🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ho arguito la situazione correttamente. (Dante Alighieri, Divina Commedia)
    arguìre : wnioskować
    ar|gu|ì|re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika arguìre

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente arguìre

    io arguisco
    🔊
    tu arguisci
    🔊
    lui/lei/Lei arguisce
    🔊
    noi arguiamo
    🔊
    voi arguite
    🔊
    loro arguiscono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto arguìre

    io arguivo
    🔊
    tu arguivi
    🔊
    lui/lei/Lei arguiva
    🔊
    noi arguivamo
    🔊
    voi arguivate
    🔊
    loro arguivano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice arguìre

    io arguirò
    🔊
    tu arguirai
    🔊
    lui/lei/Lei arguirà
    🔊
    noi arguiremo
    🔊
    voi arguirete
    🔊
    loro arguiranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto arguìre

    io arguii
    🔊
    tu arguisti
    🔊
    lui/lei/Lei arguì
    🔊
    noi arguimmo
    🔊
    voi arguiste
    🔊
    loro arguirono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore arguìre

    io avrò arguito
    🔊
    tu avrai arguito
    🔊
    lui/lei/Lei avrà arguito
    🔊
    noi avremo arguito
    🔊
    voi avrete arguito
    🔊
    loro avranno arguito
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo arguìre

    io ho arguito
    🔊
    tu hai arguito
    🔊
    lui/lei/Lei ha arguito
    🔊
    noi abbiamo arguito
    🔊
    voi avete arguito
    🔊
    loro hanno arguito
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo arguìre

    io avevo arguito
    🔊
    tu avevi arguito
    🔊
    lui/lei/Lei aveva arguito
    🔊
    noi avevamo arguito
    🔊
    voi avevate arguito
    🔊
    loro avevano arguito
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto arguìre

    io ebbi arguito
    🔊
    tu avesti arguito
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe arguito
    🔊
    noi avemmo arguito
    🔊
    voi aveste arguito
    🔊
    loro ebbero arguito
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika arguìre

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente arguìre

    io arguisca
    🔊
    tu arguisca
    🔊
    lui/lei/Lei arguisca
    🔊
    noi arguiamo
    🔊
    voi arguiate
    🔊
    loro arguiscano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto arguìre

    io arguissi
    🔊
    tu arguissi
    🔊
    lui/lei/Lei arguisse
    🔊
    noi arguissimo
    🔊
    voi arguiste
    🔊
    loro arguissero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato arguìre

    io abbia arguito
    🔊
    tu abbia arguito
    🔊
    lui/lei/Lei abbia arguito
    🔊
    noi abbiamo arguito
    🔊
    voi abbiate arguito
    🔊
    loro abbiano arguito
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato arguìre

    io avessi arguito
    🔊
    tu avessi arguito
    🔊
    lui/lei/Lei avesse arguito
    🔊
    noi avessimo arguito
    🔊
    voi aveste arguito
    🔊
    loro avessero arguito
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika arguìre

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente arguìre

    io arguirei
    🔊
    tu arguiresti
    🔊
    lui/lei/Lei arguirebbe
    🔊
    noi arguiremmo
    🔊
    voi arguireste
    🔊
    loro arguerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato arguìre

    io avrei arguito
    🔊
    tu avresti arguito
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe arguito
    🔊
    noi avremmo arguito
    🔊
    voi avreste arguito
    🔊
    loro avrebbero arguito
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika arguìre

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo arguìre

    tu argui
    🔊
    noi arguiamo
    🔊
    voi arguite
    🔊

    Congiuntivo arguìre

    Lei arguisca
    🔊
    Che lui/lei arguisca
    🔊
    Che loro arguiscano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!