W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
Loro hanno assorgere nei momenti di bisogno.
verbo irregolare
assorgere : zasypiać
as|sór|ge|re
: (accento acuto)
indicativo assorgere. Tryb oznajmujący czasownika assorgere
Tempo semplice
assorgere presente |
||
io | assorgo |
🔊
|
tu | assorgi |
🔊
|
lui/lei/Lei | assorge |
🔊
|
noi | assorgiamo |
🔊
|
voi | assorgete |
🔊
|
loro | assorgono |
🔊
|
Tempo semplice
assorgere imperfetto |
||
io | assorgevo |
🔊
|
tu | assorgevi |
🔊
|
lui/lei/Lei | assorgeva |
🔊
|
noi | assorgevamo |
🔊
|
voi | assorgevate |
🔊
|
loro | assorgevano |
🔊
|
Tempo semplice
assorgere futuro semplice |
||
io | assorgerò |
🔊
|
tu | assorgerai |
🔊
|
lui/lei/Lei | assorgerà |
🔊
|
noi | assorgeremo |
🔊
|
voi | assorgerete |
🔊
|
loro | assorgeranno |
🔊
|
Tempo semplice
assorgere passato remoto |
||
io | assorsi |
🔊
|
tu | assorgesti |
🔊
|
lui/lei/Lei | assorse |
🔊
|
noi | assorgemmo |
🔊
|
voi | assorgeste |
🔊
|
loro | assorsero |
🔊
|
Tempo composto
assorgere futuro anteriore |
||
io | sarò assorto(a) |
🔊
|
tu | sarai assorto(a) |
🔊
|
lui/lei/Lei | sarà assorto(a) |
🔊
|
noi | saremo assorti(e) |
🔊
|
voi | sarete assorti(e) |
🔊
|
loro | saranno assorti(e) |
🔊
|
Tempo composto
assorgere passato prossimo |
||
io | sono assorto(a) |
🔊
|
tu | sei assorto(a) |
🔊
|
lui/lei/Lei | è assorto(a) |
🔊
|
noi | siamo assorti(e) |
🔊
|
voi | siete assorti(e) |
🔊
|
loro | sono assorti(e) |
🔊
|
Tempo composto
assorgere trapassato prossimo |
||
io | ero assorto(a) |
🔊
|
tu | eri assorto(a) |
🔊
|
lui/lei/Lei | era assorto(a) |
🔊
|
noi | eravamo assorti(e) |
🔊
|
voi | eravate assorti(e) |
🔊
|
loro | erano assorti(e) |
🔊
|
Tempo composto
assorgere trapassato remoto |
||
io | fui assorto(a) |
🔊
|
tu | fosti assorto(a) |
🔊
|
lui/lei/Lei | fu assorto(a) |
🔊
|
noi | fummo assorti(e) |
🔊
|
voi | foste assorti(e) |
🔊
|
loro | furono assorti(e) |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników
Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.
congiuntivo assorgere. Tryb łączący czasownika assorgere
Tempo semplice
assorgere congiuntivo presente |
||
io | assorga |
🔊
|
tu | assorga |
🔊
|
lui/lei/Lei | assorga |
🔊
|
noi | assorgiamo |
🔊
|
voi | assorgiate |
🔊
|
loro | assorgano |
🔊
|
Tempo semplice
assorgere congiuntivo imperfetto |
||
io | assorgessi |
🔊
|
tu | assorgessi |
🔊
|
lui/lei/Lei | assorgesse |
🔊
|
noi | assorgessimo |
🔊
|
voi | assorgeste |
🔊
|
loro | assorgessero |
🔊
|
Tempo composto
assorgere congiuntivo passato |
||
io | sia assorto(a) |
🔊
|
tu | sia assorto(a) |
🔊
|
lui/lei/Lei | sia assorto(a) |
🔊
|
noi | siamo assorti(e) |
🔊
|
voi | siate assorti(e) |
🔊
|
loro | siano assorti(e) |
🔊
|
Tempo composto
assorgere congiuntivo trapassato |
||
io | fossi assorto(a) |
🔊
|
tu | fossi assorto(a) |
🔊
|
lui/lei/Lei | fosse assorto(a) |
🔊
|
noi | fossimo assorti(e) |
🔊
|
voi | foste assorti(e) |
🔊
|
loro | fossero assorti(e) |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników
Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
condizionale assorgere. Tryb warunkowy czasownika assorgere
Tempo semplice
assorgere condizionale presente |
||
io | assorgerei |
🔊
|
tu | assorgeresti |
🔊
|
lui/lei/Lei | assorgerebbe |
🔊
|
noi | assorgeremmo |
🔊
|
voi | assorgereste |
🔊
|
loro | assorgerebbero |
🔊
|
Tempo composto
assorgere condizionale passato |
||
io | sarei assorto(a) |
🔊
|
tu | saresti assorto(a) |
🔊
|
lui/lei/Lei | sarebbe assorto(a) |
🔊
|
noi | saremmo assorti(e) |
🔊
|
voi | sareste assorti(e) |
🔊
|
loro | sarebbero assorti(e) |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników
Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
imperativo assorgere. Tryb rozkazujący czasownika assorgere
assorgere imperativo |
||
tu | assorgi |
🔊
|
noi | assorgiamo |
🔊
|
voi | assorgete |
🔊
|
assorgere congiuntivo esortativo |
||
Lei | assorga |
🔊
|
Che lui/lei | assorga |
🔊
|
Che loro | assorgano |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników
Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.
Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!
Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!