🔍
    sense 2v
    sense 1v
    W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
    Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
    Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
    Devo badare a non dimenticare il mio appuntamento.
    badare : dbać, troszczyć się
    ba||re : (accento grave)

    indicativo badare. Tryb oznajmujący czasownika badare


    Tempo semplice

    badare presente

    io bado
    🔊
    tu badi
    🔊
    lui/lei/Lei bada
    🔊
    noi badiamo
    🔊
    voi badate
    🔊
    loro badano
    🔊
    Tempo semplice

    badare imperfetto

    io badavo
    🔊
    tu badavi
    🔊
    lui/lei/Lei badava
    🔊
    noi badavamo
    🔊
    voi badavate
    🔊
    loro badavano
    🔊

    Tempo semplice

    badare futuro semplice

    io baderò
    🔊
    tu baderai
    🔊
    lui/lei/Lei baderà
    🔊
    noi baderemo
    🔊
    voi baderete
    🔊
    loro baderanno
    🔊
    Tempo semplice

    badare passato remoto

    io badai
    🔊
    tu badasti
    🔊
    lui/lei/Lei badò
    🔊
    noi badammo
    🔊
    voi badaste
    🔊
    loro badarono
    🔊

    Tempo composto

    badare futuro anteriore

    io avrò badato
    🔊
    tu avrai badato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà badato
    🔊
    noi avremo badato
    🔊
    voi avrete badato
    🔊
    loro avranno badato
    🔊
    Tempo composto

    badare passato prossimo

    io ho badato
    🔊
    tu hai badato
    🔊
    lui/lei/Lei ha badato
    🔊
    noi abbiamo badato
    🔊
    voi avete badato
    🔊
    loro hanno badato
    🔊

    Tempo composto

    badare trapassato prossimo

    io avevo badato
    🔊
    tu avevi badato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva badato
    🔊
    noi avevamo badato
    🔊
    voi avevate badato
    🔊
    loro avevano badato
    🔊
    Tempo composto

    badare trapassato remoto

    io ebbi badato
    🔊
    tu avesti badato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe badato
    🔊
    noi avemmo badato
    🔊
    voi aveste badato
    🔊
    loro ebbero badato
    🔊

    Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników

    Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
    Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
    Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.

    congiuntivo badare. Tryb łączący czasownika badare


    Tempo semplice

    badare congiuntivo presente

    io badi
    🔊
    tu badi
    🔊
    lui/lei/Lei badi
    🔊
    noi badiamo
    🔊
    voi badiate
    🔊
    loro badino
    🔊
    Tempo semplice

    badare congiuntivo imperfetto

    io badassi
    🔊
    tu badassi
    🔊
    lui/lei/Lei badasse
    🔊
    noi badassimo
    🔊
    voi badaste
    🔊
    loro badassero
    🔊

    Tempo composto

    badare congiuntivo passato

    io abbia badato
    🔊
    tu abbia badato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia badato
    🔊
    noi abbiamo badato
    🔊
    voi abbiate badato
    🔊
    loro abbiano badato
    🔊
    Tempo composto

    badare congiuntivo trapassato

    io avessi badato
    🔊
    tu avessi badato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse badato
    🔊
    noi avessimo badato
    🔊
    voi aveste badato
    🔊
    loro avessero badato
    🔊

    Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników

    Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
    Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
    Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    condizionale badare. Tryb warunkowy czasownika badare


    Tempo semplice

    badare condizionale presente

    io baderei
    🔊
    tu baderesti
    🔊
    lui/lei/Lei baderebbe
    🔊
    noi baderemmo
    🔊
    voi badereste
    🔊
    loro baderebbero
    🔊
    Tempo composto

    badare condizionale passato

    io avrei badato
    🔊
    tu avresti badato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe badato
    🔊
    noi avremmo badato
    🔊
    voi avreste badato
    🔊
    loro avrebbero badato
    🔊

    Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników

    Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
    Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
    Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.

    imperativo badare. Tryb rozkazujący czasownika badare


    badare imperativo

    tu bada
    🔊
    noi badiamo
    🔊
    voi badate
    🔊

    badare congiuntivo esortativo

    Lei badi
    🔊
    Che lui/lei badi
    🔊
    Che loro badino
    🔊

    Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników

    Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
    Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
    Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
    Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.

    Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!

    Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
    Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
    Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!