🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Ha atteso con pazienza. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
    verbo irregolare
    attèndere : czekać
    at|tèn|de|re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika attèndere

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente attèndere

    io attendo
    🔊
    tu attendi
    🔊
    lui/lei/Lei attende
    🔊
    noi attendiamo
    🔊
    voi attendete
    🔊
    loro attendono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto attèndere

    io attendevo
    🔊
    tu attendevi
    🔊
    lui/lei/Lei attendeva
    🔊
    noi attendevamo
    🔊
    voi attendevate
    🔊
    loro attendevano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice attèndere

    io attenderò
    🔊
    tu attenderai
    🔊
    lui/lei/Lei attenderà
    🔊
    noi attenderemo
    🔊
    voi attenderete
    🔊
    loro attenderanno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto attèndere

    io attesi
    🔊
    tu attendesti
    🔊
    lui/lei/Lei attese
    🔊
    noi attendemmo
    🔊
    voi attendeste
    🔊
    loro attesero
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore attèndere

    io avrò atteso
    🔊
    tu avrai atteso
    🔊
    lui/lei/Lei avrà atteso
    🔊
    noi avremo atteso
    🔊
    voi avrete atteso
    🔊
    loro avranno atteso
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo attèndere

    io ho atteso
    🔊
    tu hai atteso
    🔊
    lui/lei/Lei ha atteso
    🔊
    noi abbiamo atteso
    🔊
    voi avete atteso
    🔊
    loro hanno atteso
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo attèndere

    io avevo atteso
    🔊
    tu avevi atteso
    🔊
    lui/lei/Lei aveva atteso
    🔊
    noi avevamo atteso
    🔊
    voi avevate atteso
    🔊
    loro avevano atteso
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto attèndere

    io ebbi atteso
    🔊
    tu avesti atteso
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe atteso
    🔊
    noi avemmo atteso
    🔊
    voi aveste atteso
    🔊
    loro ebbero atteso
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika attèndere

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente attèndere

    io attenda
    🔊
    tu attenda
    🔊
    lui/lei/Lei attenda
    🔊
    noi attendiamo
    🔊
    voi attendiate
    🔊
    loro attendano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto attèndere

    io attendessi
    🔊
    tu attendessi
    🔊
    lui/lei/Lei attendesse
    🔊
    noi attendessimo
    🔊
    voi attendeste
    🔊
    loro attendessero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato attèndere

    io abbia atteso
    🔊
    tu abbia atteso
    🔊
    lui/lei/Lei abbia atteso
    🔊
    noi abbiamo atteso
    🔊
    voi abbiate atteso
    🔊
    loro abbiano atteso
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato attèndere

    io avessi atteso
    🔊
    tu avessi atteso
    🔊
    lui/lei/Lei avesse atteso
    🔊
    noi avessimo atteso
    🔊
    voi aveste atteso
    🔊
    loro avessero atteso
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika attèndere

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente attèndere

    io attenderei
    🔊
    tu attenderesti
    🔊
    lui/lei/Lei attenderebbe
    🔊
    noi attenderemmo
    🔊
    voi attendereste
    🔊
    loro attenderebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato attèndere

    io avrei atteso
    🔊
    tu avresti atteso
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe atteso
    🔊
    noi avremmo atteso
    🔊
    voi avreste atteso
    🔊
    loro avrebbero atteso
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika attèndere

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo attèndere

    tu attendi
    🔊
    noi attendiamo
    🔊
    voi attendete
    🔊

    Congiuntivo attèndere

    Lei attenda
    🔊
    Che lui/lei attenda
    🔊
    Che loro attendano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!