🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    verbo irregolare
    avèrtere : otworzyć
    a|vèr|te|re : (accento grave)

    Tryb oznajmujący (Indicativo) czasownika avèrtere

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    Tempo semplice

    Presente avèrtere

    io averto
    🔊
    tu averti
    🔊
    lui/lei/Lei averte
    🔊
    noi avertiamo
    🔊
    voi avertete
    🔊
    loro avertono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto avèrtere

    io avertevo
    🔊
    tu avertevi
    🔊
    lui/lei/Lei averteva
    🔊
    noi avertevamo
    🔊
    voi avertevate
    🔊
    loro avertevano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice avèrtere

    io averterò
    🔊
    tu averterai
    🔊
    lui/lei/Lei averterà
    🔊
    noi averteremo
    🔊
    voi averterete
    🔊
    loro averteranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto avèrtere

    io avertetti, avertei
    🔊
    tu avertesti
    🔊
    lui/lei/Lei avertette, averté
    🔊
    noi avertemmo
    🔊
    voi averteste
    🔊
    loro avertettero, averterono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore avèrtere

    io avrò avertuto
    🔊
    tu avrai avertuto
    🔊
    lui/lei/Lei avrà avertuto
    🔊
    noi avremo avertuto
    🔊
    voi avrete avertuto
    🔊
    loro avranno avertuto
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo avèrtere

    io ho avertuto
    🔊
    tu hai avertuto
    🔊
    lui/lei/Lei ha avertuto
    🔊
    noi abbiamo avertuto
    🔊
    voi avete avertuto
    🔊
    loro hanno avertuto
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo avèrtere

    io avevo avertuto
    🔊
    tu avevi avertuto
    🔊
    lui/lei/Lei aveva avertuto
    🔊
    noi avevamo avertuto
    🔊
    voi avevate avertuto
    🔊
    loro avevano avertuto
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto avèrtere

    io ebbi avertuto
    🔊
    tu avesti avertuto
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe avertuto
    🔊
    noi avemmo avertuto
    🔊
    voi aveste avertuto
    🔊
    loro ebbero avertuto
    🔊

    Tryb przypuszczający (Congiuntivo) czasownika avèrtere

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Congiuntivo presente avèrtere

    io averta
    🔊
    tu averta
    🔊
    lui/lei/Lei averta
    🔊
    noi avertiamo
    🔊
    voi avertiate
    🔊
    loro avertano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto avèrtere

    io avertessi
    🔊
    tu avertessi
    🔊
    lui/lei/Lei avertesse
    🔊
    noi avertessimo
    🔊
    voi averteste
    🔊
    loro avertessero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato avèrtere

    io abbia avertuto
    🔊
    tu abbia avertuto
    🔊
    lui/lei/Lei abbia avertuto
    🔊
    noi abbiamo avertuto
    🔊
    voi abbiate avertuto
    🔊
    loro abbiano avertuto
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato avèrtere

    io avessi avertuto
    🔊
    tu avessi avertuto
    🔊
    lui/lei/Lei avesse avertuto
    🔊
    noi avessimo avertuto
    🔊
    voi aveste avertuto
    🔊
    loro avessero avertuto
    🔊

    Tryb warunkowy (Condizionale) czasownika avèrtere

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    Tempo semplice

    Condizionale presente avèrtere

    io averterei
    🔊
    tu averteresti
    🔊
    lui/lei/Lei averterebbe
    🔊
    noi averteremmo
    🔊
    voi avertereste
    🔊
    loro averterebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato avèrtere

    io avrei avertuto
    🔊
    tu avresti avertuto
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe avertuto
    🔊
    noi avremmo avertuto
    🔊
    voi avreste avertuto
    🔊
    loro avrebbero avertuto
    🔊

    Tryb rozkazujący (Imperativo) czasownika avèrtere

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Imperativo avèrtere

    tu averti
    🔊
    noi avertiamo
    🔊
    voi avertete
    🔊

    Congiuntivo avèrtere

    Lei averta
    🔊
    Che lui/lei averta
    🔊
    Che loro avertano
    🔊

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!