🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Abbiamo avuto una discussione molto animata.
    verbo irregolare
    avere : mieć, posiadać
    a||re : (accento acuto)

    indicativo avere. Tryb oznajmujący czasownika avere


    Tempo semplice

    avere presente

    io ho
    🔊
    tu hai
    🔊
    lui/lei/Lei ha
    🔊
    noi abbiamo
    🔊
    voi avete
    🔊
    loro hanno
    🔊
    Tempo semplice

    avere imperfetto

    io avevo
    🔊
    tu avevi
    🔊
    lui/lei/Lei aveva
    🔊
    noi avevamo
    🔊
    voi avevate
    🔊
    loro avevano
    🔊

    Tempo semplice

    avere futuro semplice

    io avrò
    🔊
    tu avrai
    🔊
    lui/lei/Lei avrà
    🔊
    noi avremo
    🔊
    voi avrete
    🔊
    loro avranno
    🔊
    Tempo semplice

    avere passato remoto

    io ebbi
    🔊
    tu avesti
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe
    🔊
    noi avemmo
    🔊
    voi aveste
    🔊
    loro ebbero
    🔊

    Tempo composto

    avere futuro anteriore

    io avrò avuto
    🔊
    tu avrai avuto
    🔊
    lui/lei/Lei avrà avuto
    🔊
    noi avremo avuto
    🔊
    voi avrete avuto
    🔊
    loro avranno avuto
    🔊
    Tempo composto

    avere passato prossimo

    io ho avuto
    🔊
    tu hai avuto
    🔊
    lui/lei/Lei ha avuto
    🔊
    noi abbiamo avuto
    🔊
    voi avete avuto
    🔊
    loro hanno avuto
    🔊

    Tempo composto

    avere trapassato prossimo

    io avevo avuto
    🔊
    tu avevi avuto
    🔊
    lui/lei/Lei aveva avuto
    🔊
    noi avevamo avuto
    🔊
    voi avevate avuto
    🔊
    loro avevano avuto
    🔊
    Tempo composto

    avere trapassato remoto

    io ebbi avuto
    🔊
    tu avesti avuto
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe avuto
    🔊
    noi avemmo avuto
    🔊
    voi aveste avuto
    🔊
    loro ebbero avuto
    🔊

    Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    congiuntivo avere. Tryb łączący czasownika avere


    Tempo semplice

    avere congiuntivo presente

    io abbia
    🔊
    tu abbia
    🔊
    lui/lei/Lei abbia
    🔊
    noi abbiamo
    🔊
    voi abbiate
    🔊
    loro abbiano
    🔊
    Tempo semplice

    avere congiuntivo imperfetto

    io avessi
    🔊
    tu avessi
    🔊
    lui/lei/Lei avesse
    🔊
    noi avessimo
    🔊
    voi aveste
    🔊
    loro avessero
    🔊

    Tempo composto

    avere congiuntivo passato

    io abbia avuto
    🔊
    tu abbia avuto
    🔊
    lui/lei/Lei abbia avuto
    🔊
    noi abbiamo avuto
    🔊
    voi abbiate avuto
    🔊
    loro abbiano avuto
    🔊
    Tempo composto

    avere congiuntivo trapassato

    io avessi avuto
    🔊
    tu avessi avuto
    🔊
    lui/lei/Lei avesse avuto
    🔊
    noi avessimo avuto
    🔊
    voi aveste avuto
    🔊
    loro avessero avuto
    🔊

    Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    condizionale avere. Tryb warunkowy czasownika avere


    Tempo semplice

    avere condizionale presente

    io avrei
    🔊
    tu avresti
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe
    🔊
    noi avremmo
    🔊
    voi avreste
    🔊
    loro avrebbero
    🔊
    Tempo composto

    avere condizionale passato

    io avrei avuto
    🔊
    tu avresti avuto
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe avuto
    🔊
    noi avremmo avuto
    🔊
    voi avreste avuto
    🔊
    loro avrebbero avuto
    🔊

    Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    imperativo avere. Tryb rozkazujący czasownika avere


    avere imperativo

    tu abbi
    🔊
    noi abbiamo
    🔊
    voi abbiate
    🔊

    avere congiuntivo esortativo

    Lei abbia
    🔊
    Che lui/lei abbia
    🔊
    Che loro abbiano
    🔊

    Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!