderesti
    🔊
    lui/lei/Lei arderebbe
    🔊
    noi arderemmo
    🔊
    voi ardereste
    🔊
    loro arderebbero
    🔊
    Tempo composto

    ardere condizionale passato

    io avrei arso
    🔊
    tu avresti arso
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe arso
    🔊
    noi avremmo arso
    🔊
    voi avreste arso
    🔊
    loro avrebbero arso
    🔊

    Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    imperativo ardere. Tryb rozkazujący czasownika ardere


    ardere imperativo

    tu ardi
    🔊
    noi ardiamo
    🔊
    voi ardete
    🔊

    ardere congiuntivo esortativo

    Lei arda
    🔊
    Che lui/lei arda
    🔊
    Che loro ardano
    🔊

    Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!