W języku włoskim istnieją cztery podstawowe tryby czasowników: oznajmujący, przypuszczający, warunkowy i rozkazujący.
Każdy z nich jest używany do wyrażania różnych intencji, działań i stanów. Tryb oznajmujący pomaga mówić o faktach, przypuszczający — o wątpliwościach i pragnieniach, warunkowy — o hipotezach, a rozkazujący — o poleceniach i prośbach.
Umiejętność prawidłowego koniugowania czasowników w każdym z tych trybów pozwala łatwo wyrażać różnorodne myśli i emocje w codziennej mowie.
Non mi piace che tu beffare degli altri.
beffare : drwić, szydzić
bef|fà|re
: (accento grave)
indicativo beffare. Tryb oznajmujący czasownika beffare
|
Tempo semplice
beffare presente |
||
| io | beffo |
🔊
|
| tu | beffi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | beffa |
🔊
|
| noi | beffiamo |
🔊
|
| voi | beffate |
🔊
|
| loro | beffano |
🔊
|
|
Tempo semplice
beffare imperfetto |
||
| io | beffavo |
🔊
|
| tu | beffavi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | beffava |
🔊
|
| noi | beffavamo |
🔊
|
| voi | beffavate |
🔊
|
| loro | beffavano |
🔊
|
|
Tempo semplice
beffare futuro semplice |
||
| io | befferò |
🔊
|
| tu | befferai |
🔊
|
| lui/lei/Lei | befferà |
🔊
|
| noi | befferemo |
🔊
|
| voi | befferete |
🔊
|
| loro | befferanno |
🔊
|
|
Tempo semplice
beffare passato remoto |
||
| io | beffai |
🔊
|
| tu | beffasti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | beffò |
🔊
|
| noi | beffammo |
🔊
|
| voi | beffaste |
🔊
|
| loro | beffarono |
🔊
|
|
Tempo composto
beffare futuro anteriore |
||
| io | avrò beffato |
🔊
|
| tu | avrai beffato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrà beffato |
🔊
|
| noi | avremo beffato |
🔊
|
| voi | avrete beffato |
🔊
|
| loro | avranno beffato |
🔊
|
|
Tempo composto
beffare passato prossimo |
||
| io | ho beffato |
🔊
|
| tu | hai beffato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ha beffato |
🔊
|
| noi | abbiamo beffato |
🔊
|
| voi | avete beffato |
🔊
|
| loro | hanno beffato |
🔊
|
|
Tempo composto
beffare trapassato prossimo |
||
| io | avevo beffato |
🔊
|
| tu | avevi beffato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | aveva beffato |
🔊
|
| noi | avevamo beffato |
🔊
|
| voi | avevate beffato |
🔊
|
| loro | avevano beffato |
🔊
|
|
Tempo composto
beffare trapassato remoto |
||
| io | ebbi beffato |
🔊
|
| tu | avesti beffato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | ebbe beffato |
🔊
|
| noi | avemmo beffato |
🔊
|
| voi | aveste beffato |
🔊
|
| loro | ebbero beffato |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie oznajmującym (Indicativo) włoskich czasowników
Tryb oznajmujący (Indicativo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań, stanów lub wydarzeń, które są uważane za rzeczywiste lub pewne. Stosuje się go do opisywania faktów, codziennych rutyn i obiektywnych sytuacji.
Na przykład zdania takie jak Io vado al mercato lub Loro studiano per l'esame ilustrują użycie trybu oznajmującego do przekazywania konkretnych informacji.
Ten tryb może być odmieniać w różnych czasach, takich jak teraźniejszy, przeszły i przyszły, co pozwala dokładnie wskazać czas wykonania czynności. Zrozumienie trybu oznajmującego jest istotne dla efektywnej komunikacji oraz zrozumienia niuansów języka włoskiego.
congiuntivo beffare. Tryb łączący czasownika beffare
|
Tempo semplice
beffare congiuntivo presente |
||
| io | beffi |
🔊
|
| tu | beffi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | beffi |
🔊
|
| noi | beffiamo |
🔊
|
| voi | beffiate |
🔊
|
| loro | beffino |
🔊
|
|
Tempo semplice
beffare congiuntivo imperfetto |
||
| io | beffassi |
🔊
|
| tu | beffassi |
🔊
|
| lui/lei/Lei | beffasse |
🔊
|
| noi | beffassimo |
🔊
|
| voi | beffaste |
🔊
|
| loro | beffassero |
🔊
|
|
Tempo composto
beffare congiuntivo passato |
||
| io | abbia beffato |
🔊
|
| tu | abbia beffato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | abbia beffato |
🔊
|
| noi | abbiamo beffato |
🔊
|
| voi | abbiate beffato |
🔊
|
| loro | abbiano beffato |
🔊
|
|
Tempo composto
beffare congiuntivo trapassato |
||
| io | avessi beffato |
🔊
|
| tu | avessi beffato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avesse beffato |
🔊
|
| noi | avessimo beffato |
🔊
|
| voi | aveste beffato |
🔊
|
| loro | avessero beffato |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie subiektywnym (Congiuntivo) włoskich czasowników
Tryb łączący (Congiuntivo) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania niepewności, życzeń, emocji i sytuacji hipotetycznych. Stosuje się go, gdy mowa o działaniach, które nie są pewne lub realne, na przykład w przypadkach wątpliwości lub możliwości.
