🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    L’esercito ha armato i soldati per la battaglia.
    armare : uzbrajać, przygotować
    ar||re : (accento grave)

    indicativo armare. Tryb oznajmujący czasownika armare


    Tempo semplice

    armare presente

    io armo
    🔊
    tu armi
    🔊
    lui/lei/Lei arma
    🔊
    noi armiamo
    🔊
    voi armate
    🔊
    loro armano
    🔊
    Tempo semplice

    armare imperfetto

    io armavo
    🔊
    tu armavi
    🔊
    lui/lei/Lei armava
    🔊
    noi armavamo
    🔊
    voi armavate
    🔊
    loro armavano
    🔊

    Tempo semplice

    armare futuro semplice

    io armerò
    🔊
    tu armerai
    🔊
    lui/lei/Lei armerà
    🔊
    noi armeremo
    🔊
    voi armerete
    🔊
    loro armeranno
    🔊
    Tempo semplice

    armare passato remoto

    io armai
    🔊
    tu armasti
    🔊
    lui/lei/Lei armò
    🔊
    noi armammo
    🔊
    voi armaste
    🔊
    loro armarono
    🔊

    Tempo composto

    armare futuro anteriore

    io avrò armato
    🔊
    tu avrai armato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà armato
    🔊
    noi avremo armato
    🔊
    voi avrete armato
    🔊
    loro avranno armato
    🔊
    Tempo composto

    armare passato prossimo

    io ho armato
    🔊
    tu hai armato
    🔊
    lui/lei/Lei ha armato
    🔊
    noi abbiamo armato
    🔊
    voi avete armato
    🔊
    loro hanno armato
    🔊

    Tempo composto

    armare trapassato prossimo

    io avevo armato
    🔊
    tu avevi armato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva armato
    🔊
    noi avevamo armato
    🔊
    voi avevate armato
    🔊
    loro avevano armato
    🔊
    Tempo composto

    armare trapassato remoto

    io ebbi armato
    🔊
    tu avesti armato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe armato
    🔊
    noi avemmo armato
    🔊
    voi aveste armato
    🔊
    loro ebbero armato
    🔊

    Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    congiuntivo armare. Tryb łączący czasownika armare


    Tempo semplice

    armare congiuntivo presente

    io armi
    🔊
    tu armi
    🔊
    lui/lei/Lei armi
    🔊
    noi armiamo
    🔊
    voi armiate
    🔊
    loro armino
    🔊
    Tempo semplice

    armare congiuntivo imperfetto

    io armassi
    🔊
    tu armassi
    🔊
    lui/lei/Lei armasse
    🔊
    noi armassimo
    🔊
    voi armaste
    🔊
    loro armassero
    🔊

    Tempo composto

    armare congiuntivo passato

    io abbia armato
    🔊
    tu abbia armato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia armato
    🔊
    noi abbiamo armato
    🔊
    voi abbiate armato
    🔊
    loro abbiano armato
    🔊
    Tempo composto

    armare congiuntivo trapassato

    io avessi armato
    🔊
    tu avessi armato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse armato
    🔊
    noi avessimo armato
    🔊
    voi aveste armato
    🔊
    loro avessero armato
    🔊

    Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    condizionale armare. Tryb warunkowy czasownika armare


    Tempo semplice

    armare condizionale presente

    io armerei
    🔊
    tu armeresti
    🔊
    lui/lei/Lei armerebbe
    🔊
    noi armeremmo
    🔊
    voi armereste
    🔊
    loro armerebbero
    🔊
    Tempo composto

    armare condizionale passato

    io avrei armato
    🔊
    tu avresti armato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe armato
    🔊
    noi avremmo armato
    🔊
    voi avreste armato
    🔊
    loro avrebbero armato
    🔊

    Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    imperativo armare. Tryb rozkazujący czasownika armare


    armare imperativo

    tu arma
    🔊
    noi armiamo
    🔊
    voi armate
    🔊

    armare congiuntivo esortativo

    Lei armi
    🔊
    Che lui/lei armi
    🔊
    Che loro armino
    🔊

    Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!