Na przykład zdania takie jak Spero che tu venga lub Se avessi tempo, partirei ilustrują użycie trybu łączącego do wyrażania stanów ducha lub wydarzeń, które zależą od warunków.
Ten tryb może występować w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla subtelnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
condizionale beffare. Tryb warunkowy czasownika beffare
|
Tempo semplice
beffare condizionale presente |
||
| io | befferei |
🔊
|
| tu | befferesti |
🔊
|
| lui/lei/Lei | befferebbe |
🔊
|
| noi | befferemmo |
🔊
|
| voi | beffereste |
🔊
|
| loro | befferebbero |
🔊
|
|
Tempo composto
beffare condizionale passato |
||
| io | avrei beffato |
🔊
|
| tu | avresti beffato |
🔊
|
| lui/lei/Lei | avrebbe beffato |
🔊
|
| noi | avremmo beffato |
🔊
|
| voi | avreste beffato |
🔊
|
| loro | avrebbero beffato |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie warunkowym (Condizionale) włoskich czasowników
Tryb warunkowy (Condizionale) — to jeden z podstawowych trybów w języku włoskim, używany do wyrażania działań lub stanów, które zależą od określonych warunków. Często stosuje się go do formułowania życzeń, próśb lub sytuacji hipotetycznych, które nie są pewne.
Na przykład zdania takie jak Vorrei un caffè lub Se avessi più tempo, viaggerei di più ilustrują, jak tryb warunkowy jest używany do wyrażania sytuacji zależnych od określonych okoliczności.
Ten tryb może być używany w różnych czasach, takich jak teraźniejszy i przeszły, i jest istotny dla jasnej komunikacji oraz wyrażania złożonych myśli w języku włoskim.
imperativo beffare. Tryb rozkazujący czasownika beffare
beffare imperativo |
||
| tu | beffa |
🔊
|
| noi | beffiamo |
🔊
|
| voi | beffate |
🔊
|
beffare congiuntivo esortativo |
||
| Lei | beffi |
🔊
|
| Che lui/lei | beffi |
🔊
|
| Che loro | beffino |
🔊
|
Ogólne informacje o trybie rozkazującym (Imperativo) włoskich czasowników
Tryb rozkazujący (Imperativo) — to ważny tryb w języku włoskim, używany do wydawania rozkazów, instrukcji lub rad. Tworzy się go dla drugiej osoby liczby pojedynczej, drugiej osoby liczby mnogiej oraz pierwszej osoby liczby mnogiej.
Na przykład zdania takie jak Fai attenzione! lub Parlate lentamente! pokazują, jak tryb rozkazujący może być używany do bezpośredniej i jasnej komunikacji. Ponadto fraza Andiamo! do wyrażenia zaproszenia do wspólnego działania jest przykładem trybu rozkazującego.
Warto zauważyć, że tryb rozkazujący nie ma form dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej. W tych przypadkach stosuje się tryb łączący (Congiuntivo), który służy do wyrażania życzeń lub zaleceń w sposób bardziej łagodny. Ta cecha sprawia, że język włoski jest unikalny, ponieważ tryb łączący dodaje rozmowom nuty uprzejmości i subtelności.
Zrozumienie trybu rozkazującego i jego prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywnej komunikacji i utrzymywania przyjaznego tonu w codziennych interakcjach.
Oto dlaczego tak ważne jest korzystanie z naszej darmowej aplikacji do nauki koniugacji włoskich czasowników!
Koniugacja czasowników to jedna z najtrudniejszych części języka włoskiego, a jej opanowanie wymaga stałej praktyki.
Z naszym darmowym, interaktywnym trenerem koniugacji możesz ćwiczyć w interesujący i spersonalizowany sposób, pracując zarówno z najczęściej używanymi czasownikami, jak i bardziej skomplikowanymi. Nasz trener pomoże Ci poprawić dokładność i szybkość, sprawiając, że twoja mowa stanie się bardziej pewna.
Bez względu na Twój poziom znajomości języka włoskiego, nasz trener koniugacji pomoże Ci posunąć się naprzód w nauce języka włoskiego!